Blog
Cząsteczki wody
W artykule znajdziesz:
Cząsteczki wody
Cząsteczki wody zbudowane są niesymetrycznie; wskutek tego „środki ciężkości" dodatnich i ujemnych ładunków elektrycznych nie pokrywają się i znajdują się w dwóch różnych punktach przestrzennych. Wobec tego cząsteczka wody ma charakter dwubiegunowy, czyli jest dipolem; dokoła niej powstaje pole elektryczne. Dipolowa budowa nadaje cząsteczkom wody charakterystyczne cechy fizyko-chemiczne (program uprawnienia budowlane na komputer).
Dzięki dwubiegunowości cząsteczki wody są z sobą silnie powiązane; tym tłumaczy się zjawiska takie, jak duża kohezja wody, jej duże napięcie powierzchniowe i duże ciepło parowania. Zerwanie wiązania między cząsteczkami wody wymaga dużej energii, której wkład odpowiada ciepłu parowania (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Natomiast para wodna składa się z nie związanych z sobą, pojedynczych cząsteczek.
Dzięki dwubiegunowości cząsteczki wody mogą się przyciągać, czego następstwem jest ich łączenie się, czyli asocjacja. Może też mieć miejsce przyłączanie się cząsteczek wody do rozmaitych jonów, co prowadzi do powstawania jonów uwodnionych, czyli do zjawiska hydratacji. Hydratacja jest zjawiskiem powierzchniowym, powodowanym przez działanie sił elektrycznych między jonami a dwubiegunowymi cząsteczkami wody. Wokół jonów gromadzą się odpowiednio zorientowane, dipolowe cząsteczki wody, tworząc osłaniającą jony powłokę (uprawnienia budowlane).
W łańcuchach celulozy występują ujemnie naładowane, wolne grupy hydroksylowe OH. Cząsteczki wody (pary wodnej) znajdujące się w bezładnym ruchu ulegają w sąsiedztwie takich grup, rozmieszczonych na powierzchni micel, związaniu i uporządkowaniu. Układają się one w ten sposób, aby były skierowane ku grupom OH oraz ku sobie różnoimiennymi biegunami. Tak odbywa się uwodnienie, czyli hydratacja grup OH na powierzchni micel celulozy, które wskutek tego rozsuwają się i oddalają się od siebie. Przejście ruchliwych cząsteczek wody z dotychczasowego bezładnego układu w układ przestrzennie uporządkowany powoduje uwolnienie energii, która ujawnia się w postaci wydzielanego ciepła hydratacji; stanowi ono część ciepła pęcznienia. Ilość wydzielanego ciepła jest wskaźnikiem nasilenia procesu (program egzamin ustny).
Siły adsorpcji cząsteczek
Uporządkowane i regularnie rozmieszczone cząsteczki wody zajmują mniejszą przestrzeń niż cząsteczki znajdujące się w stanie ruchu. Następstwem tego jest zmniejszenie objętości, a zwiększenie ciężaru właściwego wody, który w niskich przedziałach wilgotności (w pobliżu 0% wilgotności) wzrasta do wielkości 1,3 G/cm3. Zjawisko to określa się mianem kontrakcji.
W wyniku adsorpcji fizycznej grupy hydrofitowe (w wypadku drewna grupy OH) pokrywają się błonami adsorpcyjnymi (opinie o programie).
Siły adsorpcji cząsteczek pary wodnej są początkowo większe niż siły przyciągania między cząsteczkami, wobec czego powodują one rozsuwanie się cząsteczek adsorbenta. Zewnętrznym objawem tego zjawiska jest zwiększenie objętości celulozy, a przez to i drewna, zwane pęcznieniem; pęcznienie związane z adsorpcją fizyczną stanowi część całkowitego pęcznienia drewna. Ze wzrostem liczby adsorbowanych cząsteczek pary wodnej, a więc ze zwiększaniem się wilgotności drewna, siły adsorpcji maleją, osiągając wreszcie stan równowagi z siłami przyciągania między cząsteczkami celulozy; w tym momencie ustaje adsorpcja (segregator aktów prawnych).
Szybkość adsorpcji ciał porowatych zależy od szybkości przenikania gazów lub par do włoskowatych kapilar; powolne przenikanie powoduje przedłużenie czasu adsorpcji.
Adsorpcja fizyczna jest procesem powierzchniowym, którego intensywność jest tym większa, im większa jest wewnętrzna powierzchnia substancji porowatej. Rzeczywista powierzchnia adsorbenta, biorąca udział w procesie adsorpcji, odniesiona do 1 g jego masy, określana jest mianem powierzchni właściwej.
Drewno i wchodzące w jego skład substancje hydrofiłowe mają dużą powierzchnię właściwą; składają się na nią powierzchnie drenujących drewno makroskopowych, mikroskopowych i submikroskopowych kapilar. Dużą rolę odgrywają tu międzymicelame kapilary o średnicy 10-100 Angstremów (promocja 3 w 1).
Najnowsze wpisy
Określenie granic działki geodezyjnie to staranny proces identyfikacji oraz zaznaczenia kluczowych punktów granicznych danego terenu. To stanowi istotny element w…
Obiekt małej architektury to niewielki element architektoniczny, który pełni funkcję praktyczną, estetyczną lub symboliczną w przestrzeni publicznej lub prywatnej. Mała…
53 465
98%
32