Analiza kosztów budynku

Analiza kosztów budynku wykazuje, że oszczędności można osiągnąć przede wszystkim na budowie ścian oraz na lekceważonej sprawie płytkich fundamentów (do 50 cm). Zwraca uwagę na konstrukcje z lekkich rur oraz na strunobetony opracowane w katedrze prof. Kluza, które stanowią mądry postęp techniczny w budownictwie na wsi. Podkreślając obowiązek maksymalnego eliminowania drewna, kol. Racięcki podał przykłady i wymiary strunobetonowych elementów, np. więźby dachowej. Należy zdaniem kol. Racięckiego tworzyć wytwórnie tego typu konstrukcji o zasięgu powiatowym względnie wytwórnie przenośne, dysponujące własnymi brygadami montażowymi, a nie giganty (program uprawnienia budowlane na komputer).

Odnośnie do sprawy projektów typowych kol. Racięcki przypomniał, że PZU udzielanie zasiłku czy pożyczki na odbudowę uzależnia od realizacji ściśle według projektu typowego, bez jakichkolwiek zmian. Sądzi, że budujący powinien mieć prawo do niewielkich zmian w projekcie typowym, a architekt powiatowy prawo do wprowadzania tych zmian wprost na projekcie czerwonym atramentem (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Na podstawie analizy 40 projektów typowych kol. Racięcki stwierdził, że 22 projekty nie nadają się w ogolę do stosowania, a znaczna część pozostałych wymaga korekt.

Mgr inż. arch. KKĘCIOCH (Kraków) przedstawił ciekawą metodę budowy domków jednorodzinnych z prefabrykowanych lekkich płyt. Rewelacyjność nowej metody sprawdzonej już w pierwszych realizacjach, polega m. in. na: a) prostej produkcji i montażu w każdych warunkach sposobem gospodarczym (8 operacji), b) minimalnym zużyciu cementu i drewna, c) niskich kosztach budowy (koszt 1 m- pow. użytkowej wynosi ok. 1200 zł, a koszt 1 nv’ ściany ok. 80 zł) (uprawnienia budowlane).

Seminarium

Mgr inż. arch. Stefan ADAMIAK (Warszawa) jako koordynator Sekcji Planowania i Architektury Wsi SARP poinformował o działalności Sekcji oraz różnych trudnościach związanych z organizacją Seminarium, jak zbyt krótki okres czasu na jego przygotowanie, trudności finansowe. brak kontaktu referentów przed seminarium (program egzamin ustny). Ilość referatów powinna być mniejsza, powinny one być wcześniej rozesłane, a niektóre (nie negując indywidualnych poglądów autorów) uzgodnione i ustawiane na seminarium w nieco innej kolejności. Seminarium nie powinno mieć charakteru szkolenia, a raczej wymiany poglądów środowiska na główne problemy, do których powinien być ograniczony zakres tematyczny seminarium (opinie o programie).

Jako temat następnego seminarium Sekcji kol. Adamiak proponuje zagadnienia budownictwa kombinatów hodowlanych oraz prosi o dalsze propozycje. Jeśli chodzi o konkursy związane z tematyką prac Sekcji, kol. Adamiak zgłosił do dyskusji szereg tematów, które powinny być w polu zainteresowania Ministerstwa Rolnictwa i mogłyby być przeprowadzone w ciągu najbliższych 5 lat, a mianowicie: pawilony wystawy rolniczej na Targach Poznańskich (segregator aktów prawnych). wzorcowe gospodarstwo PGR, różne typy dużych ferm hodowlanych (trzy konkursy), wzorcowy POM na konkretnej lokalizacji, ośrodki kółek rolniczych, budynki mieszkalne, ośrodek usługowy, agronomówka, duży kombinat szklarniowy. Kol. Adamiak omówił także osiągnięcia kolegów ze środowiska warszawskiego w zakresie rozwiązań konstrukcyjno-materiałowych i opracowań typizacyjnych dla budownictwa wiejskiego, oparte o drobnowymiarowe elementy strunobetonowe.

W zakończeniu kol. Adamiak podziękował Kolegom ze środowiska krakowskiego i Sekcji Planowania i Architektury Wsi Oddz. Krakowskiego SARP za trudy poniesione przy organizacji Seminarium (promocja 3 w 1). Drobne uchybienia, w których swój udział ma także środowisko warszawskie, są z pewnością do wybaczenia w zestawieniu z rezultatami. Mgr inż. arch. Tadeusz KACHNIARZ (Instytut Urbanistyki i Architektury), zabierając głos powtórnie w ostatnim dniu Seminarium, podkreślił nie dość jasno sformułowany zakres tematu seminarium odnośnie do zagadnień mieszkaniowych na wsi.