Cementowozy drogowe

Cementowozy drogowe budowane są najczęściej bądź w postaci naczep ciągników, bądź przyczep do ciągników wreszcie w postaci samodzielnych jednostek samochodowych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przykładem ccmcntowozu w postaci naczepy ciągnika siodłowego, stosowanego na początku wprowadzania transportu cementu luzem, może być ccmentowóz firmy Blumhardt zaopatrzony w trzy pojemniki stojące, każdy o pojemności 5,5 m³ (18-F20 t cementu).

Przeładowywanie cementu z pojemników 2 na nim zainstalowanych do zasobników lub silosów na placach budowy odbywa się pneumatycznie nadciśnieniem powietrza wytwarzanym przez sprężarkę turbinową napędzaną silnikiem spalinowym o mocy 25 KM (ciśnienie robocze 2 atm; wydajność sprężarki 320 m^r>/godz). Ilość przeważonego jednorazowo cementu wynosi 18-20 ton (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Począwszy od roku 1959 buduje się w znacznej liczbie cementowozy produkcji własnej. Niektóre z nich podaje się poniżej:

• naczepy typu CNŻ-11 w postaci pojemnika walcowego samonośnego o ładowności 11 000 kG, na ciągniku siodłowym „Żubr” opróżnianym pneumatycznie,
• naczepy typu CN-61 (rys. 5-160) z pojemnikiem walcowym samonośnym o ładowności 6000 kG, na ciągniku siodłowym typu Star-C 25S opróżnianym pneumatycznie w ciągu 12 minut na odległość 20 m, przy wysokości do 15 m (uprawnienia budowlane).

Cementowóz budowany w NRF przez firmę Haller z jednym dużym pochyłym pojemnikiem na cement. Zbiornik cementowozu zaopatrzony jest w porowate płytki wbudowane nieco powyżej jego dna. Sprężone powietrze przepływając przez nie licznymi drobnymi strumieniami rozluźnia masę cementu i wprawia ją w ruch w kierunku wylotu i rurociągu łączącego pojemnik cementowozu z zasobnikiem na placu budowy (program egzamin ustny).

Metoda transportu pneumatycznego

Metoda transportu pneumatycznego, będąc dla materiałów sypkich przy większych i średnich instalacjach (cementownie) metodą często niezastąpioną, może być zbyt kosztowna w eksploatacji przy małych instalacjach (opinie o programie).

Dlatego też przy przeładunkach luźnego cementu z cementowozu do niewielkich zbiorników na placach budowy konstruktorzy poszukują tańszych w eksploatacji rozwiązań mechanicznych, zamiast pneumatycznych. Ostatnio za granicą¹) ukazały się cementowozy wyposażone w przenośniki ślimakowe i wielonaczyniowe, przy czym wyładowywanie cementu z cementowozu odbywa się za pomocą poziomego przenośnika ślimakowego, a podnoszenie za pomocą przenośnika kubełkowego do wysokości ok. 8,0 m, a więc wystarczającej do załadowywania małych silosów o pojemności 204-25 ton.

Przewozy kolejowe cementu luzem odbywają się za pomocą specjalnych wagonów zaopatrzonych w pojemniki do cementu, których budowa w zasadzie nie różni się od cementowozów typu drogowego. W ostatnich latach produkuje się te wozy typu CWL-24 w kraju na podwoziu wagonu towarowego typu 9W/5 lub 9W/6 z ilością 3 pojemników po 6,3 m³ zawierających 17,54-25,5 T cementu (segregator aktów prawnych). Przewóz i składowanie cementu luzem, zamiast w workach papierowych, spowodowało zasadniczą zmianę sposobów przeładunkowych cementu, a mianowicie z ręcznych i mechanicznych na pneumatyczne pod ciśnieniem.

Pneumatyczny transport cementu polega na wykorzystaniu siły nośnej strumienia powietrznego znajdującego się pod ciśnieniem i płynącego z taką prędkością, która zabezpiecza przemieszczanie się cząstek cementu w postaci zawiesiny. W wyniku przepływu cementu przez rurociągi stalowe i węże (przebieg zamknięty) następuje bardzo znaczne ograniczenie strat i rozkurzu w porównaniu z otwartymi przeładunkami ręcznymi oraz mechanicznymi (promocja 3 w 1). Jednakże te znaczne korzyści odbywają się częściowo kosztem zwiększenia zużycia energii, jakiej wymaga przemieszczanie cementu w postaci zawiesiny w strumieniu powietrza w rurociągach, w porównaniu z energią zużywaną przy transporcie mechanicznym. Zużycie to jest mianowicie 8 do 14 razy większe, a sprawność całej instalacji transportu pneumatycznego łącznie ze sprężarką waha się w granicach od 0,25 do 0,20.