Chałupy pokrywane dachówką

Ze wzrostem zastosowania nowych materiałów pokrywczych^ jak np. dachówka wypalana z gliny lub cementowa, zmienia się również t stopniowo kompozycja i konstrukcja dachu, a wraz z nimi cała bryła budynku. Chałupy pokrywane dachówką nie wymagały tak dużych nachyleń połaci dachowych jak dawniej pod słomę lub gont. Nachylenie połaci dachowych wynoszące dawniej ok. 57-60° uległo zmniejszeniu do ok- 42°, czyli do granicy nachylenia, jakie można było zastosować wobec właściwości nowych materiałów pokrywczych.

Umożliwiło to uzyskanie oszczędności drewna konstrukcyjnego w więźbie dachowej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Czynnik ekonomiczny i praktyczny zaczął odgrywać dużą rolę, przy jednoczesnym lecz bardzo powolnym podnoszeniu się standardu wyposażenia wnętrz budynków wiejskich. Zauważa się również, aczkolwiek jeszcze sporadycznie, występującą tendencję do podnoszenia się poziomu rozwiązań funkcjonalnych i użytkowych budynków, zarówno mieszkalnych jak i gospodarczych zwłaszcza na terenach o wyższym poziomie wiedzy rolniczej, np. w Poznańskiem.
Budynki mieszkalne murowane, z pokryciem ogniotrwałym, były w województwach zachodnich zjawiskiem powszechnym. Można również zauważyć, że różnice w zakresie jakości budynków między poszczególnymi województwami były ogromne. Województwa zachodnie utrzymały korzystny dla nich stan posiadania dzięki działającej tam przymusowej ustawie ubezpieczeniowej od ognia.

Po zniszczeniach wojennych stopniowo zaczął rozwijać się ruch budowlany na wsi (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Powstały nowe osiedla oraz przebudowały się istniejące. Zmieniał się także charakter obiektów wiejskich, na co wywierały wpływ komasacja, parcelacja rządowa i prywatna oraz osadnictwo wojskowe (uprawnienia budowlane).
Jednocześnie zaczęły wzrastać potrzeby ekonomiczne gospodarstw chłopskich, zmierzające do powiększenia swoich dochodów poprzez zwiększenie produkcji rolnej.

W tym okresie można wyodrębnić trzy kierunki rozwoju budownictwa na wsi:
- budownictwo chłopskie realizowane przez samych chłopów bez udziału czynników nadrzędnych,
- budownictwo folwarczne,
- budownictwo realizowane przez czynniki państwowe, samorządowe i społeczne.

Rozmiary budynków inwentarskich

W pierwszych latach powojennych notuje się wzrost zamożności niewielkiej tylko części ludności wiejskiej, która zajmowała się spekulacją produktami żywnościowymi, bogacąc się w ten sposób i powiększając swój areał ziemski drogą kupna ziemi z parcelacji. W ślad za powiększaniem obszaru ziemi rosły także inwestycje budowlane. Wzbogaceni chłopi budują w tym okresie budynki duże, okazałe, nie tyle wynikające z potrzeb inwestycyjnych ile dla podkreślenia swej zamożności (program egzamin ustny). Naśladują wówczas budynki małomiasteczkowe, podmiejskie, niekiedy znów wzorują się na budownictwie dworkowym, względnie naśladują wzory czeskie, niemieckie, anglosaskie itp.

Wykonawstwem budowlanym zajmowali się rzemieślnicy miejscy, których umiejętności uważane były za większe od umiejętności rzemieślników wiejskich. W ten sposób zostają adaptowane do budownictwa wiejskiego zarówno elementy architektoniczne jak i metody realizacyjne stosowane w miastach. Zaczyna sie stosować coraz powszechniej nowe materiały budowlane, jak np. stal, beton, blachę itp.
Zespół budynków u chłopów bogatych obejmował wówczas budynek mieszkalny, inwentarski, stodołę i piwnicę ziemną. Rozmiary budynków inwentarskich i stodół były miarą wielkości gospodarstwa (opinie o programie).

Występują w tym okresie dwa systemy zabudowy zagrodowej:
- budynki wolnostojące,
- budynki zespolone.
W drugim systemie rozróżniamy ponadto dwa warianty:
- zagroda, w której budynek mieszkalny i inwentarski są połączone i stanowią jeden budynek, natomiast stodoła usytuowana jest oddzielnie,
- zagroda, w której zarówno budynek mieszkalny, inwentarski i stodoła są pod jednym dachem (segregator aktów prawnych).

Na ogół przeważał system zabudowy zagrody budynkami wolnostojącymi. Jednak przenikające do nas wzory obcego budownictwa z Danii, Holandii, Niemiec, Czech i innych krajów wywierały stały wpływ na coraz to częstsze stosowanie budynków połączonych jako funkcjonalnie racjonalnych i tańszych (promocja 3 w 1). Wzory te pochodziły z krajów o wysokim poziomie rolnictwa, gdzie wsie były już w ówczesnym okresie wyposażone w elektryczność, wodociągi, drogi dojazdowe oraz zmechanizowany sprzęt i maszyny rolnicze.