Chłodnie stożkowe

Pręty pionowe 0 16 mm stanowią, po zalaniu otworu betonem, zbrojenie żeber usztywniających powłokę. W żebrach tych są kotwione wkładki poziome wystające z elementów prefabrykowanych. Poszczególne elementy wykonane są z betonu marki nie niższej niż 170. Układa się je na zaprawie cementowej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Inny rodzaj elementów prefabrykowanych zastosowano do budowy chłodni walcowych w Czechosłowacji, o czym informowano na Sympozjum Konstrukcji Powłokowych (IASS) w Bratysławie w 1966 r. Do budowy prefabrykowanych chłodni walcowych stosowane są również elementy systemu Schónburga [20J. Elementy składają się z dwóch rodzajów kształtek w postaci liter C i F odpowiednio układanych warstwami na przemian (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Węższe otwory elementów po zazbrojeniu wkładkami stalowymi i zalaniu betonem tworzą żebra pionowe. Konstrukcja komina ma również żebra poziome, stężające obwodowo powlokę, wykonane na mokro w deskowaniu.
Chłodnie w kształcie stożka pojedynczego są stosowane znacznie rzadziej niż chłodnie złożone z dwóch stożków przedzielonych walcem.

Różnice w obliczaniu chłodni stożkowych i walcowych wynikają z tego, że powłoka stożkowa jest dalszym uogólnieniem powłoki walcowej i tym samym występuje w niej bardziej skomplikowany stan naprężeń (uprawnienia budowlane).
W przypadku powłoki stożkowej ściętej, mającej większą średnicę brzegu górnego niż brzegu dolnego, należy przy korzystaniu zmienić wzajemnie y na y, i y, na y. Poza tym budowa wzorów na siły przekrojowe nie ulegnie zmianie.

Na styku powłoki walcowej i powłoki stożkowej występują zaburzenia brzegowe wynikające z różnych wielkości odkształceń obu powłok w stanie rozdzielonym. Wyrównanie tych odkształceń prowadzi do powstania znacznych naprężeń na linii styku. Przykład liczbowy podający sposób obliczania zawarty jest w pracy (program egzamin ustny).

Konstrukcje

Chłodnie stożkowe wykonywane są jako monolityczne i prefabrykowane, przy czym należy zaznaczyć, że widok zewnętrzny powłoki tego typu zależny jest od przyjętej technologii robót budowlanych i bardzo często powłoka monolityczna wygląda jak prefabrykowana. I tak np. we Francji (a także ostatnio w Jugosławii) zbudowano szereg chłodni przy zastosowaniu przestawianych specjalnych dość ciężkich klatek zawieszanych na powłoce w trakcie jej budowy, wykonywanych z kształtowników lub z drewna. Ten sposób wykonania wymagał przy cienkiej powłoce stosowania dużej liczby żeber pionowych i wzmacniających pierścieni poziomych, tak że po wybudowaniu chłodnia stożkowa monolityczna wyglądała jak wykonana z elementów prefabrykowanych (opinie o programie).

Pierścienie poziome rozmieszczone co 6,00 m wykonywane były jako elementy konstrukcyjne przenoszące siły równoleżnikowe z całej zawartej pomiędzy pierścieniami powierzchni powłoki, która przy grubości 10-12 cm zbrojona była konstrukcyjnie. Pokaźne są jednakże przekroje żeber poziomych (0,66×0,40 m) i ich zbrojenie (4 0 16 mm + 4 0 20 mm).
Siły południkowe przenoszone są przez żebra pionowe, których rozstaw wynosi 1,10-1,50 m, przekrój 0,32×0,20 m a zbrojenie 5 - 16 mm. Przy tak znacznych przekrojach i zbrojeniu żeber poziomych i pionowych, mimo cienkiej i tylko konstrukcyjnie zbrojonej powłoki (0 8-MO mm co 20 cm), ogólne zużycie stali było znacznie większe niż w przypadku gładkiej powierzchni, przy równoczesnym większym zużyciu betonu (segregator aktów prawnych).

W nowszych więc rozwiązaniach, przy stosowaniu tej samej technologii wykonania powłok (z klatkowych rusztowań podwieszonych), zrezygnowano z żeber poziomych co 6,00 m; żebra te stosuje się jedynie w miejscach przejścia przekroju stożkowego w cylindryczny i cylindrycznego w stożkowy (dyfuzorowe zakończenie komina).

Dla chłodni stożkowych opracowano wiele typów konstrukcji częściowo lub całkowicie prefabrykowanych, a to z tego względu, że sam kształt powłoki predestynował ją do stosowania jak najbardziej racjonalnych metod budowy (promocja 3 w 1).