Atakowanie drewna

Należy zwrócić uwagę jednak na to, że larwy Teredo, a nawet ich dorosłe osobniki, nie są zdolne atakować drewna, zwłaszcza twardego, jeżeli nie mają przygotowanego uprzednio gruntu przez grzyby, tj. jeżeli na powierzchni drewna nie utworzy się wpierw warstewka zgnilizny miękkiej (program uprawnienia budowlane na komputer). Wszelkiego rodzaju uszkodzenia drewna, jak zaciosy itp. otwory odsłaniające miazgę i biel, pozwalają jednak dorosłym osobnikom wdzierać się w głąb drewna bez pomocy grzybów.

Jeżeli w danym środowisku żeruje kilka odmian świdraka, a nawet kilka różnych gatunków drewnojadów, to zwykle nie przeszkadzają sobie wzajemnie i często żyją w pewnej symbiozie, eksploatując różne warstwy drewna (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Rozwojowi Teredo sprzyja najbardziej czysta woda, natomiast wszelkie zanieczyszczenia wpływają na jego rozwój ujemnie - szczególnie zanieczyszczenia ropą, która zabija larwy wolno pływające i powleka powierzchnię drewna oleistą warstewką ochronną.
W akwenach, w których Teredo żyje w małych ilościach, wbudowanie niezabezpieczonej konstrukcji drewnianej stwarza warunki sprzyjające dalszemu rozwojowi szkodnika, który tak się rozmnaża, że później stosowanie jakichkolwiek konstrukcji drewnianych, nawet zabezpieczanych, staje się niemożliwe (uprawnienia budowlane).

W takich akwenach od początku należy stosować jedynie elementy dobrze zabezpieczone przed szkodnikiem, aby nie dawać mu szans rozwoju.
W tropikach spotykamy wśród mięczaków jeszcze inne gatunki drewnojadów, jak Martesia striata Lin. lub skałotocz palczak (Pholas dactylus), który wprawdzie przeważnie atakuje kamienie, nie unika jednakże drewna, drążąc stosunkowo płytkie (program egzamin ustny).
Szkodliwe bywają również niektóre skorupiaki jak rozgłąbka (Chelura terebrans), Sphaeroma terebrans, albo groźniejsza od nich nawierć (Limnoria lignorum) o długości 4-9 mm.

Odporność

Nawierć żywi się bardzo żarłocznie drewnem i atakuje je na całej długości, lecz głównie na poziomie zmiennej wilgotności, postępując w głąb materiału ze średnią prędkością 1 cm na rok i przeżerając 4-4,5 kg drewna na rok. Jej odmiana Limno- ria tripunctata jest jeszcze żarłoczniej sza i potrafi pal sosny amerykańskiej o średnicy 30 cm, mimo nasycenia go kreozotem, zniszczyć w przeciągu 18 miesięcy. O wielkości zagrożenia może świadczyć liczebność atakujących osobników, w jednym palu średniej wielkości można w korzystnych dla szkodnika warunkach znaleźć do 200 000 dorosłych osobników i do 0,5 miliona osobników młodych i larw (opinie o programie).

Walka ze szkodnikami w tropikach polega przede wszystkim na stosowaniu bardzo twardych egzotycznych gatunków drewna, przy czym najbardziej odporne na ataki Martesia, Sphaeromia i Limnoria, ale wrażliwe na ataki grzybów lądowych, jest drewno, którego tkanki zawierają dużą ilość krzemianów. Drewno zawierające w tkankach do 5% alkaloidów jak Ocotea rodiae zapobiega atakom Teredo (ale nie Martesia). Alkaloidy zresztą po jakimś czasie ulegają wypłukaniu, po czym po 7-8 latach drewno pada ofiarą szkodników.
Jak podaje McCoy-Hill [40]: ,,0 ile nie można zaprzeczyć, że niektóre gatunki drewna mają cenną naturalną odporność na ataki Teredo i Limnoria, to należy zdawać sobie sprawę z tego, że bardzo mało z nich ma jakąś istotną odporność na ataki Martesia czy Sphaeromia” (segregator aktów prawnych).

Odporność ta jest zresztą różna w obrębie osobników tego samego gatunku drewna, a nawet w obrębie tego samego pnia drzewnego, trudno więc tu ustalić jakieś normy. Autor ten dzieli drewno na cztery klasy A-D, przy czym do klasy A zalicza gatunki najtrwalsze o spodziewanej trwałości 8 lat i więcej. W strefie umiarkowanej drewno przetrwa w zakażonej larwami szkodników wodzie dłużej, w tropikach krócej. W tropikach na przykład najdłuższy spodziewany wiek techniczny drewna (nie impregnowanego) o wymiarach 30X30 cm wynosi 8-12 lat (promocja 3 w 1).

Nie oznacza to, że drewno w tym czasie ulega zupełnemu rozpadowi, lecz że należy po tym czasie liczyć się z koniecznością wymiany. Drewno klasy B ma trwałość 5—7 lat, klasy C - 1,5-4 lat, a klasy D mniej niż 1,5 roku. Liczby te mogą być niższe lub wyższe zależnie od nasilenia ataku drewnojadów.