Blaszana taśma

Po stwardnieniu betonu spirale te „wykręca się” z kanałów za pomocą specjalnej maszyny. Można w ten sposób wykonywać również kanały zakrzywione (program uprawnienia budowlane na komputer). Do zalet wyżej omówionego sposobu wykonywania kanałów w betonie należy oszczędność materiału na osłony kablowe i bezpośrednie związanie zaprawy iniekcyjnej z betonem, natomiast do wad - dodatkowe czynności montażowe związane z wyciąganiem rdzeni i przewlekaniem kabli, a także zwiększony współczynnik tarcia i ewentualnie większe zużycie uzbrojenia montażowego na stabilizację rdzeni (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wady te organizują możliwość stosowania tego sposobu przy obiektach o większej rozpiętości. Druga podstawowa metoda wytwarzania kanałów polega na zastosowaniu osłon elastycznych, półsztywnych lub sztywnych. Kable mogą być dostarczane od razu w osłonach prefabrykowanych. Osłony takie mogą być też wykonywane i montowane dopiero na budowie. Osłony elastyczne (miękkie) opierają się bezpośrednio na kablu, który musi być odpowiednio usztywniony (np. w kablach Freyssineta konieczne jest założenie spirali centralnej). Wykonuje się je przez owinięcie kabla podwójną warstwą grubego papieru bitumicznego lub cienką taśmą blaszaną.

Pierwszy sposób był stosowany we Francji w latach powojennych, w okresie deficytu metalu (uprawnienia budowlane). Mimo bitumu stanowiącego środek poślizgowy, tarcie jest w tym przypadku duże, z uwagi na duże ciśnienie betonu (zwłaszcza przy wibrowaniu) otulającego szczelnie druty. Przy zastosowaniu taśmy blaszanej nie zadowalająca jest również szczelność osłony. Dzisiaj metody te stosowane są raczej tylko jako środki pomocnicze, na niewielkich odcinkach kabla. W warunkach krajowych, wobec deficytu blachy cienkiej, mają one jednak duże znaczenie. W celu oszczędności blachy na osłony podejmowano próby prefabrykowania rurek betonowych lub azbestowo-cementowych, uszczelnianych na stykach przez wyspoinowanie zaprawą i zabetonowanych analogicznie jak osłony metalowe (program egzamin ustny).

Rurki takie są jednak kruche i nie dają się wyginać jak osłony metalowe. Toteż nie znalazły one szerszego zastosowania. Najbardziej rozpowszechnioną metodą jest zastosowanie osłon blaszanych rurowych, wykazujących stosunkowo niewielkie współczynniki tarcia i dobrą współpracę z betonem. Najprostsze są rurki gładkie (nie profilowane), łączone na zakładkę, lutowane lub spawane (opinie o programie). Osłony takie wykonuje się naj częściej jako samonośne, tzn. mogące przenieść ciśnienie betonu bez opierania się o kabel sprężający.

Proste urządzenia do profilowania

Przy betonie wibrowanym należy liczyć się z pełnym ciśnieniem hydraulicznym betonu, tzn. przy ciężarze objętościowym betonu 2300-2400 kG/m3, z ciśnieniem 2,4 kG/dcm2 na każdy dcm głębokości ułożenia kabla w betonie. Należy więc tu sprawdzić ciśnienie krytyczne. W przypadku osłon o przekroju prostokątnym odpowiednie wartości są jeszcze znacznie mniej korzystne. Aby zmniejszyć ciężar osłony używamy blachę cienką, którą należy profilować w celu zwiększenia sztywności (segregator aktów prawnych).

Umożliwia to przyjmowanie rzadszych podpór stabilizujących osłony. Rurki te dzięki karbom wykazują lepszą przyczepność do betonu, a także mniejsze wartości tarcia przy naciągu drutów. Są one jednak droższe od rurek gładkich, ponadto wymagają zwiększonych promieni krzywizny na załomach. Prócz tego w niektórych ich typach istnieje możliwość uwięzienia w karbach pęcherzyków powietrza przy iniekcji. Grubość blachy gładkiej wynosi najczęściej 0,8-1,5 mm, karbowanej natomiast 0,2-0,4 mm. Karbowanie blachy wykonuje się obecnie fabrycznie przez tłoczenie (lub inną metodą profilowania), można je jednak również przeprowadzać doraźnie w niewielkich warsztatach.

Montaż kabli i sprężanie konstrukcji. Kable mogą być wykonywane fabrycznie i dostarczane od razu w osłonach na budowę, bądź też montowane na budowie. W tym ostatnim przypadku montaż obejmuje:
a) przygotowanie drutów odpowiedniej długości (prostowanie, cięcie, połączenie drutów lub prętów zbyt krótkich),
b) ułożenie, powiązanie i usztywnienie poprzeczne drutów (zestawienie kabla),
c) umieszczenie kabla w osłonie (lub przewleczenie go przez kanał w betonie), założenie zakotwień i przygotowanie do sprężania (promocja 3 w 1).