Barwa piaskowców dolnośląskich

Barwa piaskowców dolnośląskich jest przeważnie biaława, z odcieniem żółtawym lub szarawym. Ziarno średnie do grubego - lokalnie przechodzi w żwirowe; spoiwo zwykle skąpe, ilaste, często w mniejszym lub większym stopniu krzemieniste; znaczna część porów pozostaje niewypełniona. Rozmieszczenie spoiwa jest często niejednostajne w niektórych partiach skały, niekiedy tak luźne, że przy wietrzeniu wykrusza się piasek, pozostawiając w skale okrągławe dziury, średnicy od kilku centymetrów do 1 metra. Okoliczność ta wymaga wielkiej ostrożności przy stosowaniu skały w budownictwie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Omawiane piaskowce są łatwe w obróbce; ujawniają doskonały cios, co przy znacznej grubości ławic pozwala na dostarczanie wielkich bloków budowlanych; odmiany drobno- i równoziarniste nadają się z powodzeniem na materiał rzeźbiarski i ozdoby architektoniczne. Mimo niewielkiej na ogół wytrzymałości na ściskanie i dość znacznej porowatości, wykazują najczęściej (choć nie zawsze) zadowalającą wytrzymałość na mróz i odporność na wietrzenie (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Eksploatowane w okolicy Kudowy piaskowce górnego piętra Gór Stołowych okazały się najbardziej zwięzłe i najmocniejsze dzięki obfitszemu i bogatszemu w krzemionkę spoiwu, co jednak z drugiej silony zmniejsza łatwość obróbki kamieniarskiej. Wymienione zalety piaskowców bryłowych postawiły je w rzędzie bardzo cennych materiałów _t budowlanych; od dawna stosowano je w budownictwie niemieckim nie tylko Śląska, ale całych niemal Niemiec. W obrębie północnej niecki największe kamieniołomy znajdują się w okolicy Warty i Bolesławca, Lwówka, Złotoryi itd.; w centralnej niecce - koło Kudowy i Radkowa (uprawnienia budowlane).

Piaskowce dolnego permu

Piaskowce dolnego permu mimo wysokiej swej jakości są mniej rozpowszechnione w budownictwie. Są to skały charakterystyczne, brunatnawoczerwone, o spoiwie niekiedy silnie krzemionkowym; partie gruboławicowe nadają się na kamień ciosowy. Ziarno jest drobne do średniego, miejscami wkładki zlepieńcowate. Por! względem mocy i zwięzłości przewyższają bryłowe piaskowce kredowe; eksploatowane są zwłaszcza w okręgu Nowej Rudy oraz w kilku punktach biegnącego stąd w kierunku NW pasma Gór Wałbrzyskich. Stosowane były przy licznych budowlach w bliskiej okolicy przy wielu mostach. W rejonie Gór Kocabskich, eksploatowane były podobne skały, np. koło Świerzawy (Szunowa), skąd brano przed 500 laty materiał do budowy kościoła w tym mieście (program egzamin ustny).

Piaskowce górnokarbońskie z Wałbrzyskiego Zagłębia Węglowego miały szerokie zastosowanie w budownictwie miejscowym przed kilku dziesiątkami lat; używane były głównie do budowy mostów i przepustów kolejowych w tej okolicy oraz na linii Wałbrzych - Kłodzko także do niektórych budowli miejscowych, np. wieża parkowa w Szczaw- nie-Zdroju. Piaskowce te są szare lub żółtawoszare, o ziarnie nierównym, zwykle obfitującym w okruchy skalenia i zanieczyszczone miałem węglowym (opinie o programie).

Wapienie i dolomity stanowią obok piaskowców drugą grupę skał osadowych, niezmiernie ważną ze względu na powierzchnię ich występowania. Z punktu widzenia przydatności do budowy dróg stanowią materiał o różnorodnych własnościach, w wielu przypadkach nieprzydatny, wykazujący dużą nasiąkliwość, podatność do rozmarzania i nadmierną ścieralność. Istnieją jednak odmiany o własnościach mechanicznych i fizycznych kwalifikujących je całkowicie nie tylko jako materiał miejscowy, lecz również jako materiał o szerokim ogólnokrajowym zastosowaniu (segregator aktów prawnych).

Dotyczy to zwłaszcza dolomitów, z których np. dolomity z Szarleja znajdują powszechne zastosowanie do dolnych warstw nawierzchni bitumicznych, a próby ze zbitymi odmianami wapieni kieleckich zarówno starszych, jak i młodszych wykazały ich całkowitą przydatność do budowy nowoczesnych nawierzchni drogowych przy użyciu lepiszcz hilumicznych. Ze względu na potrzebę włączenia wapieni w szerszym niż dotychczas zakresie jako materiału drogowego - przytaczamy charakterystykę według prof. K. Smulikowskiego w celu lepszego zorientowania specjalistów drogowych co do ich występowania i własności (promocja 3 w 1).