Ciężar szkieletu zbrojenia

Ciężar szkieletu zbrojenia wkładanego do formy przez dwóch robotników me może przekraczać 80 kG a przy czterech robotnikach nie może być większy od 140 kG Szkielety cięższe muszą być wkładane do form za pomocą maszyn (program uprawnienia budowlane na komputer).

Robotnicy mogą podchodzić do podawanych szkieletów, gdy znajdują się one na wysokości nic większej niż 0.5 m ponad formą. Przy czynnościach nakierowywania ręce robotników muszą być chronione rękawicami. Nie można przy tym chwytać za skrajne wkładki szkieletu.
Montaż budowli z prefabrykatów żelbetowych musi odbywać się na podstawie uprzednio opracowanego projektu technologii i organizacji montażu. Projekt taki stanowi aitegralną część dokumentacji organizacyjnej, przygotowywanej przez przedsiębiorstwa budowlane realizujące konkretne budowy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Obiekty o łatwej, powtarzalnej technologii montażu realizuje się na podstawie projektu zawężonym zakresie, który nazywa się instrukcją montażową.
Projekty technologii i organizacji montażu, ewentualnie instrukcje montażowe, muszą być dostarczone na budowę przed rozpoczęciem montażu określonego obiektu. Obowiązkiem kierownictwa budowy jest zapoznanie z tą dokumentacją, przed rozpoczęciem montażu, personelu technicznego oraz członków brygady montażowej wraz z operatorami. Ponadto powinien być ustalony odpowiedni system sygnalizacji czynności montażowych (uprawnienia budowlane).

Przeprowadzenie takiego przeszkolenia powinno być utrwalone zapisem w dzienniku budowy ze wskazaniem imion i nazwisk przeszkolonych osób. Projekt technologii i organizacji montażu powinien zawierać niżej podane składniki.

Dane ogólne i charakterystyka obiektu

Dane ogólne wskazują podstawy opracowania projektu oraz podają przeprowadzone uzgodnienia (z inwestorem, biurem projektów. wykonawcami) (program egzamin ustny). W charakterystyce obiektu przedstawia się jego wymiary wielkość, sposób fundamentowania, układ konstrukcyjny, konstrukcję złączy (połączeń prefabrykatów) i inne dane charakteryzujące obiekt w zakresie przyjętych rozwiązań konstrukcyjnych i zagadnień montażowych. Charakterystyka warunków terenowych (opinie o programie).

Jest to szczególnie ważny składnik projektu przy terenie o zróżnicowanej rzeźbie. W punkcie tym powinny być przedstawione: układ warstwicowy, warunki geologiczne, hydrologiczne i gruntowe oraz ewentualne, istniejące podziemne i nadziemne uzbrojenie terenu budowy (przewody rurowe, kable, przewody napowietrzne, drogi, ulice itd.). Zestawienie prefabrykatów. Sporządza się je w ujęciu tabelarycznym, uwzględniając podział na działki, kondygnacje, poziomy wbudowywania oraz przestrzegając chronologii wbudowywania poszczególnych rodzajów prefabrykatów.
Przy złożonym kształcie prefabrykatów umieszcza się w zestawieniach małe metryczne ich rysunki z naniesionymi wymiarami.

Przyjęta metoda i system montażu. Wynikają one z wymiarów i wielkości ot a głównie: szerokości, wysokości, liczby naw lub traktów, sposobu podpiwnic wielkości oraz ciężaru elementów i sposobów ich łączenia. O doborze systemu tażu decyduje również rodzaj i ilość sprzętu montażowego będącego w dyspoz wykonawcy (segregator aktów prawnych).
Dobór sprzętu montażowego. Dokonuje się go z uwzględnieniem stanu pod nią maszyn, odpowiednich do zmontowania określonego obiektu. Dobór sp powinien być przeprowadzany z uwzględnieniem czynników ekonomicznych (te montażu, jego koszty). Sprzęt i urządzenia pomocnicze do montażu.

W punkcie tym przedstawia się stawienia określonych typów i liczby niezbędnych urządzeń oraz sprzętu. W przypadkach konieczności zastosowania urządzeń nietypowych wymagane jest przedstawię ich projektu wraz z obliczeniami przekrojów oraz rysunkami warsztatowymi. Ponadto wskazane być musi jakimi urządzeniami należy posługiwać się przy montażu poszczę ogólnych rodzajów elementów (promocja 3 w 1).

Transport prefabrykatów. W punkcie tym podaje się skąd będą dowożone elementy. jakimi jednostkami transportowymi i w jakiej pozycji. Nieraz zachodzi potrzeb zaprojektowania specjalnych wzmocnień lub zabezpieczeń przewożonych elementów projekt powinien je przedstawić w postaci rysunków, odpowiednich do warsztatowego ich wykonania.