Barwniki

Barwniki powstają w drewnie twardzielowym w toku przemian biochemicznych, jakie zachodzą w procesie twardzielowania. Cenne barwniki spotykane w drewnie niektórych drzew podzwrotnikowych występują w ścianach komórkowych i w treści komórkowej, w twardzielowej części drzewa (program uprawnienia budowlane na komputer). Poza drewnem barwniki występują w korze, w liściach, w owocach i w korzeniach. Barwniki roślinne miały duże znaczenie gospodarcze do czasu wprowadzenia w życie barwników syntetycznych. Niektóre gatunki drzew stanowią do dzisiaj surowiec do przemysłowego pozyskiwania barwników. Jako ważniejsze gatunki barwierskie wymienić można następujące.

Drewno kampeszowe (Haematoxylon campecheanum L.), występujące w Meksyku i w środkowej Ameryce (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Ekstrahowany z niego barwnik hematoksylina barwi wełnę, bawełnę i jedwab na kolor fioletowy; przy użyciu utleniaczy, np. kwasu chromowego lub soli żelazowych, hematoksylina przechodzi w tlenek, hemateinę CH,L,0,(, która barwi na kolor czarny. W technice mikroskopowej stosuje się hematoksy- linę do barwnego wyodrębniania blaszek środkowych (uprawnienia budowlane).

Drewno fernambuka (Caesalpinia crista L.) i drzewa Caesal- pinia brasiliensis Sw. - obydwa z Brazylii - oraz drewno gatunku Caesalpinia sappan z tropikalnej Azji dają w drodze ekstrakcji czerwony barwnik brazylinę Cl(iH1405, używany do barwienia wełny i bawełny na różne odcienie koloru czerwonego, zwłaszcza na kolor purpurowy i szkarłatny.
Szaroniebieski barwnik, zawierający 20-95% indygotyny otrzymuje się z drewna indyga, które odgrywało dużą rolę gospodarczą do czasu zastosowania indyga syntetycznego.
Niektóre barwniki naturalne, jak np. barwniki z drewna santaowego, stosuje się do podbarwiania politur (program egzamin ustny).
Barwniki naturalne oparte są na ograniczonych podstawach surowcowych i są drogie; dlatego też większość z nich zastąpiono barwnikami syntetycznymi.

Tłuszcze

Nasze drzewa krajowe wykazują małą zawartość barwników, ich przemysłowe pozyskiwanie nie opłaca się. Bywają one natomiast stosowane do celów barwierskich w rękodzielnictwie ludowym. Przykłady takiego stosowania barwników naturalnych podaje Wanin. Kora brzozy i graba stosowana jest do barwienia na żółto, kora kruszyny nadaje się do barwienia na czerwono, kora jesionu i owoce kruszyny do barwienia na niebiesko, liście brzozy do barwienia na zielono; do barwienia na brunatno nadają się łupiny orzecha włoskiego, do barwienia na czarno liście klonu i kasztana oraz kora jesionu i kruszyny.

Są to estry gliceryny i wyższych oraz średnich kwasów tłuszczowych (np. palmitynowego, oleinowego i innych). Występują one w drewnie obok skrobi jako jedna z postaci materiałów zapasowych. Tworzą się one w wyniku skomplikowanych przemian biochemicznych przebiegających pod wpływem enzymów (opinie o programie). Obecność tłuszczów w komórce nie wpływa na stan ciśnienia osmotycznego. Tłuszcze nie rozpuszczają się w wodzie, rozpuszczają się natomiast w rozpuszczalnikach organicznych.
Kwasy tłuszczowe występują również w smolej u (oleju talowym), a więc także w surowych mydłach żywicznych. Przy ekstrahowaniu drewna rozpuszczalnikami organicznymi obok żywicy i innych związków przechodzą do roztworu także tłuszcze (segregator aktów prawnych).

Przeprowadzona przez Berg stroma analiza mydła żywicznego, otrzymanego przy produkcji celulozy z drewna sosnowego metodą siarczanową, wykazała, że zawiera ono około 47% kwasów żywicznych i około 53% kwasów tłuszczowych. Skład smoleju różni się zależnie od siedliska, z którego pochodzi drewno. W smolej ach otrzymywanych w Skandynawii zawartość kwasów tłuszczowych waha się w granicach 40-55%, kwasów żywicznych 35-55%. W Polsce i w Niemczech zawartość kwasów tłuszczowych jest na ogół niższa, zamykając się w granicach 25-55%; zawartość kwasów żywicznych wynosi 35-60% (promocja 3 w 1).