Cylindrowanie

Cylindrowanie - ociosywanie drzewa w celu ułatwienia jego ścięcia (program uprawnienia budowlane na komputer).

Cylindryczny - mający kształt wydrążonego walca.

Cylpepsy - rodzaj mielników w postaci stalowych wałeczków zapełniających częściowo bęben młyna bębnowego, stosowanych zamiast kul stalowych w celu zwiększenia powierzchni ścierającej.

Cymen, CH, • C6H4 CH(CHI)2 - węglowodór aromatyczny, pochodna benzenu; znane są 3 izomery c.: ciecz nierozpuszczalna w wodzie, rozpuszczalna w alkoholu i eterze; c. jest stosowany jako rozpuszczalnik, do produkcji żywic syntetycznych, do polerowania metali i do syntezy organicznej.

Cyna, Sn - pierwiastek chemiczny IV grupy głównej układu okresowego (węglowce), liczba atomowa 50; c. jest ciałem stałym, ma własności amfotcryczne.występujc w trzech odmianach alotropowych o charakterze niemetalu; c. otrzymuje się z kasyterytu przez redukcję węglem; stosuje się do powlekania blach w celach antykorozyjnych, jako składnik licznych stopów i do lutowania (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Cyna fosforowa - od/, stop przejściowy cyny z fosforem, stosowany jako odtleniacz miedzi i jej stopów.

Cyna technicznie czysta - cyna o małej zawartości zanieczyszczeń (odpowiednio do sposobu wytwarzania) otrzymana lub oczyszczona przemysłowymi metodami metalurgicznymi; rozróżnia się cynę surową (hutniczą), cynę rafinowaną (elektrolitycznie lub ogniowo) i cynę przetopioną.

Cynamal aldehyd cynamonowy.

Cynamoil, ChHsCH:CH CO - jednowartościowy rodnik wywodzący się z kwasu cynamonowego (uprawnienia budowlane).

Cynchonidyna - alkaloid, otrzymywany z ekstraktów różnych gatunków kory chinowej; c. ma postać białych kryształów, stosowana jest jako lek przeciwmalaryczny o słabszym działaniu niż chinina cyneol - eukaliptol.

Cynfolia, staniol - folia cynowa o grubości setnych części milimetra, walcowana na zimno.

Cyniak - min. stosowana w górnictwie nazwa kasyterytu.

Cyniany, Me2SnOj - sole nie występującego w stanie wolnym kwasu cynowego H2Sn04.

Cyniny, Me2Sn02 - związki nieorganiczne otrzymywane przez działanie silnymi zasadami na wodorotlenek cynawy.

Cynk, Zn - pierwiastek chemiczny grupy dodatkowej cynkowców w Ił grupie układu okresowego (berylowce); liczba atomowa 30; c. ma własności amfoteryczne z przewagą własności zasadowych, jest metalem nieszlachetnym o barwie niebiesko- białej, kruchym w zwykłej temperaturze, łatwo rozpuszcza się w kwasach, na powietrzu pokrywa się warstwą ochronną tlenku; występuje najczęściej jako sfaleryt (blenda cynkowa), z którego otrzymuje się c. metaliczny przez prażenie i następną redukcję w retortach za pomocą koksu; jest stosowany do wyrobu blach, do cynkowania wyrobów stalowych i jako składnik stopowy, np. mosiądzu (program egzamin ustny).

Cynkit

Cynkit - minerał, tlenek cynkowy, ZnO; w większych skupieniach wykorzystywany jako ruda cynku.

Cynkografia - chemigrafia.

Cynkowanie - wytwarzanie powłoki cynkowej (najczęściej na powierzchni stali); c. przeprowadza się metodą elektrolityczną, ogniową, dyfuzyjną, natryskową.

Cynkowanie dyfuzyjne, szerardyzacja - nasycanie powierzchniowej warstwy przedmiotu cynkiem przez wygrzewanie (zazwyczaj w temperaturze 340 do 400 °C) w proszku cynku z dodatkiem 5 do 8% tlenku cynkowego.

Cynkowce - pierwiastki grupy dodatkowej w II grupie układu okresowego (cynk, kadm. rtęć); są to metale o umiarkowanej reaktywności, w przyrodzie występują przeważnie w stanie związanym; wszystkie trzy pierwiastki mają liczne zastosowania praktyczne (opinie o programie).

Cynoalkile - alkilocyny.

Cynober - minerał, siarczek rtęciowy, HgS; główny surowiec do otrzymywania rtęci; stosowany również do produkcji farb jako pigment (czerwień rtęciowa), odznaczający się dobrymi właściwościami kryjącymi.

Cynowanie, pobielanie - wytwarzanie powłoki cynowej dla zabezpieczenia przed korozją; c. przeprowadza się metodą ogniową i elektrolityczną.

Cynowanie elektrolityczne - cynowanie oparte na zasadzie elektrolizy związków cyny.

Cynowanie na gorąco, cynowanie ogniowe - cynowanie przez zanurzanie wytrawionych wyrobów w kąpieli z roztopionej cyny.

Cynowodór, SnH4 - silnie trujący gaz; jest stosowany do cynowania powierzchni metali i wyrobów ceramicznych.

Cypel - klin lądu wchodzący w morze.

Cyrkiel - przybór rysunkowy do kreślenia okręgów i łuków (c. rysunkowy) albo do podziału odcinków i łuków oraz dokładnego odmierzania z przymiaru określonych długości i przenoszenia ich na rysunek (c. podziałowy).

Cyrkiel drążkowy - cyrkiel do odmierzania i przenoszenia dużych odcinków oraz do kreślenia łuków okręgów o dużym promieniu; w c.d. ostrza lub ostrze i element kreślący są osadzone w uchwytach przesuwanych na długim drążku.

Cyrkiel kątowy - cyrkiel o trzech ramionach służący do przenoszenia kątów (segregator aktów prawnych).

Cyrkiel redukcyjny - cyrkiel podziałowy, którego ramiona, zestawione w kształcie litery X, obracają się dookoła przesuwanej wzdłuż nich osi, co umożliwia zwiększanie lub zmniejszanie przenoszonych wymiarów w określonym stosunku.

Cyrkiel warsztatowy - przybór pomocniczy w postaci cyrkla służący do pośrednich pomiarów odległości punktów przez przenoszenie tych odległości na przymiar kreskowy lub do kreślenia okręgów (łuków).

Cyrkiel zerowy, zerownik - cyrkiel do kreślenia okręgów o małym promieniu (do 5 mm), zaopatrzony w sprężynujące ramię regulowane śrubą (promocja 3 w 1).

Cyrkon 1, Zr - pierwiastek chemiczny dodatkowej grupy tytanowców w IV grupie układu okresowego (węglowce), liczba atomowa 40; c. ma własności amfoteryczne, jest srebrzystobiałym, twardym, trudno topliwym metalem, stosowanym do produkcji trudno topliwych emalii.