Badania ściśliwości gruntów

Przy wszelkiego rodzaju badaniach w edometrze należy baczną uwagę zwrócić na nawodnienie próbki, gdyż obecność wód kapilarnych powoduje zawsze dodatkowe obciążenie cząstek szkieletu, które sumując się z obciążeniem pionowym przy ściskaniu, a pozostające po zdjęciu obciążenia pionowego, wywołuje spaczenie obrazu krzywych w obu przypadkach (program uprawnienia budowlane na komputer). Na spaczenie obrazu wpływa jeszcze zmienność napięcia kapilarnego w czasie samego procesu zagęszczania próbki, gdyż napięcie to zależne jest od wymiarów kanalików w próbce.

W miarę zmniejszania się porowatości maleją wymiary kanalików, następuje wzrost napięcia kapilarnego, wielkość którego może przekroczyć wielkość obciążenia pionowego. W związku z tym badania w edometrze należy wykonywać w warunkach odpowiadających warunkom naturalnym i z całą pewnością nie dopuszczać do odsączania się wody grawitacyjnie lecz tylko na skutek zmniejszania porowatości (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W punkcie tym będzie omówiona technika badań ściśliwości gruntów spoistych. Badania ściśliwości gruntów sypkich będą potraktowane marginesowo wobec braku praktycznego znaczenia tego zagadnienia. Badania gruntów sypkich dokonywuje się wyjątkowo rzadko, gdyż ściśliwość takich gruntów pod wpływem obciążenia statycznego jest tak nieznaczna, że prawie nie odgrywa roli w praktyce budowlanej (uprawnienia budowlane).

Jeżeli mimo to zachodzi potrzeba określenia ich ściśliwości w edometrze należy dążyć do tego, aby porowatość gruntu w próbce była równa porowatości gruntu w złożu. Wymaga to zazwyczaj dużo cierpliwości i staranności i może być wykonane jedynie na podstawie szeregu prób połączonych z zawibrowaniem lub przynajmniej wstrząsaniem gruntów w zmontowanym edometrze (program egzamin ustny).

Krążki bibuły

Za pomocą noża dwudzielnego w środku którego znajduje się pierścień (1), wycina się próbkę gruntu. Następnie obie powierzchnie próbki w pierścieniu wyrównuje się nożem i wkłada się ją w obudowę edometru po uprzednim zważeniu. Na kamieniach filtracyjnych układa się krążki bibuły (opinie o programie).

Przy badaniach próbek gruntów spoistych o strukturze naruszonej, do pierścienia należy włożyć grunt rozrobiony na pastę o wilgotności odpowiadającej wilgotności granicy płynności [9]. Filtry kamienne przy badaniu próbek o strukturze naruszonej uprzednio nasyca się wodą, nie ma bowiem niebezpieczeństwa aby grunt rozrobiony na pastę i w pełni nasycony wodą pobierał wodę z filtru. Przy próbkach zaś o strukturze nienaruszonej i o małej wilgotności, przy nasyconych filtrach może zachodzić zjawisko wchłaniania wody z filtrów i pęcznienie próbek. W gruntach lessowych o strukturze nietrwałej może mieć miejsce dodatkowe osiadanie próbki po wchłonięciu wody z filtru (segregator aktów prawnych). Z drugiej strony zupełnie suche filtry mogą z kolei same wchłaniać wodę z próbki aczkolwiek to zjawisko jest raczej rzadkie, gdyż napięcie kapilarne w próbkach jest zazwyczaj większe niż w filtrach. Dlatego należało by utrzymywać filtry w stanie raczej za suchym niż za mokrym.

Przy badaniach ściśliwości z pełnym nawodnieniem doprowadza się wodę do próbki od dołu edometru. Natomiast przy badaniach bez nawodnienia dla zapobieżenia wysychaniu próbki umieszcza się na edometrze osłonę gumową. Obciążenie próbki w edometrze przeprowadza się zgodnie z normą PN-58/B-04495 następującymi skokami: 0,25 - 0,50 - 1,0 - 2,0 - 4,0 kG/cm^a (promocja 3 w 1). Przy gruntach piaszczystych i spoistych o małym wskaźniku plastyczności, taki „podwajany” przyrost obciążeń nie ma wpływu na kształt krzywej ściśliwości, natomiast przy gruntach spoistych o dużym wskaźniku plastyczności otrzymuje się różny kształt tej krzywej w zależności od wielkości przyrostu poszczególnych stopni obciążenia. 4 krzywe ściśliwości iłów, przy czym pierwszą wykonano przy podwajanych stopniach obciążenia, drugą przy przyrostach stałych wynoszących 0,2 kG/crn², trzecią jak poprzednio lecz przy przyrostach 0,07 kG/crn² i czwartą 0,04 kG/cm².