Charakterystyka ogólna betonów lekkich uprawnienia budowlane

Według PN-55/B-06250 do betonów lekkich są zaliczane betony o ciężarze objętościowym poniżej 1800 kG/m3. W praktyce jednak stosuje się zwykle betony lekkie, których ciężar w stanie powietrzno suchym nie przekracza 1600 kG/m3, co stanowi w przybliżeniu dolną granicę ciężaru objętościowego zwykłej cegły (program uprawnienia budowlane na komputer).

Najniższy, obecnie osiągalny w praktyce, ciężar objętościowy betonów lekkich wynosi ok. 0,3 kG/dcm3.

Zasadniczą cechą betonów lekkich, odróżniającą je od tradycyjnych materiałów budowlanych, jest możliwość doboru ich ciężaru objętościowego, a zatem i związanych z nim własności izolacyjnych i wytrzymałościowych, dzięki czemu do każdego celu można dobrać (w pewnych granicach) materiał o najodpowiedniejszych własnościach (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W przeciwieństwie do murów z cegieł i innych materiałów tradycyjnych przy betonach lekkich dostateczna izolację termiczną można uzyskać przy takiej grubości muru, jaka jest konieczna ze względów wytrzymałościowych, zatem materiał w tym przypadku zostaje wykorzystany w sposób najbardziej celowy i ekonomiczny.

Betony lekkie są przeciętnie o 50 do 75% lżejsze od cegły, co obniża koszty przewozu i pozwala na całkowite wykorzystanie pojemności środków transportowych, ponadto zaś fundamenty i cała konstrukcja budynku mogą być znacznie lżejsze i bardziej oszczędne. Pozwala to na wznoszenie budynków z betonów lekkich nawet na gruntach o małej nośności (uprawnienia budowlane).

Dalszym źródłem oszczędności jest znacznie mniejsze zużycie paliwa przy produkcji betonów lekkich, jak również i przy eksploatacji budynków o ścianach zewnętrznych wykonanych z betonu lekkiego.

Według danych szwedzkich oszczędność w eksploatacji budynków z betonów lekkich, zależnie od warunków klimatycznych, może dochodzić do 7 kg węgla rocznie na 1 m2 ściany zewnętrznej, a więc mniej więcej 500 kg rocznie na przeciętne mieszkanie.
Ponadto budowa z betonów lekkich, dzięki mniejszej grubości ścian i możności stosowania dużych elementów, przebiega znacznie szybciej i wymaga mniej sił wykwalifikowanych niż przy użyciu cegły lub nawet pustaków (program egzamin ustny).

Zaleta betonów lekkich

Poważną zaletą betonów lekkich jest również ich podatność do obróbki oraz możność wbijania w nie gwoździ, co ma duże znaczenie dla użytkowników (opinie o programie).
Klasyfikacja betonów lekkich oparta jest na budowie wewnętrznej betonów lekkich; rozróżniamy więc:
a) Betony o lekkim kruszywie, które mały ciężar objętościowy zawdzięczają stosowaniu lekkich kruszyw; należą tu: żużlobetony, gruzobetony, betony pumeksowe, betony na lekkich kruszywach ceramicznych (glińcowe, keramzytowe itp.). oraz na kruszywach (wypełniaczach) organicznych jak trocino- i strużkobetony. Ponadto rozróżnia się jeszcze betony jamiste (jednofrakcjowe), które swój mały ciężar objętościowy zawdzięczają głównie pustkom między ziarnami kruszywa, nie wypełnionym całkowicie zaprawą jak w betonie zwykłym. Do betonów jamistych można stosować zarówno kruszywa lekkie, jak i ciężkie (segregator aktów prawnych).

b) Betony komórkowe, które mały ciężar objętościowy zawdzięczają zawartości licznych komórek (porów) wypełnionych powietrzem; należą tu: pianobetony, gazobetony (cementowe i wapienne) i piano-gazobetony zwane potocznie piano-gazosilikatami oraz mikroporyty.

Ze względu na zastosowanie dzielimy betony lekkie na:
a) izolacyjne o ciężarze objętościowym do 0,5 kG/dcm ,
b) do ścian samonośnych i jako wypełnienie ustrojów szkieletowych o ciężarze objętościowym 0,5-^0,7 kG/dcm3,
c) do elementów konstrukcyjnych o ciężarze objętościowym powyżej 0,7 kG/dcm3 (promocja 3 w 1).

Poza tym rozróżnia się betony lekkie dojrzewające na powietrzu w autoklawach w atmosferze pary wodnej pod ciśnieniem. Betony o lekkim kruszywie i pianobetony dojrzewają na powietrzu, natomiast gazobetony - z zasady w autoklawach.