Badane mieszaniny surowcowe

Badane mieszaniny surowcowe mają zwiększoną zawartość tlenków chromu (do 2,5%) i magnezu (powyżej 5%). Obecny w klinkierze wolny tlenek magnezowy krystalizuje w postaci peryklazu, co może spowodować zniszczenie zaczynu cementowego, ponieważ opóźnionej hydratacji peryklazu towarzyszy zwiększenie objętości, a więc powstawanie w zaczynie cementowym znacznych naprężeń. Dla wyjaśnienia tego zagadnienia określono za pomocą analizy chemicznej zawartość wolnego tlenku magnezowego; wyniosła ona w klinkierze o module Mn = 0,65 - 1,13%, a w klinkierze o module Mn = = 0,85 - 1,77% (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wynika stąd, że w klinkierach wykrystalizowało w postaci peryklazu 29,7% (zestaw Mn = 0,85) i 17,8% (zestaw o Mn - 0,65) ogólnej zawartości tlenku magnezowego. Nieznaczna zawartość wolnego tlenku magnezowego w klinkierach wiąże się, prawdopodobnie, ze stabilizacją roztworów stałych magnezjoferrytu i magnezjochromitu w stopie wyższą energią wiązania się chromu z tlenem w porównaniu z magnezem, co utrudniało wykrystalizowanie peryklazu ze stopu. Ponadto MgO wchodzi w skład alitu w postaci roztworu stałego. Następuje przy tym zastąpienie jonu Ca2+ jonem Mg’2+. Obecność tlenku magnezowego w mieszaninie surowcowej zwiększa ogólną jej zasadowość, co powoduje zwiększenie zawartości alitu w klinkierze. Pozostający w nadmiarze MgO, który nie wszedł w skład alitu, może tworzyć roztwory stale z C2S i C4AF (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W klinkierach znajduje się nieznaczna ilość wolnego tlenku magnezowego; pomimo tego prowadzono badania stałości objętości w autoklawie pod ciśnieniem 2 MPa, ponieważ wypalony w wysokiej temperaturze tlenek magnezowy hydratyzuje znacznie wolniej niż zasadowe minerały klinkierowe. Eadania te wypadły dobrze dla wszystkich klinkierów. Zmian próbek, pęknięć, a tym bardziej zniszczeń nie zaobserwowano, co jeszcze raz świadczy o tym, że obecny w nieznacznej ilości wolny tlenek magnezowy nie wpływa niekorzystnie na jakość klinkieru.
Większa zawartość tlenku chromowego w badanych mieszaninach surowcowych może, według opinii licznych autorów, mieć duży wpływ • na krystalizację • minerałów klinkierowych (uprawnienia budowlane).

Wytrzymałość cementów

Z tego względu przeprowadzono badania petrograficzne uzyskanych klinkierów, których wyniki świadczą o dobrej krystalizacji i równomiernym rozmieszczeniu kryształów w klinkierze o module Mn = 0,65. Klinkier ten jest dosyć porowaty, na co niewątpliwie wpłynęła obecność w nim tlenku chromowego. Wokół porów są ziarna fazy belitu, które tworzą na cienkich płytkach skupienia pierścieniowe. Ziarna belitu, które mają w świetle przechodzącym zwykle barwę żółtawą, a niekiedy białą, są zabarwione przez tlenek chromowy na kolor intensywnie zielony. Kształt ziarn jest, z reguły, okrągły (program egzamin ustny).

Proces powstawania faz klinkierowych w przypadku modułu Mn - 0,85 nie jest zakończony i w temperaturze 1450°C struktura klinkieru nie jest doskonała; występują obszary, w których fazy nie zdołały wykrystalizować. W celu poprawy procesów krystalizacji zestawów o module Mn = 0,85 przeprowadzono 4gdatkowe badania, które są omówione w dalszej części tekstu (opinie o programie).
Wytrzymałości na zginanie i ściskanie badano wg normy GOST 310-60 na beleczkach 4x4x16 cm, przygotowanych z zaprawy 1 :3 o normalnej konsystencji (w je = 0,4). Wyniki, po twardnieniu próbek w wodzie przez 3, 7 i 28 dni.

Wykonane badania pozwoliły ustalić, że wytrzymałość na ściskanie cementów o modułach nasycenia 0,65 i 0,85 bliska jest wartości odpowiednio 30 i 40 MPa (segregator aktów prawnych).
Wpływ wybranych dodatków na proces klinkieryzacji i właściwości cementu zielonego uzyskanego z zastosowaniem żużla żelazochromowego
Najlepszą metodą przyspieszenia procesów klinkieryzacji i zwiększenia wytrzymałości cementów jest stosowanie mineralizatorów.

Do mieszaniny surowcowej, z której wykonano klinkier o module Mn = 0,85 wprowadzono - jako mineralizator - sześciofluorokrzemian sodowy, a do mieszaniny, z której wykonano klinkier o module Mn = 0,65 - Na.2SiFc, CaF2 i CaS04 oraz stabilizator fazy /5C2S - B203. Ilość wprowadzanych dodatków ustalono zgodnie z zaleceniami zawartymi w pracy [10]; wynosiła ona 0,1-b 1,0% w stosunku do masy mieszaniny surowcowej (promocja 3 w 1).