Cięcie metali

Hełm łączy się szczelnie na śruby z ubraniem z płótna gumowanego. Na nogi otrzymuje nurek specjalne buty z ołowianymi podeszwami po 10 kG, a na piersiach i na plecach zawiesza się mu płyty ołowiane: na piersiach 10 kG, a na plecach 7 kG. Do pracy w zimnej wodzie nurek musi mieć na sobie pod strojem nieprzemakalnym jeszcze ciepłe wełniane odzienie. Nurek cały czas opasany jest liną, na której można go opuścić do wody i wyciągnąć z niej. Liną tą opasuje się nurka i wtedy, gdy korzysta on z drabiny do zejścia i wyjścia z wody (program uprawnienia budowlane na komputer). Opuszczanie się do wody i wychodzenie z niej powinno odbywać się z szybkością co najwyżej 2 m na minutę.

Dopuszczając nurków do pracy trzeba się liczyć z tym, że wszelkie ruchy pod wodą są bardzo utrudnione, a szczególnie uderzeniowe, np. wbijanie gwoździ. Cięcie metali pod wodą palnikami udaje się zupełnie dobrze; trzeba jednak używać palników specjalnych, najczęściej wodorotlenowych. W wielu wypadkach trzeba nurków zaopatrywać w silne lampy elektryczne licząc się z dużym zaciemnieniem pod wodą (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Fundamenty mostów, wiaduktów i przepustów związane są ściśle z budową dróg, których są częścią składową i wobec tego zwykle trudno jest w razie napotkania złych warunków fundamentowania przenieść budowę tam, gdzie te warunki mogą być lepsze. Najczęściej przy fundamentach mostów i przepustów ma się do czynienia z gruntami aluwialnymi, przynajmniej w górnych warstwach, a więc z gruntami najmłodszej formacji geologicznej, nieraz bardzo słabymi (uprawnienia budowlane). Przy przejściu rzek należy przy fundamentowaniu zwracać uwagę nie tylko na takie zaprojektowanie podpór mostowych, żeby nie przekroczyć dopuszczalnych nacisków na grunt, lecz również i w nie mniejszej mierze trzeba strzec się przed niebezpieczeństwem podmycia fundamentów przez prąd wody, a szczególnie przez wiry wodne. Dużo katastrof mostowych powstało właśnie wskutek podmycia podpór (program egzamin ustny).

Światło mostu

Ze względów ekonomicznych światło mostu projektuje się zwykle na przepływ wielkiej wody w ten sposób, że w obrębie mostu przepływ ten ulega pewnemu zwężeniu. Tak samo, jak to zostało już rozpatrzone przy budowie grodzy, tworzy się przed mostem nieduże spiętrzenie wody, które powoduje zwiększenie prędkości przepływu (opinie o programie). Gdy znane są wielkość przepływu i poziom wielkiej wody, a informacje o tym można uzyskać w Państwowym Instytucie Hydrologiczno-Meteorologicznym (popularny skrót ,,PIHM“) lub w Dyrekcjach Dróg Wodnych wtedy łatwo obliczyć prędkość przepływu. Wykorzystując wzór Bemoulliego lub inne wzory będące rozwinięciem zasady Bemoulliego, można określić wysokość spiętrzenia przed mostem. Gdy prędkość przepływu przewyższa wymienione wielkości powstaje niebezpieczeństwo rozmycia dna na taką głębokość, która spowoduje zwiększenie przekroju przepływu i zmniejszenie prędkości wody poniżej dopuszczalnej. Określona w ten sposób głębokość rozmycia ma właściwie wartość orientacyjną, gdyż nie można mieć pewności, że rozmycie na całej szerokości przepływu pod mostem wystąpi zupełnie równomiernie. Wobec tego przy projektowaniu fundamentów mostu w trudniejszych warunkach należy przewidywać znaczny zapas w zabezpieczeniu się przed rozmyciem dna rzeki koło podpór mostowych (segregator aktów prawnych).

Z zasady trzeba dążyć do tego, żeby most przecinał rzekę prostopadle do jej odcinka w miejscu przekroczenia, przy czym odcinek ten powinien mieć kierunek możliwie prosty (promocja 3 w 1). Jeżeli to nie jest możliwe i przechodzi się mostem przez rzekę na zakręcie, to zawsze kierunek nurtu, czyli głównego prądu wody, będzie przebiegał wzdłuż brzegu wklęsłego wskutek działania siły odśrodkowej. W tej części mostu może najbardziej grozić rozmycie, a więc przyczółek mostowy i filary od tej strony niejednokrotnie muszą być głębiej posadowione niż od strony przeciwnej.