Częstotliwość przeprowadzania badań

Beton mrozoodporny charakteryzuje się stałymi cechami w środowisku wilgoci i mrozu. Betony o wytrzymałości średniej nie mniejszej niż 15 MPa (150 kG/cm²) w momencie działania wilgoci i mrozu uznaje się za mrozoodporne i nie wymagają one sprawdzenia tej właściwości. Betony o wytrzymałościach średnic! niższych niż 15 MPa (150 kG/cm²) można uznać za mrozoodporne w środo wisku wilgoci i mrozu, gdy ubytek masy w czasie badań jest nie większy niż 5%, a zmniejszenie wytrzymałość betonu w stosunku do próbek nie pod> dawanych badaniu (zamrażaniu) jest nie większe niż 20% (program uprawnienia budowlane na komputer).

Oznaczenie mrozoodporności wykonuje się na 6 próbkach sześciennych o krawędzi 10 cm. Próbki wykonują się i przechowuje podobnie jak próbki do oznaczania wytrzymałości na ściskanie. Po 25 cyklach zamrażania do — 20°C w ciągu 4 h i odmrażania w wodzie o temperaturze +18°( próbki waży się i przeprowadza badania wytrzymałości na ściskanie. Wyniki badań obejmują procentowi zmniejszenie masy próbek w wyniki zamrażania i procentowe zmniejszeni! wytrzymałości betonu próbek zamrażanych w stosunku do wytrzymałość tego samego betonu przechowywanego w wodzie. Częstotliwość przeprowadzania badań mrozoodporności jest taka sama jak nasiąkliwości (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Podstawowym teoretycznym kryterium mrozoodporności betonu jest wytrzymałość na rozciąganie, gdyż w wyniku zamrażania wody w porach be tonu następuje „rozrywanie” jego struktury, lecz nie stosuje się badania tego kryterium (uprawnienia budowlane).

Wodoszczelność betonu jest właściwością szczególnie ważną dla betonów hydrotechnicznych, które nie zaliczają do betonów zwykłych. Z tego względu ograniczono zakres niniejszego podrozdziału tylko do wymagań wodoszczelności dla betonów zwykłych, narażonych na działanie płynów o ciśnieniu nie większym niż 0,05 MPa (0.5 kG/cm²) (program egzamin ustny).

Wodoszczelność betonu

Wodoszczelność betonu zależy od wielu czynników. Przede wszystkim wysoką wodoszczelność można uzyskać przy stosowaniu betonów o możliwie najniższej porowatości i nieciągłym układzie porów. W tym przypadku szczególnie niskie W/C oraz dobre zagęszczenie betonu i odpowiednia pielęgnacja mogą zapewnić wyższą wodoszczelność. Wodoszczelność betonów zwykłych dla podanego ciśnienia 0,05 MPa jest zapewniona, gdy przynajmniej 4 z 6 wykonanych próbek poddanych ciśnieniu 0,7 MPa (7 kG/cm²) wykażą wodoszczelność, tzn. woda nie przechodzi na całą wysokość próbki (opinie o programie).

Do badania wodoszczelności można zastosować próbki walcowe i sześcienne o wysokości nie większej niż 16 cm, wykonane w formach oraz próbki pobrane z odwiertów z konstrukcji. Próbki poddaje się ciśnieniu wody po twardnieniu trwającym nie mniej niż 28 dni, a końcowe ciśnienie osiąga się przez podnoszenie ciśnienia co 24 h o 0,2 MPa (2 kG/cm²) po wstępnym utrzymaniu ciśnienia 0,1 MPa (1 kG/ /cm²) przez 48 h. Badanie to należy przeprowadzić przed rozpoczęciem betonowania na próbkach wykonanych na podstawie recepty laboratoryjnej. W czasie betonowania konstrukcji należy oznaczyć wodoszczelność na próbkach wykonanych w laboratorium lub wyciętych z konstrukcji co najmniej 3 razy i nie mniej niż raz na każde 1000 m³ betonu (segregator aktów prawnych).

Poza powyższym badaniem znormalizowanym stosuje się ciśnienie wody doprowadzone do wnętrza próbki lub zamiast wody stosuje się powietrze albo gaz, a miarą szczelności betonu jest wtedy objętość powietrza lub gazu przechodzącego przez próbkę w jednostce czasu.

Zadanie doboru składu mieszanki betonowej polega na ustaleniu ilości poszczególnych składników na jednostkę objętości zagęszczonej mieszanki w formie, przy zachowaniu następujących warunków:

1. W czasie układania w formach mieszanka powinna mieć żądaną konsystencję.
2. Beton powinien wykazywać cechy wymagane założeniami projektu budowli przed jej oddaniem do użytkowania.
3. Należy spełnić wymagania określone kryteriami ekonomicznymi, obowiązującymi w danym czasie (promocja 3 w 1).