Czysty diament

Stosunkowo duża gęstość diamentu (3,52) nie ma istotnego znaczenia przy stosowaniu go do celów zdobniczych lub przemy- słowo-technicznych. Odgrywa ona jednak niemałą rolę przy jego poszukiwaniu i wydobywaniu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Gdyby np. gęstość diamentu była zbliżona do gęstości kwarcu (2,65), niełatwe byłoby eksploatowanie diamentu z okruchowych złóż wtórnych. Dzięki dużej gęstości diamenty opadają na dno rzek i gromadzą się w określonych miejscach w osadach rzecznych. Dzięki temu możliwe jest również uzyskanie większego nagromadzenia diamentów przy kruszeniu skały silnymi strumieniami wody.
Barwa. Czysty diament jest minerałem bezbarwnym; zupełnie bezbarwnych kryształów jest jednak niewiele.

Barwa diamentów jest związana z miejscem pochodzenia. Za najczystsze uchodzą bezbarwne diamenty indyjskie, rzadko dziś wydobywane, natomiast 98% diamentów południowoafrykańskich jest wyraźnie zabarwionych. Z bezbarwnych kamieni najbardziej cenione są te które mają delikatny odcień niebieskawy. Są to tzw. kamienie niebieskawobiałe (niem. Blauweiss). Najczęściej ‘ diamenty ‘maja odcień żółtawy, zwłaszcza kamienie południowoafrykańskie. Barwę zieloną mają niekiedy diamenty brazylijskie. Znacznie rzadziej spotykane są diamenty czerwone, różowe, niebieskie lut fioletowe (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Oprócz barwnych odmian występują także diamenty szare i brunatne od białawoszarych aż do prawie czarnych.

Diamenty zabarwione mają niższą wartość niż bezbarwne lut niebieskawobiałe. Tylko w przypadku wyjątkowo pięknych barw wartość takich kamieni może być równa, a niekiedy nawet wyższa od wartości kamieni bezbarwnych. Takie rzadko spotykane kamienie o silnym zabarwieniu są określane jako diamenty fantazyjne (ang. fancy diamond), zwane nieraz także diamentami amatorskimi. Niekiedy zabarwienie nie obejmuje całego kamienia, lec2 tylko jego zewnętrzną część, co ujawnia się dopiero przy szlifowaniu; jest to szczególnie charakterystyczne dla kamieni brazylijskich (uprawnienia budowlane).
Zabarwienie diamentów niekiedy znika lub ulega zmianie przy silnym podgrzaniu, jednak po oziębieniu zwykle powraca barwa pierwotna.

Zabarwienie diamentów

Nasunęło to przypuszczenie, że powodem zabarwienia jest niewielka domieszka barwnych tlenków metali, szczególnie żelaza i tytanu (program egzamin ustny). Zabarwienie diamentów pochodzi niekiedy od koloidalnego rozproszenia zawartych w nich substancji, może także pochodzić od wrostków. Przyczyną np. brunatnego zabarwienia diamentów brazylijskich są liczne wrostki rutylu i hematytu. Zabarwienie diamentów może być również wywołane pewnymi nieprawidłowościami ich struktury, spowodowanymi obecnością nawet bardzo małych ilości innych atomów. Odchylenie od prawidłowej struktury może być także wywołane lokalnymi zaburzeniami w układzie atomów węgla (opinie o programie).

Duży wpływ na ocenę barwy kamieni ma rodzaj światła, przy jakim przeprowadza się badania. Najlepsze jest światło północne, rzystobiałe, zwłaszcza gdy niebo jest pokryte białymi chmurami. Niebo niebieskie, pozbawione chmur, jest zbyt bogate w barwę- niebieską. W błąd może nieraz wprowadzić barwa ścian pokoju, w którym ocenia się kamień.
W celu uniknięcia wpływu ubocznych czynników i możliwie dokładnego określenia barwy diamentu opracowano w amerykańskim Instytucie Badania Kamieni Szlachetnych (Gemmological Institute of America) kolorymetr, w którym barwę kamienia porównuje się z barwami szklanego klina, zmieniającymi się zależnie od jego grubości (segregator aktów prawnych). Stosowane jest czystobiałe światło o określonej mocy; nie powinno ono być ani za słabe, ani za mocne.

Do praktycznych celów jubilerskich opracowano podobne przyrządy o prostszej konstrukcji, np. amerykański diamolit i szwajcarski koloryskop. W przyrządach tych umieszczony jest szereg diamentów różniących się odcieniem barwy i tworzących skalę porównawczą (promocja 3 w 1).

Wpływ barwy otoczenia na zabarwienie brylantów brany jest pod uwagę przy sprzedaży. Brylanty umieszcza się zwykle w pudełkach z białą wkładką o różnych odcieniach od czystobiałego do niebieskawobiałego. Brylanty czystobiałe umieszcza się na papierze o lekkim odcieniu niebieskawym, nieco żółtawe natomiast na podkładzie czystobiałym.