Atrakcyjność przejścia podziemnego

Przy wąskich jezdniach przechodnie niechętnie korzystają z przejść podziemnych; konieczne są nieraz barierki ochronne. Atrakcyjność przejścia podziemnego zwiększy się przez urządzenia takie, jak kioski, bary kawowe ekspresy, gabloty reklamowe itp. Zwłaszcza wskazane jest przeniesienie pod ziemię kiosków, które na skrzyżowaniach zmniejszają widoczność i powodują skupienie przechodniów, tamujące ruch (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przy umieszczeniu urządzeń dodatkowych pod ziemią należy odpowiednio zwiększyć szerokość tunelu. Zazwyczaj dla gablot wystawowych itp. obiektów powodujących zatrzymywanie przechodniów należy dodać co najmniej 0,75-1,00 m dla widzów z każdej strony.

Przejścia podziemne powinny być oświetlone, ogrzewane i odwodnione (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Oświetlenie dojść do przejść podziemnych powinno wynosić 90 Lx, a części centralnej 130 Lx. Na wypadek awarii sieci zasilającej należy przewidzieć urządzenia zapasowe (ewentualnie akumulatory) wystarczające na oświetlenie przejść przez około 2 godziny.

Ogrzewanie przejść podziemnych powinno zapewnić minimalną temperaturę +5°C, przy temperaturze zewnętrznej20°C. Pomieszczenia przeznaczone na dłuższy pobyt ludzi (bary, sklepy itp.) powinny być ogrzewane do temperatury +15°C. Aby uniknąć gołoledzi na schodach i przejściach należy ogrzewać je do temperatury +5°C. Dobre rezultaty daje zastosowanie rur grzewczych zabetonowanych w stopnie schodów (uprawnienia budowlane).

Schody ruchome zaleca się stosować przy różnicy poziomów ^ 5,00 m. Powinny być one zabezpieczone przed opadami atmosferycznymi (obudowane) i ogrzewane. Odwodnienie projektujemy przez odprowadzenie ścieków do kanalizacji miejskiej; nieraz należy przy tym projektować przepompownie.

Eksploatacja pokładów kopalin pozostawia w głębi ziemi wyrobiska, których strop pod obciążeniem warstw nadkładu początkowo ugina się, a następnie zapada (program egzamin ustny). Powstają wskutek tego odkształcenia terenu nad wyrobiskiem, których rodzaj, charakter i rozmiary zależą od miąższości eksploatowanego pokładu, sposobu eksploatacji oraz rodzaju i grubości warstw nadkładu.

Odkształcenia terenu

Projekt węzła komunikacyjnego powinien zatem kompleksowo uwzględniać zarówno stan obecny, jak i przyszły, który powstanie w wyniku eksploatacji górniczej na omawianym obszarze. Na podstawie analizy przewidywanych szkód górniczych należy przyjąć takie rozwiązanie węzła, które umożliwi w przyszłości łatwe i bez dużych kosztów usunięcie skutków osiadania terenu (opinie o programie).

W celu skorygowania obniżonej niwelety i nawiązania jej do przyległych odcinków, które nie uległy osiadaniu, możliwe są 2 rozwiązania:

• przeprojektowanie odcinków dróg o pochyleniu większym od dopuszczalnego lub o zbyt falistym przekroju podłużnym bez zmiany poziomu jezdni wiaduktów na skrzyżowaniach,
• podniesienie niwelety do rzędnych pierwotnych na całym obniżonym odcinku.

Zalecane jest rozwiązanie pierwsze. Należy je stosować zawsze, gdy nie zachodzi obawa podtopienia korony drogi, co pogorszyłoby warunki pracy nawierzchni drogowej (segregator aktów prawnych). Rozwiązanie to nie wymaga podnoszenia ustroju niosącego i podwyższania podpór, umożliwia więc projektowanie konstrukcji, w których ustrój niosący połączony jest na stale z podporami, jak np. zamknięte konstrukcje ramowe, bardzo korzystne przy małych rozpiętościach.

Należy zaznaczyć, że istnieje możliwość podniesienia niwelety drogi lub kolei pod wiaduktem, bez podnoszenia wiaduktu. Rozwiązanie drugie wymaga podniesienie ustroju niosącego istniejących wiaduktów, a zatem pozwala na stosowanie tylko konstrukcji belkowych, wolnopodpartych (promocja 3 w 1). Wywołane podniesieniem niwelety dodatkowe obciążenia, jak np. zwiększone parcie gruntu, należy uwzględnić już przy wymiarowaniu pierwotnej konstrukcji. Widzimy więc, że przyjęty sposób skorygowania obniżonej niwelety wpływa decydująco na wybór typu wiaduktów w węźle.