Chrom

Szmaragdowozieloną barwę zawdzięcza uwarowit zawartości chromu. Nazwany ku czci rosyjskiego ministra Uwarowa. Występuje zwykle tylko w drobnych kryształach i dlatego stosunkowo rzadko bywa używany jako kamień ozdobny. Wydobywany jest na Uralu, we wschodniej Finlandii i Kanadzie. Nieczystą odmianą uwarowitu jest trautwinit (program uprawnienia budowlane na komputer).
Andradyt. Zależnie od składu chemicznego andradyt ma rozmaite barwy. Jego nazwa pochodzi od mineraloga J. B. d’Andrada. Znane są andradyty barwy brunatnoczerwonej, brunatnej, czarnej oraz zielonej i żółtej w różnych odcieniach.

Żółte przezroczyste odmiany przypominające topazy nazywane są w handlu topazolitami. Żółtobrunatne odmiany z Norwegii nazywa się kolojonitem (od miasta Kolophon). Zieloną odmianą andradytu
- dużej dyspersji i silnym ogniu jest demantoid, który niekiedy bywa fałszywie określany jako oliwin lub szmaragd uralski. Czarną odmianą andradytu jest zawierający domieszkę tytanu melanit, który odznacza się bardzo dużym współczynnikiem załamania światła. Dzięki swej barwie bywa stosowany do wyrobu żałobnej biżuterii. Andradyty występują na Uralu, w Saksonii
- na Węgrzech, w skałach magmowych, np. w sjenitach nefelinowych, oraz w skałach metamorficznych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Formą szlifu granatów jest szlif schodkowy i nożycowy, niekiedy także szlif brylantowy.

Często stosuje się również szlif mieszany, będący kombinacją szlifu schodkowego i brylantowego. W celu rozjaśnienia ciemniejszych odmian wydrąża się dolną część szlifu, zmniejszając w ten sposób jego grubość. Stosowany jest również szlif kaboszonowy, dawniej bardzo pospolity (uprawnienia budowlane).
W wyrabianej obecnie w Czechosłowacji biżuterii z granatami (kolczyki, bransoletki, naszyjniki, pierścionki, broszki itp.) stosuje się głównie drobne kamienie o płaskościennych szlifach, osadzając je gęsto obok siebie.
W porównaniu z innymi kamieniami szlachetnymi ceny granatów są stosunkowo niskie; najwyższą cenę osiągają demantoidy. Wielkie, przezroczyste, o pięknej barwie granaty mogą jednak osiągać wysoką cenę. Wyjątkowo piękny 43-karatowy pirop ze skarbca cesarza Rudolfa II oceniany był na 45 000 talarów (około 30 000 dolarów) (program egzamin ustny).

Granaty czerwonej barwy

Granaty czerwonej barwy mogą niekiedy przypominać rubiny; rozpoznanie ich jest jednak łatwe ze względu na brak podwójnego załamania światła. Trudniejsze jest odróżnienie granatów od podobnych do nich spineli, od których różnią się jednak wielkością współczynnika załamania światła. Zielonawy demantoid przypomina szmaragd i chryzolit, różni się jednak od nich brakiem podwójnego załamania światła i wyższym jego współczynnikiem załamania (opinie o programie).

Podobnie po braku podwójnego załamania światła można odróżnić hessonit od brunatnego cyrkonu. Imitację ze szkła łatwo rozpoznać przede wszystkim po niższej twardości szkła.
Drobne lub nieprzezroczyste granaty dzięki swej dużej twardości znajdują zastosowanie jako materiał ścierny, m.in. do polerowania drewna, różnych materiałów i wyrobów oraz do szlifowania szkła (segregator aktów prawnych).
Oliwiny są pospolitymi minerałami skałotwórczymi, występującymi w zasadowych skałach magmowych, np. w bazaltach. Przezroczyste, o pięknej zielonej barwie odmiany - chryzolit i peridot - są po oszlifowaniu wykorzystywane jako kamienie jubilerskie.

Własności chemiczne. Oliwlny są krzemianami wyspowymi magnezu i żelaza (Mg, Fe) o zmiennej zawartości Mg i Fe. Tworzą one kryształy mieszane forsterytu Mg2 i fajalitu.
Postać. Oliwiny krystalizują w układzie rombowym, tworząc wyraźne kryształy lub zbite skupienia (promocja 3 w 1).
Własności fizyczne. Łupliwość oliwinu jest równoległa do dwóch płaszczyzn, przełam muszlowy, twardość 6,5-7 w skali Mohsa.

Gęstość jego wynosi 3,2-3,4 g/cm3 zależnie od składu chemicznego, który nie jest stały.
Oliwin bywa najczęściej barwy zielonawej, są również oliwiny żółtawe, brunatne, szarawe, czerwonawe. Połysk ma szklisty, na przełamie tłusty.