Aparat wysuszony

Oczyszczoną i suchą powierzchnię aparatu pokrywa się roztworem cementu, przygotowanym ze szkła wodnego i mączki kwaso- odpornej w stosunku 1:1, suszy się, po czym nanosi się na nią następną warstwę cementu (szpachlówki) ze szkła wodnego i mączki kwasoodpornej zmieszanych w stosunku 1 : 2 (program uprawnienia budowlane na komputer). W tym celu na łopatkę drewnianą lub gumową płytkę (o wymiarach 8-15cm) nabiera się ciasto cementowe i silnie rozciera się je na powierzchni aparatu tak, aby grubość warstwy nie była większa niż 1-2 mm. Po naniesieniu tej warstwy aparat należy osuszyć w temp. 20-40°C w ciągu 12 godzin. Aparat wysuszony należy dokładnie przejrzeć, czy nie powstały wzdęcia wskutek nadmiernego nagrzewania, i usunąć uszkodzenia. Na pierwszą warstwę nanosi się warstwę drugą, trzecią itd., aż do uzyskania żądanej grubości powłoki ochronnej. Grubość poszczególnych warstw nie może przekroczyć 1,5-2 mm (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przy wykładaniu pokryw aparatów należy do powierzchni pokrywanej najpierw przyspawać siatkę z grubego drutu i na nią dopiero nanosić warstwę cementu. Króćce (włazy, króćce spustowe itp.) trzeba umocować przed wykładaniem. Jako wkładki ochronne do króćców można stosować: ołów, specjalne stopy, ceramikę, kamień lany, tekstolit, powłokę cementową i inne materiały odporne na działanie środków chemicznych. W celu zwiększenia przyczepności cementu na wkładkach metalowych należy wykonać nacięcia, a z wkładek ceramicznych usunąć glazurę i nałożyć na nie warstwę cementu (uprawnienia budowlane).

Wkładkę przygotowaną w ten sposób wsuwa się do króćca, który przedtem został wy cementowany (jedną warstwą cementu) i wysuszony. Bardzo często stosuje się wkładki ołowiane. Średnica zewnętrzna takiej wkładki jest mniejsza o 2-3 mm od średnicy wewnętrznej króćca. Wkładkę wykonuje się dłuższą od króćca w tym celu, aby jeden z jego końców wywinąć na zewnętrzny kołnierz króćca, a drugi (o długości 80-100 mm) na wewnętrzną powierzchnię aparatu. Sposób zamocowania i wyłożenia króćca w aparacie stalowym (program egzamin ustny).

Wnętrze aparatów cylindrycznych

Pokrycia z k-cementu stosuje się do przewodów gazowych, pokryw aparatów oraz miejsc* gdzie korozja jest wywoływana równoczesnym działaniem mało- agresywnych cieczy i powietrza. Wielokrotnie przeprowadzane próby zastosowania pokryć cementowych w środowiskach silnie agresywnych zawsze kończyły się niepowodzeniem, gdyż zbyt krótko zabezpieczały aparat przed działaniem czynników agresywnych. Znacznie lepsze wyniki otrzymuje się przy pokrywaniu aparatów cementami sporządzonymi z żywic sztucznych i cementami bitumicznymi, ponieważ pokrycia te są szczelne i elastyczne. Jedyną wadą tych pokryć jest ograniczona temperatura stosowalności (opinie o programie).

Pokrycia z cementów na podstawie żywic sztucznych wykonuje się następująco. Na oczyszczoną powierzchnię aparatu nakłada się szpachlą warstwę cementu o grubości do 1,5 mm, a po jej wyschnięciu warstwę właściwą o grubości 5 mm. W zależności od potrzeb można nałożyć kilka takich warstw. Każdą następną warstwę można nałożyć dopiero po całkowitym stwardnieniu warstwy poprzedniej, a grubość poszczególnych warstw nie może przekraczać 5 mm. Dla przyspieszenia twardnienia pokryć cementowych można stosować sztuczne osuszanie. Dobre wyniki daje suszenie promieniami ultrafioletowymi. Do tego celu stosuje się specjalne lampy w ilości 14 do 16 sztuk na 1 m² powierzchni osuszanej. Osuszać można również prądami indukcyjnymi (segregator aktów prawnych).

Warstwę gruntu na ściany aparatu nanosi się „na gorąco" przez polewanie albo za pomocą pędzla lub szczotki. Grubość warstwy nie powinna przekraczać 1,5-2,0 mm. Po zastygnięciu warstwy wyrównawczej nakłada się szpachlą jedną lub dwie warstwy cementu bitumicznego o konsystencji półciekłej. Grubość warstw waha się zwykle w granicach od 3 do 5 mm (promocja 3 w 1). Wnętrze aparatów cylindrycznych stojących można pokrywać cementem za pomocą aparatów działających na zasadzie siły odśrodkowej, wnętrza zaś naczyń cylindrycznych leżących przez wlanie do nich cementu i obracanie ich dookoła osi.