Czopiarka

Czopiarka - rodzaj małej tokarki zegarmistrzowskiej do obróbki czopów (program uprawnienia budowlane na komputer).

Czopik iglicy rozpylacza - walcowe lub stożkowe zakończenie iglicy rozpylacza czopikowego, które w okresach jego otwierania się i zamykania zmienia czynną powierzchnię przelotu w kanaliku wylotowym.

Czopnica - piła ramowa stolarska do narzynania czopów (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Czopowanie - frezowanie końcowych części elementów drewnianych (czół) w celu wykonania różnego rodzaju czopów i wid lic.

Czopówka, tokarka do czopów - tokarka do przetaczania zużytych czopów łożyskowych osi pojazdów szynowych.

Czopuch - przewód dymowy poziomy lub pochyły, w którym zbierają się spaliny z jednego lub kilku palenisk, zanim przejdą do komina.

Czółenko tkackie - element krosna, zawierający nawój nitkowy, przerzucany w procesie tkania przez przesmyk utworzony między nitkami osnowy; w czasie przerzutu nitka odwija się z nawoju tworząc wątek tkaniny.

Czterdziestoośmiościan - jedna z prostych postaci krystalograficznych; cz. jest postacią o największej możliwej liczbie ścian w kształcie trójkątów różnobocznych (uprawnienia budowlane).

Czterochlorek węgla, tetra, CCI4 - bezbarwna ciecz o słodkawym zapachu, niepalna; stosowany jako rozpuszczalnik, do ekstrakcji tłuszczów, jako środek przeciwpożarowy w gaśnicach tetrowych.

Czteroetaksysilan - ortokrzemian etylu.

Czteroetylek ołowiu, czteroetyloołów, Pb(C21^5)4 -  bezbarwna ciecz trwała i bardzo trująca; cz. o. jest stosowany jako antydetonator (program egzamin ustny).

Czterofluoroboran potasowy - fluoroboran potasowy.

Czterofluoroetylen, CF2:CF2 - fluoropochodna etylenu; bezbarwny palny gaz, nierozpuszczalny w wodzie; jako związek nienasycony łatwo ulega polimeryzacji na policzterofluoroetylen, cenne tworzywo sztuczne.

Czterohydrofuran - czterowodorofuran.

Czterometylek ołowiu, czterometyloołów, Pb(CHj)4 - związek metaloorganiczny w postaci cieczy niepolarnej, silnie trujący; cz. o. jest stosowany jako antydetonator.

Czteronitrometan, C(N02)4 - oleista ciecz używana jako nośnik tlenu w bardzo silnych mieszaninach wybuchowych (np. z toluenem); sam nie ma własności wybuchowych.

Czteropolówka - zmianowanie składające się z czterech roślin albo grup roślin; klasyczną czteropolówkę stanowią: okopowe - zboża jare - koniczyna - zboża ozime.

Czterosuw - silnik czterosuwowy (opinie o programie).

Czterotakt - silnik czterosuwowy czterowodorofuran, czterohydrofuran, CHKO cykliczny eter, pięcioczłonowy związek organiczny w postaci bezbarwnej cieczy o eterycznym zapachu; jest ważnym rozpuszczalnikiem stosowanym w syntezach organicznych wymagających polarnego, bezwodnego środowiska; polimery cz. są stosowane jako smary.

Czterowodoronaftalen - tetralina.

Czujka

Czujka - samoczynne urządzenie ostrzegające, czułe na zmiany określonych wielkości fizycznych w swym otoczeniu, uruchamiające zdalnie urządzenia alarmowe; ze względu na rodzaj bodźca rozróżniamy cz. mechaniczne, akustyczne, cieplne, ze względu na wykonywane funkcje: cz. włamaniowe, pożarowe itd.

Czujka - stropnica pomocnicza wysięgająca do pola roboczego ku czołu przodku; (2) opinka wysunięta zza stropnicy ostatnich odrzwi ku czołu przodku, podtrzymująca tymczasowo strop.

Czujka fotoelektryczna, oko elektryczne - czujka, w której elementem wytwarzającym sygnał alarmowy jest fotodioda lub opornik fotoelektryczny, które reagują na przerwanie padającego na nie promienia świetlnego.

Czujka jonowa, nos elektryczny - czujka pożarowa reagująca na obecność dymu, który zmienia warunki jonizacji w otwartej komorze jonizacyjnej, a w rezultacie zmienia wartość przepływającego prądu, wyzwalając alarm pożarowy (segregator aktów prawnych).

Czujnik 1, przyrząd czujnikowy - przyrząd pomiarowy, w którym małe zmiany wielkości mierzonej powiększane są za pomocą przekładni tak, by wywoływały łatwo obserwowalne zmiany wskazań przyrządu; w niektórych cz. przebieg mierzonej wielkości przetwarzany jest uprzednio na przebieg innej, dogodniejszej do pomiaru, wielkości fizycznej.

Czujnik 2 - urządzenie przetwarzające przebiegi danej wielkości fizycznej w obiekcie (np. przyrządzie pomiarowym lub układzie automatycznej regulacji) na przebiegi innej wielkości fizycznej, dogodniejszej do pomiaru lub dalszego przetwarzania.

Czujnik ciśnienia - czujnik do pomiaru ciśnienia par, cieczy i gazów, w którym zmiany ciśnienia przetwarzane są na zmiany napięcia elektrycznego.

Czujnik elektrochemiczny - czujnik do pomiaru ciśnień wolnozmiennych w ośrodku gazowym lub cieczy, wykorzystujący elektrochemiczne procesy odwracalne.

Czujnik elektronowy - czujnik 2 przetwarzający przebieg wyróżnionej wielkości na przebieg elektryczny; cz. e. stanowi zazwyczaj pierwszy człon toru sygnalizacyjnego lub pomiarowego.

Czujnik elektrostykowy, czujnik kontaktowy - czujnik elektryczny, w którym zmiana położenia trzpienia pomiarowego powoduje zmianę skokową oporu obwodu elektrycznego urządzenia wskazującego uzależnioną od liczby styków czujnika są wykonywane bez podział- ki; stosowane są też rozwiązania kombinowane, polegające na połączeniu czujnika z podziałką (np. zegarowego, sprężynowego) z układem elektrostykowym (promocja 3 w 1).

Czujnik elektryczny - czujnik z przekładnią elektryczną, tj. cz. którego działanie polega na wywoływaniu zmian określonej wielkości elektrycznej (np. oporu, indukcyjności, pojemności, zjawiska fotoelektrycznego) pod wpływem przesunięcia liniowego końcówki pomiarowej.