Celowość zastosowania konstrukcji żelbetowych

Konstrukcje drewniane klejone nie wymagają złączy z elementów stalowych i można je uznać za nadające się do stosowania w środowiskach agresywnych. Musi być spełniony jedynie warunek, że użyte kleje będą odporne na działanie wilgoci i środowiska agresywnego. Nie należy stosować konstrukcji o zamkniętych przekrojach skrzynkowych, niedostępnych do kontroli i konserwacji (program uprawnienia budowlane na komputer).

Odporność chemiczną drewna znacznie poprawia nasycenie go żywicami syntetycznymi, które ulegając procesom polimeryzacji lub polikondensacji w głębi drewna uodporniają je na działanie czynników agresywnych. Celowość zastosowania konstrukcji żelbetowych do budowy obiektów w środowiskach agresywnych o znacznej wilgotności względnej powietrza zależna jest od możliwości skutecznego zabezpieczenia ich przed korozją (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Podstawowym warunkiem uodpornienia konstrukcji betonowych i żelbetowych na działanie środowiska wilgotnego i o niewielkiej agresywności jest wykonanie możliwie jak najbardziej szczelnego betonu, przy zastosowaniu do tego celu wszelkich możliwych środków (odpowiedni dobór uziarnienia kruszywa, zagęszczanie wibratorami itp.). Podstawą oceny przydatności betonu nie może być wyłącznie klasa betonu, która nie powinna być mniejsza od 20, ale również wyżej wspomniana szczelność i zawartość cementu nie mniejsza od 270 kg/m³, niezależnie od rodzaju i marki użytego do betonu cementu. Zaleca się, żeby ilość ta wynosiła 300-=-350 kg/m³. Zaleca się też stosowanie cementu marki 350 (uprawnienia budowlane).

Badania wykazały, że stosunkowo najbardziej odporne na korozję siarczanową są cementy portlandzkie marki 350 z cementowni Wiek i Saturn oraz cement specjalny pod nazwą „cement o obniżonym cieple hydratacji i podwyższonej odporności na działanie siarczanów” z cementowni Saturn. Cement hutniczy produkowany w Nowej Hucie i w Hucie Warszawa jest również cementem o zwiększone odporności na korozję siarczanową (program egzamin ustny).

Konstrukcje monolityczne

Powyższe zalecenia dotyczą wszelkich konstrukcji, nie wyłączając fundamentów. Jeśli konstrukcja projektowana ma się znaleźć w środowisku o podwyższonej agresywności lub silnie agresywnym, to niezależnie od wyżej opisanych warunków, jakie powinien spełniać beton, należy stosować dodatkowe zabezpieczenie konstrukcji w postaci powłok i wykładzin chemoodpornych (opinie o programie).

Konstrukcje żelbetowe monolityczne i prefabrykowane powinny być w miarę możliwości tak projektowane, aby ich elementy jak najmniejszą powierzchnią stykały się ze środowiskiem agresywnym.

Konstrukcje monolityczne, szczególnie w środowiskach podwyższonej i silnej agresji, powinny mieć pierwszeństwo w zastosowaniu przed konstrukcjami prefabrykowanymi, które stwarzają możliwość „klawiszowania” stropów, przenikania przez szpary substancji agresywnych w głąb konstrukcji, tym bardziej że większość powłok ochronnych przy „klawiszowaniu”, a nawet i przy zmianach termicznych w miejscach powstałych rys, pęka i wówczas nie stanowi żadnego zabezpieczenia konstrukcji przed korozją (segregator aktów prawnych).

Podobnie i wszelkie złącza prefabrykatów są miejscami najtrudniej dającymi się zabezpieczyć przed korozją. Dotyczy to złączy betonowych, jak i spawanych z elementów łącznikowych stalowych.

Przy wykonywaniu konstrukcji monolitycznych należy unikać przerw roboczych w betonowaniu, ograniczając ich stosowanie do rzeczywiście niezbędnych ze względu na technologię wykonania (połączenie dna zbiornika ze ścianami słupów na poszczególnych-kondygnacjach itp.). Styk roboczy staje się bowiem naturalną rysą w konstrukcji, która nie zawsze da się zamknąć nawet powłokami, gdyż są one wrażliwe na rozciąganie i pękają, co może z kolei spowodować przedostanie się w głąb betonu i do zbrojenia środowiska agresywnego. Z tych samych względów ilość styków w konstrukcjach prefabrykowanych powinna być możliwie jak najmniejsza (promocja 3 w 1).