Czynniki natury chemicznej

W przypadku chłodnej pogody występuje wyraźne zahamowanie procesów hydratacji cementu i w tym przypadku zasadniczym problemem będzie zabezpieczenie tężejącego betonu przed utratą ciepła, aby efekt działania chłodu był jak najmniejszy (program uprawnienia budowlane na komputer).

Polewanie betonu wodą musi być w tym przypadku ostrożne, gdyż przy spadku temperatury poniżej 0°C można doprowadzić do naruszenia struktury betonu przez zamarznięcie zawartej w nim wolnej wody (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W omawianych warunkach potencjał parowania wody z betonu jest na ogół nieduży i często beton nie będzie wymagał nawilżania, a środki zabezpieczające go przed utratą ciepła będą jednocześnie wystarczająco zabezpieczać go przed utratą wilgoci.
Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę należy stwierdzić, że oddziaływania warunków atmosferycznych na tężejący beton należą w zasadzie do czynników szkodliwych i wymagają każdorazowo stosowania odpowiednich środków zaradczych.

Ogólnie czynniki zewnętrzne działające szkodliwie na świeży beton dzielimy na czynniki natury chemicznej, fizycznej i mechanicznej (uprawnienia budowlane).
Do zewnętrznych należą te czynniki, które oddziaływają na świeży beton bezpośrednio po jego ułożeniu. Z reguły sprowadza się to do przypadku, kiedy roboty betonowe prowadzone są na głębokości poniżej poziomu wody gruntowej lub pod wodą. Wówczas płynąca woda omywa świeżo ułożony beton, a substancje chemiczne w niej rozpuszczone współdziałają w powierzchniowej warstwie w procesie wiązania i twardnienia. Podobnie, aczkolwiek w mniejszym stopniu, mogą oddziaływać na świeży beton związki chemiczne zanieczyszczające powietrze (program egzamin ustny).

Jeżeli woda będąca w ruchu zawiera nawet niewielką ilość substancji szkodliwych dla związków twardniejącego spoiwa, to jednak wpływ ich może być niebezpieczny, gdyż do reakcji wchodzą coraz to nowe ilości tych substancji. Tak np. siarczany już przy zawartości powyżej 250 mg/1 (patrz tabl. 9-15) powodują ujemne wpływy na proces tężenia w ten sposób, że zamiast łączenia się tlenku wapniowego w trwałe związki z dwutlenkiem krzemu i tlenkiem glinowym powstają sole łatwo rozpuszczalne lub pęczniejące. Wymagania techniczne dla wody zarobowej są w tym przypadku bardziej tolerancyjne; np. dopuszczalna zawartość siarczanów wynosi 500 wobec 250 mg/1 dla wody „środowiskowej”, omywającej tężejący beton.

Czynniki natury fizycznej

Działanie szkodliwych zanieczyszczeń wody zarobowej jest doraźne, do chwili neutralizacji zanieczyszczeń przez wapno, która następuje prawie całkowicie w świeżym, plastycznym betonie, podatnym jeszcze na zmiany objętościowe. Natomiast działanie roztworów „środowiskowych” jest szkodliwe nawet w małych stężeniach i może rozłożyć nawet stwardniały beton, o ile ciągle się odnawia (opinie o programie).

Do czynników tych zalicza się ubytek wody z betonu w wyniku parowania, bezpośrednie działanie promieni słonecznych, wiatr, ulewny deszcz, zalewanie brudną wodą, zasypanie gruntem, chłód, mróz, nagłe zmiany temperatury zewnętrznej. Czynniki te zanalizujemy kolejno.
Ubytek wody z betonu w wyniku parowania. Parowanie wody z powierzchni betonu powoduje spadek wyjściowego wskaźnika W0/C, co z reguły pociąga za sobą zahamowanie procesów hydratacji i obniżenie wytrzymałości betonu. Podobnie działa także odciąganie wody przez podłoże (np. przy betonowaniu nawierzchni drogowych) lub przez deskowanie. Odparowywanie wody z betonu jest szczególnie szybkie w okresie ciepłym (segregator aktów prawnych).

W przypadku pochmurnej pogody prędkość parowania wody z betonu zależy tylko od potencjału parowania Up. Z czasem prędkość ta maleje w wyniku zmniejszenia się porowatości betonu oraz zmiany rozkładu porów w betonie w kierunku mniejszych średnic. Stwarza to większe opory ruchu dla wody usiłującej przedostać się z wnętrza betonu w kierunku jego powierzchni, a ponadto powoduje zmniejszenie wartości ciśnienia cząstkowego pary wodnej, nad powierzchnią betonu (promocja 3 w 1).

Zaznaczyć należy, że wilgotność betonu U maleje z czasem nie tylko w wyniku zjawiska parowania wody, ale również w wyniku zjawiska hydratacji cementu pochłaniającego znaczną część wody zarobowej.