Natrysk hydrodynamiczny

Najbardziej rozpowszechnione jest malowanie hydrodynamiczne wysokociśnieniowe, przy czym zakres używanych ciśnień wynosi od 90 do 200 at. Należy zaznaczyć, że używanie tak wysokich ciśnień nie powoduje zagrożenia dla obsługi (program uprawnienia budowlane na komputer).
Malowanie hydrodynamiczne jest to malowanie bezpowietrzne, głównym czynnikiem powodującym rozpylenie jest przepływ burzliwy przez dyszę, a dodatkowymi są opory powietrza, rozprężające się pary rozpuszczalników oraz spłaszczenie strugi.
Natrysk hydrodynamiczny może się odbywać na zimno i na gorąco.

Aparaty do natrysku hydrodynamicznego cechuje bardzo duża wydajność dochodząca do kilkuset metrów kwadratowych malowanej powierzchni na godzinę.
Zasada działania takiego urządzenia jest następująca: pompa zębata tłoczy olej do cylindra niskiego ciśnienia, którego ruchome dno połączone jest z tłokiem cylindra wysokiego ciśnienia. Tu następuje zassanie materiału malarskiego, a następnie przetłoczenie go do zbiornika wyrównawczego (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Stąd materiał malarski podawany jest specjalnym przewodem do pistoletu natryskowego. Dysza tego pistoletu wykonana jest z materiału bardzo odpornego na ścieranie, np. węglika wolframu itp.
Urządzenie do natrysku hydrodynamicznego na gorąco różni się od urządzenia do natrysku na zimno tym, że pod wysokociśnieniowym zbiornikiem wyrównawczym zbudowany jest podgrzewacz wyrobu malarskiego.
Temperatura, do której zostaje podgrzany materiał malarski, wynosi 82-93°C dla żywic syntetycznych, natomiast 60-72°C dla lakierów. Lepkość materiałów malarskich wynosi zazwyczaj 30-40 sek wg kubka Forda nr 4 (uprawnienia budowlane).

Urządzenie do natrysku elektrostatycznego

Technika malowania hydrodynamicznego różni się od konwencjonalnego malowania natryskowego. Pistolet należy trzymać pod określonym kątem do malowania powierzchni wynoszącym zazwyczaj 30-45°. Również odległość od malowanej powierzchni jest nieco większa i wynosi ok. 40 cm.
Urządzenie do natrysku elektrostatycznego. Zasada malowania elektrostatycznego polega na wykorzystaniu pola elektrostatycznego do rozpylenia i transportu materiału malarskiego (program egzamin ustny).
Przy malowaniu elektrostatycznym rozpylone cząstki materiału malarskiego po wyjściu z pistoletu uzyskują ładunek elektryczny w obszarze działania pola elektrostatycznego i wzdłuż linii sił pola wędrują na malowany przedmiot, który jest uziemiony (opinie o programie).

Urządzenie do natrysku elektrostatycznego składa się właściwie z dwu części, a mianowicie z generatora elektrostatycznego lub prostownika lampowego oraz właściwego pistoletu natryskowego.
Źródło napięcia dostarcza prąd stały o napięciu ok. 100 tys. V, przy poborze prądu maks. 2 mA. Średnie natężenie pola wynosi 2-4 tys. V/cm.
Ostatnio w Polsce rozpowszechnił się typ pistoletu przenośnego, który można zastosować nawet do malowania konstrukcji stalowych. Istotną częścią pistoletu jest okrągła tarcza wykonana z aluminium lub masy zawierającej grafit. Tarcza ta połączona jest długą wykonaną z materiału izolacyjnego osią z silnikiem elektrycznym o liczbie obrotów 900 na minutę, który nadaje jej ruch wirowy (segregator aktów prawnych).

Na wirującą tarczę dopływa tłoczony ze zbiornika ciśnieniowego materiał malarski, który pod wpływem działania siły odśrodkowej spływa na ostre brzegi tarczy. Stąd już w postaci rozpylonego strumienia transportowany jest w kierunku uziemionego przedmiotu malowanego, na którym w końcu osiada. Dla zwiększenia efektu działania sił elektrostatycznych, które powodują podział i osadzenie materiału malarskiego, konieczne jest, aby cząstki farby uzyskiwały możliwie jak największy ładunek elektryczny. Dlatego też korzystne dla procesu jest stosowanie materiałów malarskich o wysokiej oporności właściwej (promocja 3 w 1).

W praktyce oporność ta powinna wynosi ok. 5 x 107 om • cm dla urządzeń stacjonarnych, natomiast dla urządzeń przenośnych od 16° do 5 x 107 om • cm. Równie istotne dla podziału cząstek farby jest jej napięcie powierzchniowe.