Automatyczne sterowanie procesem

Głównym kierunkiem automatyzacji obróbki cieplnej wyrobów żelbetowych jest kontrola i regulacja jej parametrów technologicznych (temperatura i ciśnienie). Stosowane systemy automatyzacji powinny zapewniać dokładność i stabilność regulowania reżymów cieplnych według ustalonego programu, a także ich nieustanną automatyczną kontrolę z odpowiednią sygnalizacją. Automatyczne sterowanie procesem odbywa się przy użyciu radzieckiego impulsowego przyrządu elektropneumatycznego KEP-12u lub MKP (program uprawnienia budowlane na komputer).

Podstawowym elementem w systemach automatyzacji obróbki cieplnej jest programowy regulator temperatury, za pomocą którego przez doprowadzanie pary utrzymuje się temperaturę według ustalonego reżymu (najczęściej podnoszenie, izotermiczne ogrzewanie, obniżanie) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Typ regulatora wybiera się w zależności od sposobu obróbki cieplnej. Przy komorach typu dołowego stosuje się w ZSRR regulator PRTE-2M lub ERP-61, w komorach o działaniu ciągłym - regulator ER-2S-59, w instalacjach pionowo-bateryjnych - regulator PRTE-2M i w autoklawach regulator PRZ. Poza tym czasami stosuje się regulatory PRTE-1, PRT-3, PR-130 jak również wielokanałowy elektronowy regulator programowy MRTE-10 (uprawnienia budowlane).

W zasadzie sterowanie procesem za pomocą regulatorów odmiennych typów jest prawie jednakowe. Dlatego w niniejszej pracy ograniczono się do rozpatrzenia jednego z najbardziej sprawnych systemów automatycznego sterowania cieplno-wilgotnościową obróbką w komorach typu dołowego z zastosowaniem radzieckiego elektronowego programowego regulatora temperatury PRTE-2M (program egzamin ustny).

Regulowanie reżymu cieplnego według wymaganego programu odbywa się na drodze zmiany ilości pary doprowadzanej do komory w czasie podnoszenia temperatury i izotermicznego rozgrzewania. Element regulujący 1, ustawiony na doprowadzeniu pary do komory, otrzymuje rozkazujące sygnały z regulatora programowego 2 zamontowanego na centralnej tablicy sterowania.

Ustawienie czujników

Ustawienie czujników w specjalnej niszy (umieszczonej po środku jednej z podłużnych ścian komory) umożliwia zabezpieczenie ich przed uszkodzeniami mechanicznymi przy załadunku i wyładunku wyrobów i ochronę przed bezpośrednim oddziaływaniem świeżej pary. Regulator temperatury PRTE-2M zapewnia automatyczną regulację reżymu cieplnego według wyznaczonego programu przy maksymalnym czasie cyklu obróbki 24 godz. Jako czujnik temperatury wykorzystuje się radziecki elektryczny miedziany termometr oporowy TSM-X (opinie o programie).

Program obróbki cieplnej nadaje się za pośrednictwem oporowego nastawnika wchodzącego do regulatora. Elementem regulującym w układzie jest zawór o napędzie elektromagnetycznym i o średnicy przepustu znamionowego równej 50 lub 70 mm.

Poza regulacją temperatury i ciśnienia przewidziana jest w automatycznych układach sterowania obróbką cieplną sygnalizacja świetlna i dźwiękowa. Schemat elektryczny sygnalizacji dźwiękowej. Przy elektrycznym rozgrzewaniu lub elektrycznym ogrzewaniu wykorzystuje się do kontroli temperatury termoregulatory. Układy takie utrzymują w sposób automatyczny temperaturę izotermicznego nagrzewania w wyznaczonym interwale i poziomie (segregator aktów prawnych).

Przy wybijaniu pary z komór niesprawność działania należy niezwłocznie usunąć. Naprawa przewodów parowych jest dozwolona wyłącznie po ich odłączeniu od głównego przewodu parowego. Wchodzenie robotników do komory jest dopuszczalne tylko po jej ostygnięciu do temperatury 40°C i niżej.

Autoklawy powinny mieć zawory bezpieczeństwa i manometry ze skalą, na której naniesiona jest czerwona kreska określająca maksymalnie dopuszczalne ciśnienie robocze. Należy ściśle doglądać, aby śruby i nakrętki pokryw były w dobrym stanie, jak również dobrze dokręcone; przy złym stanie chociażby jednego elementu zabrania się wpuszczać parę do autoklawu (promocja 3 w 1). Przed początkiem i w czasie pracy należy autoklawy sprawdzać zgodnie z „Przepisami budowy, ustawiania i badania naczyń pracujących pod ciśnieniem”. Urządzenia formujące i konstrukcje będące pod napięciem ogradza się barierą, w granicach której nie wolno jest nikomu znajdować się przy nagrzewaniu elektrycznym.