Cegły dziurawki uprawnienia budowlane

Cegły dziurawki są przy tym wyjątkowo wrażliwe na wysoką temperaturę i zwykle co najmniej jedna ze ścianek cegły pęka i odpada.
Wpływ podanych uszkodzeń na wytrzymałość cegły i ścian ma tym większe znaczenie, im cieńsze są ściany i im głębiej sięgają uszkodzenia.

Szczególnie niebezpieczne mogą okazać się przepalenia pilastrów i filarów silnie obciążonych (program uprawnienia budowlane na komputer). Ponieważ współczynnik rozszerzalności cieplnej dla muru z cegieł zwykłych jest stosunkowo mały (wynosi około 0,000005), to i skutki wydłużenia się ścian zwykle nie są niebezpieczne.
Wytrzymałość zapraw cementowych, cementowo-wapiennych, a zwłaszcza wapiennych pod wpływem wysokiej temperatury ulega znacznemu obniżeniu, ale zniszczenia zaprawy spoin są zwykle powierzchowne, nie są niebezpieczne i przed ponownym “tynkowaniem ścian wystarczy jedynie oczyścić spoiny z kruszącej się przypalonej zaprawy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Opalone ściany lub słupy naprawia się w ten sposób, że skuwa się odłupujące się kawałki cegieł na głębokość, na jaką sięgają rysy, a następnie przemurowuje się nową cegłę na zaprawie wapienno-cementowej lub cementowej. W przypadku pilastrów lub filarków, które zwykle bardziej bywają uszkodzone, wskazane jest wykonać w starym murze strzępie w celu lepszego powiązania. Słupy i pilastry bardziej zniszczone i silniej obciążone trzeba całkowicie usunąć po uprzednim wykonaniu odpowiednich rusztowań dla przejęcia obciążeń i na nowo wymurować. Gdyby taki sposób z jakichś względów nie był wskazany, można uszkodzony element wzmocnić przez zastosowanie dodatkowej konstrukcji żelaznej lub żelbetowej (uprawnienia budowlane).

Do drugiej grupy uszkodzeń można zaliczyć powstałe w ścianach rysy lub wychylenia się z pionu całych ścian lub niektórych ich części. Na tego rodzaju uszkodzenia zasadniczy wpływ ma rodzaj stropów. Stropy drewniane ulegają szybkiemu spaleniu. Belki drewniane praktycznie nie wydłużają się (współczynnik wydłużalności drewna w kierunku osi włókien wynosi około 0,0000035) i dlatego nie wywierają na ściany sił poziomych zdolnych do wywoływania rys w murach. Toteż ściany budynków o stropach drewnianych przeważnie nie wykazują żadnych rys ani też odchyleń od pionu i przy odbudowie najczęściej nie wymagają żadnych zabiegów wzmacniających (program egzamin ustny).

Wpływ stropów

Rozważmy teraz wpływ stropów o belkach stalowych. Stal przy wzroście temperatury 100°H-200C zmniejsza swoją wytrzymałość, przy dalszym wzroście temperatury 300°-430° wytrzymałość ta powraca do normalnej, następnie przy dalszym wzroście temperatury do 540° gwałtownie spada. Jeszcze wyższe temperatury powodują zniszczenie konstrukcji stalowej (opinie o programie).
W pierwszej fazie pożaru belki stalowe wydłużają się nie tracąc swej wytrzymałości. Wzrost temperatury np. o 300° powoduje wydłużenie dźwigara długości 6 m o l = 30 0,0001 600 = 18 mm, co może odbić się fatalnie na konstrukcji zarówno stropów, jak i murów. Przyjmując E = 2 100 000 kG/cm2 a = 0,00001235, podgrzanie o 1°C zamocowanego pręta stalowego wywoła w nim naprężenie ściskające o wielkości ot = 0,00001235 1  2 100 000  25 kG/cm2. A więc dla dźwigara INP 24 o powierzchni przekroju F = 46,1 cm2 siła ściskająca podłużna, jaka
miałaby powstać w dźwigarze, aby zrównoważyć wydłużenie termiczne wynosiłaby: P = 46,1 300 25 = 34 600 kG; o = 300 25 = 7500 kG/cm2. Stąd wniosek: albo mury są tak silne, że nie ulegają odkształceniu, a dźwigar musi się odkształcić plastycznie lub wyboczyć, albo też mury są słabsze i ulegają odkształceniu umożliwiając przynajmniej częściowe wydłużenie się dźwigara (segregator aktów prawnych).

W tym ostatnim wypadku odkształcenie ściany może się przejawiać w rozmaity sposób. Jeżeli nie ma ścian poprzecznych, to siła rozpierająca wydłużających się dźwigarów ścina ścianę wzdłuż spoin poziomych przesuwając jej część na zewnątrz lub wywołując wychylenie się jej z płaszczyzny pionowej. Gdy są ściany poprzeczne, to następuje zazwyczaj jeszcze oderwanie się ściany podłużnej od poprzecznej. Przy długich dźwigarach przesunięcia mogą powstać o wymiarach do kilku centymetrów.

Zwykle ściany pękają w ich najsłabszym miejscu, tj. tam, gdzie mają najmniejszy przekrój, a więc wzdłuż przewodów dymowych poprzez mury podokienne, nadproża itp. Przy słabej zaprawie i mocnej cegle rysy biegną wzdłuż spoin poziomych i pionowych, przy mocnej zaprawie a słabych cegłach rysy przechodzą poprzez cegły.

Przy dalszym wzroście temperatury w czasie pożaru stal traci wytrzymałość i dźwigary nie są w stanie sprostać sile rozpierającej i ulegają wyboczeniu, a wkrótce potem wyginają się i załamują pod obciążeniem stropów, powodując zwykle nowe odkształcenia ścian, a nawet i całkowite ich zniszczenie. Jeżeli nawet do całkowitego załamania się belek nie dochodzi i ulegną one jedynie ugięciu i wydłużeniu, to po ustaniu pożaru kurczą się, wywierając odwrotne siły na ścianę (promocja 3 w 1).