Człon z samowyrównaniem

Człon z samowyrównaniem - człon układu automatycznej regulacji, w którym stałemu sygnałowi wejściowemu odpowiada w stanie ustalonym stały sygnał wyjściowy (program uprawnienia budowlane na komputer).

Członowiec - pełnomorski zestaw pchany, składający się z dwu członów: członu ładunkowego w postaci bczzałogowej barki o dużej nośności (od 5000 do ok. 50 0001) i połączonego z nią sztywno członu napędowego - pchacza o odpowiednio dużej mocy (od 1300 do ok. 14 000 KM).

Czochra - włók. grzebień ręczny do oddzielania główek nasiennych od łodyg lnu i konopi.

Czołg - opancerzony wóz bojowy na gąsienicach o napędzie mechanicznym z silnym uzbrojeniem wmontowanym w obrotową wieżę.

Czołg ewakuacyjny - czołg ratowniczy.

Czołg mostowy - czołg saperski mający zamiast wieży lekki składany most koleinowy, który może być w ciągu kilku minut przerzucony nad przeszkodą; cz. m. ułatwia innym wozom bojowym przekraczanie szerokich rowów, mniejszych przeszkód wodnych itp.

Czołg pływąjący - czołg o konstrukcji pozwalającej na pokonywanie wpław przeszkód wodnych.

Czołg powietrzno-desantowy - lekki, słabo opancerzony czołg przystosowany do przewozu drogą powietrzną (samolotami lub szybowcami).

Czołg ratowniczy, czołg ewakuacyjny, czołg remontowy - czołg przystosowany do wyciągania ugrząźniętych i uszkodzonych czołgów z pola walki pod ogniem nieprzyjaciela.

Czołg saperski - czołg przystosowany do wykonywania prac inżynieryjnych w strefie ognia nieprzyjacielskiego (np. przygotowania dróg dla czołgów, wykonywania przejść w polach minowych, zasypywania rowów, układania mostów itp.); do cz. s. należą czołgi mostowe, czołgi-trały i czołgi ze specjalnym wyposażeniem inżynieryjnym (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Czołg-torpeda - mały czołg bez załogi, zdalnie kierowany za pomocą radia lub linii przewodowej, z ładunkiem materiału wybuchowego, używany do wysadzania umocnień i ciężkich czołgów nieprzyjaciela.

Czołg-trał - czołg specjalny do wykonywania przejść w polach minowych za pomocą odpowiedniego urządzenia (np. toczonego przed sobą ciężkiego walca, bębna obrotowego z ciężkimi łańcuchami uderzającymi o ziemię), które powoduje wybuchy min w bezpiecznej odległości przed czołgiem.

Czoło fali - powierzchnia falowa najbardziej odległa od źródła.

Czoło fali uderzeniowej - powierzchnia nieciągłości, przy przekroczeniu której przepływający gaz podlega raptownym i znacznym zmianom prędkości, ciśnienia i temperatury; czoło fali porusza się z prędkością naddźwiękową po stronie przedniej i z prędkością poddźwiękową po stronie tylnej.

Czoło lampy elektronopromieniowej - przezroczysta część bańki lampy, przez którą obraz jest obserwowany lub rzutowany .

Czoło łupiny - czoło sklepienia.

Czoło nadwozia (samochodu) - część przednia dachu nadwozia nad przednim oknem (uprawnienia budowlane).

Czoło płomienia

Czoło płomienia - obszar, w którym zachodzi spalanie mieszaniny gazów, oddzielający substraty spalania od obszaru wypełnionego produktami spalania.

Czoło profilu - obrzeże natarcia.

Czoło przodku - powierzchnia calizny przodku, podlegająca urabianiu i przesuwająca się w kierunku postępu robót.

Czoło sklepienia - płaszczyzna pionowa sklepienia (lub łupiny) ograniczona grzbietem, podniebieniem i wezgłowiami sklepienia (lub łupiny).

Czoło stopnia (schodów) - powierzchnia ograniczająca długość stopnia.

Czoło tamy - główna pionowa powierzchnia tamy od strony dojścia.

Czoło tarcicy - poprzeczna powierzchnia tarcicy.

Czoło zabierki - powierzchnia urabianej calizny na wprost wejścia do zabierki (program egzamin ustny).

Czoło zezwoju - część zezwoju na zewnątrz rdzenia zawarta między dwoma żłobkami.

Czołownica - krańcowy element poprzeczny ostoi pojazdu kolejowego, do którego przymocowane są zderzaki.

Czołownica suwnicy - końcowy dźwigar mostu suwnicy prostopadły do dźwigara głównego.

Czołówka aparatu fotograficznego - przednia część aparatu fotograficznego, na której znajduje się obiektyw.

Czołówka filmu- początkowa część filmu zawierająca informacje o jego twórcach, produkcji itd.

Czołówka naprawcza maszyn - brygada naprawcza wyposażona w maszyny, urządzenia, narzędzia, aparaty pomiarowe i środki lokomocji, umożliwiające wykonanie naprawy maszyny budowlanej w ustalonym zakresie (opinie o programie).

Czop 1 - część elementu konstrukcyjnego służąca do połączenia go z innym elementem przez włożenie w gniazdo tego elementu; cz. mogą być ruchowe (obrotowe, obrotowo-przesuw- ne, przesuwne) lub spoczynkowe; w budowie maszyn największe znaczenie mają cz. osi i wałów.

Czop 2 - stożkowa zatyczka np. beczki, kadzi.

Czop  - przy szczepieniu roślin, górna część przewodnika przyciętego w celu przywiązania do niej nowego pędu stanowiącego jej przedłużenie.

Czop główny wału korbowego - czop walu korbowego, leżący w osi obrotu wału, służący do obrotowego osadzenia wału w łożyskach kadłuba maszyny.

Czop korbowy wału korbowego - czop wału korbowego, położony mimośrodowo w stosunku do osi obrotu wału, służący do łączenia wału korbowego z korbowodem.

Czop osiowy - czop wzdłużny.

Czop poprzeczny, czop promieniowy - czop przenoszący siły prostopadłe do osi (segregator aktów prawnych).

Czop steru - palec steru.

Czop tłocznika - głowica tłocznika.

Czop wzdłużny, czop osiowy - czop przenoszący siły działające wzdłuż osi.

Czop zwrotnicy - część zwrotnicy, na której osadzone są łożyska toczne koła kierowanego samochodu (promocja 3 w 1).