Ciśnienie wody

Ciśnienie wody potrzebne do podniesienia baterii zależne jest od jednostkowego nacisku płyty fundamentowej; wynosi ono ok. 2,5 atm. Luetkens przeprowadzał próbne rektyfikacje baterii koksowniczych przy różnicach osiadania o wielkości 50 cm.
W Polsce znajduje się kilka fundamentów mających wbudowane opisane urządzenia rektyfikacyjne (program uprawnienia budowlane na komputer).

Rektyfikacja baterii dotychczas nie była jednak przeprowadzana i brak jest w tym zakresie własnych praktycznych doświadczeń.
Kilka baterii koksowniczych zostało ponadto zrealizowanych przy zastosowaniu do ich posadowienia wanny piaskowej, jednak bez wbudowania króćców tłocznych. Uzyskano w tych przypadkach znaczne złagodzenie nierównomierności osiadań.
Górny wylot zbiornika ma tu dwukrotnie większą powierzchnię od dolnego, którego wymiary ustala się, biorąc pod uwagę cechy magazynowanego węgla. Prze- sklepienie węgla nad górnym wylotem jest zatem niemożliwe. W wylocie dolnym zaś węgiel zostaje rozluźniony wskutek wolnych przestrzeni pozostawionych w narożach (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zsypywanie się węgla w takich warunkach powinno odbywać się bez zakłóceń. Istotne jest jednak tutaj poprawne określenie podstawowej wielkości dolnego otworu wylotu. Przy zbyt małych otworach musi bowiem nastąpić przesklepienie magazynowanego materiału. Zjawisko to tłumaczy się tym, że w zbyt małych otworach zsypowych, przy znacznym zagęszczeniu mieszanki pod ciężarem własnym, naprężenia prostopadłe do osi wylotu osiągają znaczne wielkości, zaś naprężenia styczne, od których zależy zsypywanie, mają wartości zerowe. W starych wieżach węglowych wyloty zbiorników pozostawały od zewnątrz nieosłonięte (uprawnienia budowlane). Wilgotny węgiel wsadowy ulegał w okresie zimowym bardzo często zamarzaniu.

W celu odmrożenia stosowano bezpośrednie podgrzewanie wylotów płomieniem gazowym. Powodowało to szybkie niszczenie betonu konstrukcji wylotów. Dlatego w ostatnio realizowanych wieżach wyloty zbiorników zostały obudowane od dołu stropem. W przypadkach szczególnie niskich temperatur stosuje się ponadto ogrzewanie wylotów nagrzewnicami parpwymi.

Zbiorniki wieży węglowej

Zbiorniki wieży węglowej muszą być okresowo czyszczone (program egzamin ustny). Przyczepione bowiem do ścian przez dłuższy czas ziarna węgla są jednym z czynników hamujących swobodne jego zsypywanie, pogarszają się przy tym własności węgla, a w pewnych przypadkach może to doprowadzić nawet do nadmiernego nagrzewania się i zapalenia węgla. W celu umożliwienia oczyszczenia zbiorników
wszystkie komory powinny być zaopatrzone w odpowiednie urządzenia, m.in. w drabiny przenośne lub szczeble włazowe.
Omawiając trudności napotykane przy opróżnianiu zbiorników wież węglowych należy wspomnieć o przeprowadzonych w 1960 r. badaniach nad wpływem kształtu wylotów na zsypywanie się węgla ze zbiorników (opinie o programie).

We wszystkich zbiornikach na materiały sypkie stosowano dotychczas prawie wyłącznie wyloty w kształcie stożka lub ostrosłupa ściętego, o równomiernym nachyleniu ściany wylotu na całej jego wysokości. Wyniki wspomnianych badań wskazują jako powód złego zsypywania węgla między innymi takie właśnie ukształtowanie wylotów (segregator aktów prawnych). Spostrzeżono, że np. przez rurę o danej średnicy węgiel przepływa z pewną prędkością, której nie można uzyskać w zbiorniku o kształcie stożkowym o takiej samej średnicy dolnego otworu wylotu, mimo że zbiorniki o znacznie większej średnicy powierzchni przekroju powinny wykazywać mniejszy opór tarcia o ściany.

Zwróciło to uwagę na fakt istnienia oprócz sił tarcia o ściany innych jeszcze oporów. Stwierdzono, że przy wylotach zbiorników mających równomierne nachylenie od góry do dna, bez względu na kształt ich przekroju, współczynnik tarcia o ściany oraz stopień kontrakcji przekroju gwałtownie wzrastają ku wylotowi.

Gdy całkowity opór przekroczy wartość siły ciężkości materiału, wówczas następuje zahamowanie wypływu (promocja 3 w 1). Opory te występują szczególnie wyraźnie w narożach zbiorników, gdzie tworzą się zbryłowania węgla wsadowego. Zwiększenie stromości ścian wylotów zmniejsza trudności zsypywania się węgla, nie rozwiązuje jednak problemu całkowicie.