Ciepło właściwe

Wskutek wczesnego pęcznienia i opóźnionego skurczu betonów lekkich (w porównaniu z betonami zwykłymi) powstają naprężenia wewnętrzne, gdyż beton nie może swobodnie kurczyć się po uzyskaniu dość dużej sprężystości i wytrzymałości (program uprawnienia budowlane na komputer).
Betony jamiste po 28 dniach wykazują na ogół skurcz 0,12 mm/m, tj. 0,012%.

Kontrolna próbka zwykłego betonu na tym samym kruszywie o zawartości cementu 270 kG/cm3 wykazuje po 28 dniach skurcz 0,16 mm/m. Badania skurczu jamistego betonu w wieku do 1 roku wykazały, że skurcz się nie powiększa. Można przyjąć, że skurcz jamistego betonu przy twardnieniu powietrznym przebiega w ciągu 28 dni (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Skurcz w betonach komórkowych po autoklawizacji jest tak mały, że przez konstruktora może nie być brany pod uwagę. Ten pomyślny rezultat zawdzięcza się syntezie krzemionki i wapnia, tworzących krzemian wapniowy. Odpada więc zjawisko hydratacji spoiwa, które jest zasadniczą przyczyną zjawisk skurczowych.
Podczas użytkowania budynków o ścianach z betonów lekkichduże znaczenie ma skurcz wtórny, wywołany wysychaniem materiału nasyconego wodą; w przypadku znaczniejszego skurczu działają w murach dodatkowe naprężenia, co może spowodować tworzenie się rys.

Przewodność cieplna betonów lekkich zależy głównie od ciężaru objętościowego i wilgotności materiału. Współczynniki przewodzenia ciepła dla różnych betonów lekkich w stanie suchym i w warunkach eksploatacyjnych (przy przeciętnym zawilgoceniu muru) (uprawnienia budowlane).
Ciepło właściwe jest to ciepło potrzebne do ogrzania 1 kg materiału o 1°C, wyraża się więc w Od wartości ciepła właściwego zależy okres zachowania ciepła (akumulacji cieplnej) po przerwaniu ogrzewania pomieszczeń. Ilość zmagazynowanego ciepła jest wprost proporcjonalna do ciepła właściwego i ciężaru objętościowego materiału.
Ciepło właściwe betonów lekkich w stanie suchym wynosi ok. 0,20 lecz z uwagi na znaczną wilgotność materiału i dużą wartość ciepła właściwego wody (pięciokrotnie większego niż ciepło właściwe lekkiego betonu) uwzględnia się w obliczeniach cieplnych wilgoć higroskopijną (program egzamin ustny).

Mury zewnętrzne

Mury zewnętrzne oraz płyty dachowe lub stropowe z betonu lekkiego o niewielkim ciężarze objętościowym wykazują niewielką akumulację cieplną.
a) Przenikanie (dyfuzja) pary wodnej
Para wodna przenika przez przegrodę przy różnicy ciśnień pary po obu stronach przegrody. Przy przenikaniu przez przegrody (np. ściany zewnętrzne) para wodna natrafia na tzw. opory dyfuzyjne, które utrudniają jej przepływ przez przegrodę (opinie o programie).

Dlatego dyfuzję, pary mierzy się współczynnikiem oporności dyfuzyjnej, wyrażającym, ile razy opór dyfuzyjny danego materiału jest większy od oporu warstwy powietrza o tej samej grubości, przy czym wartość współczynnika dla powietrza wyraża się liczbą 1.
Współczynniki oporności dyfuzyjnej dla różnych materiałów
Dzięki niewielkim wartościom współczynnika oporności dyfuzyjnej betonów lekkich (w porównaniu ze współczynnikiem oporności cegły palonej) para wodna łatwo przenika przez ściany zewnętrzne i nie skrapla się na ich wewnętrznej powierzchni. Ujemną stroną natomiast mniejszej oporności dyfuzyjnej lekkich betonów jest możliwość kondensacji pary wodnej wewnątrz ściany, gdy wilgotność względna pomieszczeń jest znaczna (segregator aktów prawnych).

Podciąganie wody bada się przez zanurzenie próbki materiału w zabarwionej wodzie na głębokość 3 cm i dokonanie pomiaru wysokości jej podniesienia w określonym czasie.
Wskutek włoskowatego podciągania wilgoć rozmieszcza się wewnątrz ściany, a następnie przedostaje się na przeciwległą powierzchnię, skąd wyparowuje w powietrze. Na przykład podczas ukośnego deszczu wilgoć opadowa może się przenieść (przy znacznej zdolności włoskowatego podciągania materiału) z zewnętrznej powierzchni ściany na wewnętrzną (promocja 3 w 1). Podobne zjawisko, lecz odbywające się w przeciwnym kierunku, zachodzi przy dużej wilgotności względnej powietrza takich pomieszczeń, jak pralnie, kuchnie, łazienki itp.