Cylinder hydrauliczny

Naciskając pedał, ruchome ramię dociska elementy zgrzewane do ramienia nieruchomego, po czym następuje włączenie uzwojenia pierwotnego pod napięcie za pomocą przełącznika, co powoduje powstanie napięcia w uzwojeniu wtórnym i przepływ prądu przez zgrzewane elementy. Docisk elementów reguluje się sprężyną (program uprawnienia budowlane na komputer).
Na budowach do zgrzewania punktowego szkieletów zbrojeniowych montowanych w deskowaniu stosuje się różnego rodzaju kleszcze.

Jeden z bardziej udanych typów kleszczy stosowanych w Związku Radzieckim, typu SK-75. Całość urządzenia składa się z wózka, kleszczy zgrzewalniczych, kabla o małym oporze, transformatora wraz z zespołem hydraulicznym złożonym z silnika elektrycznego napędzającego pompę olejową tłoczącą olej do cylindra hydraulicznego i urządzenia dociskowego. Same kleszcze zgrzewalnicze składają się z cylindra hydraulicznego z tłokiem połączonym z ruchomą elektrodą (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Do cylindra przymocowana jest elektroda nieruchoma oraz rękojeść zaopatrzona w wyłącznik. Ciężar kleszczy wynosi ok. 5,5 kG. Zgrzewanie siatek za pomocą zgrzewarki jednopunktowej jest od 2 do 3-krotnie wydajniejsze od wiązania ręcznego, pomimo tego dla dużych zakładów prcfabrykacji jest ono niewystarczające, tym bardziej, że zgrzewanie siatek o dużych wymiarach jest niewykonalne. Dlatego do zgrzewania siatek o szerokości 2-3 m i większych stosuje się zgrzewarki wielopunktowe. Ciekawym przykładem zgrzewarki wielopunktowej jest automat do szkieletów słupów, produkcji typu MK-251 (uprawnienia budowlane).

Można na nim wykonać szkielety slupów o długości do 7,0 m. Maszyna ta nie tylko zgrzewa, ale również tnie i automatycznie rozkłada pręty zbrojenia słupów za pomocą urządzenia elektrohydraulicznego. Wydajność maszyny wynosi 10 szkieletów na godzinę.
Nieco inaczej są zbudowane maszyny do nieprzerwanego zgrzewania siatek.
Pręty podłużne siatki odwijają się z kręgów 1, po czym przechodzą przez urządzenie prostujące 2 oraz krążki kierunkowe.

Powyżej krążka kierunkowego pokazany jest mechanizm podawczy 4, który podaje poprzeczne pręty siatki w odpowiednich odstępach czasu w zależności od ich rozstawu. Następnie oba rodzaje prętów przechodzą pomiędzy bębnem 5 i podwójnymi (parzystymi) elektrodami 6 i dalej przez walki kierunkowe, noże 8 służące do cięcia stali na określony rozmiar (program egzamin ustny).

Pocięte arkusze siatki

Pocięte arkusze siatki są zwijane na bębnie w rulony. Na opisanym automacie można wykonywać siatki z drutów o średnicy 5-8 mm, przy czym wydajność takiej maszyny wynosi 2-6 m2 siatki na minutę. Zgrzewanie doczołowe służy do przedłużania prętów zbrojenia. Zazwyczaj stosuje się je w celu wykorzystania odpadów, które po zgrzaniu tworzą długie pręty, dające się wykorzystać zazwyczaj jako pręty rozdzielcze lub montażowe (opinie o programie).

Zgrzewanie doczołowe może być zwarciowe lub iskrowe. Zgrzewanie zwarciowe polega na tym, że końce łączonych elementów są do siebie mocno dociśnięte, a płynący przez nie prąd nagrzewa je do stanu plastycznego, poniżej temperatury topnienia. Przy zgrzewaniu doczołowym iskrowym końce łączonych elementów stykają się lekko ze sobą i po nagrzaniu się do temperatury topnienia zostają do siebie silnie dociśnięte, tworząc tak zwany rąbek, w odróżnieniu do spęcznienia, jakie powstaje przy zgrzewaniu zwarciowym.

Zgrzewanie doczołowe iskrowe daje połączenia o większej wytrzymałości w porównaniu z łączeniami zgrzewanymi zwarciowo. Ponadto szybkość zgrzewania jest większa przy mniejszym zużyciu energii elektrycznej. Dlatego zgrzewanie doczołowe iskrowe jest powszechnie stosowane w budownictwie. Schemat zgrzewarki doczołowej. Zgrzewane pręty 1 i 2 umocowane są w uchwytach 3 za pomocą urządzenia zaciskającego 4 (segregator aktów prawnych). Do uchwytów tych dołączone są końce przewodów uzwojenia wtórnego 5 transformatora 6. Jeden uchwyt jest stały, a przeciwległy ruchomy.

Po zetknięciu zgrzewanych końców prętów i włączeniu transformatora następuje w miejscu zetknięcia gwałtowne nagrzewanie się prętów. Powoduje ono stan ciastowatości końcowych odcinków prętów. Przez docisk końców prętów za pomocą urządzenia 7 następuje połączenie się materiału prętów. Dla każdego przekroju prętów stosuje się odpowiednie natężenie prądu oraz wzajemny docisk zgrzewanych prętów (promocja 3 w 1).