Cienkie tynki jednowarstwowe

Cienkie tynki jednowarstwowe nie osiągają zwykle przepisanej przez normę DIN 18550 grubości 1,5 cm. Ich zastosowanie musi być uzgodnione z inwestorem i wykonawcą. Mała grubość takich tynków wymaga poza tym szczególnie równego podłoża. Wymaganie to również powinno zostać uzgodnione, ponieważ zwykłe tolerancje w zakresie równości dolnej powierzchni stropu (mogą one wynosić np. 5 mm przy odległości między punktami pomiarowymi 10 cm) są niewystarczające. Przy dopuszczeniu takich nierówności warstwa tynku miałaby miejscami grubość zaledwie kilku milimetrów i wykazywałaby skłonność do odpadania. Cienkie tynki jednowarstwowe nie powinny mieć więc grubości mniejszej niż 8 do 10 mm (program uprawnienia budowlane na komputer).

Twardnienie zaprawy gipsowej polega na powstawaniu kryształków o kształcie igiełek, splątanych ze sobą i z ziarnami kruszywa. Kryształy te są rozpuszczalne w wodzie. Jeżeli gips jest przez dłuższy czas wystawiony na działanie wilgoci, to traci on wytrzymałość. Z tego powodu tynki gipsowe nie nadają się do pomieszczeń o dużej wilgotności (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Na sufitach tynk powinno się w zasadzie układać na natryskiwanej wyprawie. Obrzutka ta powinna mieć co najmniej taką samą wytrzymałość jak następna warstwa tynku, a zaprawa na obrzutkę być przygotowana z kruszywa piaskowego o wysokiej zawartości ziaren 5 mm (uprawnienia budowlane). Należy ją nanieść na podłoże co najmniej na 12 godzin przed rozpoczęciem tynkowania. Zastosowanie specjalnych rodzajów i sposobów układania tynku (tynków odbiegających od normy DIN 18550, przyp. tłum.), jak np. użycie środków poprawiających przyczepność lub tynku jednowarstwowego o dużej przyczepności , należy przewidzieć w projekcie uzgodnić z inwestorem. Cienkie tynki jednowarstwowe wolno stosować tylko na stropach o bardzo gładkich powierzchniach. Grubość takiego tynku nie powinna być mniejsza niż 8 mm (program egzamin ustny).

Mostki cieplne

Nie należy wykonywać tynków gipsowych w pomieszczeniach o dużej wilgotności. Szczególnie poważne i groźne szkody występowały wówczas, gdy nośnik tynku (tj. warstwa podsufitki, na której ułożono tynk) był zbyt słabo, np. zbyt krótkimi gwoździami, przymocowany do konstrukcji stropu i odrywał się od podłoża dużymi kawałami (opinie o programie).

Tynk pękał często na stykach płyt podsufitki, przede wszystkim z płyt wiórowych, a także z lekkich płyt wielowarstwowych. W przypadku stropów żelbetowych płyty umieszczano w obszarze nadproży okien i podparcia stropu, aby zlikwidować mostki cieplne. Rysa tworzyła się wzdłuż krawędzi płyty, gdzie podłoże tynku ulegało zmianie z lekkiej płyty na żelbet.

W przypadku stropów o belkowaniu drewnianym przeważnie stropodachów rysy wyznaczały przebieg krawędzi lekkich płyt podsufitki, służącej jako podłoże tynku. We wszystkich tych przypadkach brak było zbrojenia kryjącego styki płyt (segregator aktów prawnych).

Jeżeli podsufitka jest mocowana gwoździami do drewna (listwy podsufitki, konstrukcja drewniana), to wady zamocowania nie są widoczne przy układaniu tynku, lecz ujawniają się w postaci niebezpiecznego odrywania się całej podsufitki dopiero po ok. 1-2 latach użytkowania budowli, gdy gwoździe obluzowują się na skutek skurczu drewna.

W przypadku zastosowania gipsu, lekkich płyt wiórowych z niedopuszczalnie dużą zawartością rozpuszczalnego w wodzie chlorku oraz w przypadku elementów, na których może skraplać się woda (np. stropodachy nad wilgotnymi pomieszczeniami), odrywanie się tynków i podsufitek może również wystąpić po latach użytkowania, jeżeli środki mocujące nie są dostatecznie chronione przed korozją (promocja 3 w 1).

Rodzaj, dopuszczalne wymiary, sposób stosowania i odporność na korozję różnego rodzaju łączników mocujących podsufitkę jest szczegółowo określony w normach DIN. I tak np. lekkie płyty wiórowe o grubości 25 mm i szerokości 500 mm należy mocować do drewnianej konstrukcji podsufitki w odstępach najwyżej 670 mm, przy czym w każdym miejscu zamocowania powinny być wbite co najmniej 3 ocynkowane gwoździe 3,1X60 mm przeznaczone specjalnie do płyt lekkich.