Dachy płytowe

Dachy płytowe przedstawiają ustrój podobny do stropów płytowych na dźwigarach żelaznych. Dźwigarami, na których spoczywa płyta, są płatwie, oparte w węzłach więzarów kratowych żelaznych lub na murach. Zasadniczo skonstruować się dadzą ustroje dwojakiego rodzaju:

1) Płyta spoczywa swobodnie na płatwiach, które są od spodu widoczne (program uprawnienia budowlane na komputer).

2). Płyta spoczywa na płatwiach obetonowanych. Ustrój pierwszy korzystniejszy jest ze względów statycznych (ugięcie płatwi nie powoduje uszkodzenia płyty), w ustroju drugim beton chroni żelazo przed rdzewieniem, natomiast w razie ugięcia płatwi mogą się ukazać rysy w miejscach obetonowania (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Oprócz tych dwóch zasadniczych typów dachów płytowych mogą być stosowane ustroje lżejsze np. układane z płyt kasetowych, wykonywanych fabrycznie itp. Dachy belkowe odpowiadają konstrukcji stropów belkowych *). Ustrój belkowy da się zastosować jeszcze wtedy, gdy rozpiętość nie przekracza kilkunastu metrów. Odstęp belek (więzarów), stosownie do wielkości obciążenia, wahać się może w granicach od 2 do 6 m. Płyta spoczywa wprost na więzarach (belkach głównych), ewentualnie pośrednio, gdy stosuje się płatwie (uprawnienia budowlane).

Dach belkowy, o rozpiętości 12 m. Aby osiągnąć należytą izolację, skonstruowano płytę podwójną. Płytę górną, składającą się z części wykonanych osobno, ułożono na płatwiach. Płyta dolna, wykonana na miejscu wraz z drobnymi żeberkami, widocznemi od spodu, zamyka przestrzeń, tworzącą izolację.

Budowle parterowe, o znacznych wymiarach rzutu poziomego, których wnętrza nie da się należycie oświetlić za pomocą okien w murach zewnętrznych, nakrywa się w ten sposób, aby światło doprowadzone było przez odpowiednio oszklone partie dachów. Odróżniamy tu dwa typy. Typ pierwszy, stanowiący właściwy ustrój dachów pilastych, posiada połaci łamane w postaci zębów piły (program egzamin ustny).

Belki kratowe żelbetowe

Płaszczyzny stromsze, o pochyleniu 60° do 65°, są oszklone i zwrócone ku północy, aby światło wnętrza było rozprószone. Ustrojem dźwigającym jest więzar trójkątny, przy czym podstawę trójkąta stanowi ścięgno poziome. Więzary spoczywają na słupach; gdy jednak odstępy słupów są znaczne, można stosować więzary pośrednie, oparte na podciągach. Płyta może być oparta na płatwiach lub, jeżeli odstępy więzarów są niezbyt wielkie, wprost na więzarach (opinie o programie).

Pod względem statycznym uważać można więzar dachów pilastych za belkę ciągłą, o roz- piętościach równych długościom górnych boków trójkąta. Z rozpatrywania szczegółowego wynika, że słupy obciążone są osiowo, a siła pozioma ścięgna wywołana jest obciążeniem więzarów przęseł skrajnych. Siła podłużna belki przęsła skrajnego, złożona z siłą poprzeczną, daje wypadkową, której składowa pozioma przedstawia wielkość siły w ścięgnie.

Niejednokrotnie nie da się usytuować budynku w ten sposób, aby połać dachowa oszklona zwrócona była ku północy. Wtedy korzystniejszy jest drugi. Belki kratowe żelbetowe jako więzary dachowe stosowane są stosunkowo rzadko, głównie z powodu znacznych kosztów deskowania i robocizny przy wykonywaniu (segregator aktów prawnych).

Dadzą się one konstruować łatwo, jednak układ kraty nie może być wprost naśladownictwem kratownic żelaznych lub drewnianych, ale musi się dostosować do charakteru materjału. Połączenie wkładek w węzłach powinno być tak obmyślane, aby nie wywoływało zbytnich natężeń drugorzędnych w obliczeniu statycznem nieprzewidzianych, a nadto układ wkładek w przekątniach, zwłaszcza ciągnionych, nie powinien powodować zawilszych ustrojów szkieletu żelaznego w prętach pasa dolnego.

Tym warunkom odpowiadają belki kratowe, konstruowane przez Morse ha. Charakterystyczne są kierunki przekątni ciśnionych, połowiące kąty między przekątniami ciągnionymi a pasem dolnym (promocja 3 w 1). Z planu sił wynika, że wielkość siły w przekątni ciągnionej równa jest różnicy sił sąsiednich prętów pasa dolnego, wobec czego wkładki, niepotrzebne już w pręcie pasa dolnego, mogą być użyte do wzmocnienia przekątni ciągnionej.