Nieregularny układ słojów

Nieregularny układ słojów przyrostu rocznego niekorzystnie wpływa na charakterystykę wytrzymałościową drewna. Dlatego też, przed sklejeniem blatu stołu, należy usunąć wszystkie błędy usłojenia drewna i sęki.

Przy cięciu pni drzew uzyskuje się przeważnie deski boczne o leżącym układzie słojów. Nadają się one do produkcji blatów stołów tylko jako deski wąskie.
Należy przestrzegać reguł sklejania (program uprawnienia budowlane na komputer).
Połączone deski boczne mają lepszą charakterystykę wytrzymałościową, jeśli zmiany kształtu sąsiadujących ze sobą części wzajemnie sobie przeciwdziałają.
Deski boczne należy sklejać „opadająco", tzn. lewa strona deski (skierowana do bielą)
prawa (skierowana do rdzenia) zwrócone są na przemian do góry.

Aby uniknąć naprężeń skurczowych na styku klejenia obydwie deski powinny wykazywać na spoinie pionowej takie samo zachowanie skurczowe. Dla desek o przeważających stojących Skrach przyrostu rocznego obowiązuje zasada:
Rdzeń do rdzenia, biel do bielą.
Konstrukcja uwzględniająca rodzaj tworzywa przeciwdziała pracy drewna (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Blatu stołu można zmniejszyć listwami zapłetwionymi. Połączone kształtowo z powierzchnią drewna stojące listwy zapłetwione są bardziej odporne na zginanie niż blat stołu mocowany w poprzek włókien. Dbają one zatem o względnie równą powierzchnię, jeśli podczas pęcznienia konstrukcja taka zapobiegnie zwiększeniu rozmiarów drewna, to należy się liczyć z powstaniem bardzo dużych sił ściskających pęcznienia. Siły te mogą tak wzrosnąć, że przewyższą wytrzymałość drewna. Stąd też listwę zapłetwioną należy przykleić do płyty tylko na jednym końcu. Podobnie trzeba postępować przy mocowaniu listwy czołowej.

Zmiany rozmiarów wywołane pęcznieniem i skurczem nie mogą być zmniejszone przez konstrukcję.
Obrabiać należy tylko dobrze wysuszone drewno!
Najskuteczniejszym środkiem zaradczym na wypaczenia blatu stołu jest fachowe suszenie drewna.
Przed ostateczną obróbką drewna jego wilgotność należy doprowadzić do takiej wartości, jaka będzie odpowiadać wartości wilgotności panującej w miejscu użytkowania (wilgotnościowa równowaga drewna.

Niska wilgotność

Mimo to należy liczyć się zawsze ze zmianami wilgotności drewna. To jest powodem, że nigdy nie można wykluczyć ewentualnych zmian rozmiarów lub kształtu.
Drewno suszy się też na wolnym powietrzu (uprawnienia budowlane).
Pewna stolarnia wyspecjalizowała się tylko w produkcji okien i drzwi. Aby skrzydła okien i drzwi łatwo się otwierały i zamykały, gotowe ramy nie mogą zmienić już swych rozmiarów. Dlatego też drewno przed obróbką należy wysuszyć doprowadzając jego wilgotność do 12-15%.
W jakich warunkach suszy się drewno?
Higroskopijne zachowanie się drewna powoduje stałe upodabnianie się jego wilgotności do wilgotności powietrza. Aby suszenie mogło odbywać się szybko i sprawnie, muszą być spełnione następujące warunki:
a) niska względna wilgotność powietrza, wtedy obniża się też wilgotnościowa równowaga drewna (program egzamin ustny),
b) podniesiona temperatura powietrza, wtedy powietrze może pochłaniać więcej pary wodnej,
c) stały przepływ powietrza, aby oddana przez drewno wilgoć mogła być odbierana.

Susząc drewno na wolnym powietrzu pozbawia się je części wilgoci. Dla sezonowania [suszenia na wolnym powietrzu wymagane jest odpowiednio suche miejsce, w którym można fachowo składować drewno (opinie o programie).
Jak powinno wyglądać miejsce suszenia?
Niska wilgotność względna powietrza wy maga suchego podłoża. Warunek ten można spełnić posypując przyszłe miejsce sezonowania, po zdjęciu warstwy humusu, tłuczniem lub żwirem. Powierzchnie betonowe lub asfaltowe należy zaopatrzyć w lekki spadek, by woda deszczowa mogła szybko spływać (segregator aktów prawnych).

Unikać trzeba koniecznie odpadów drzewnych ze względu na to, że stanowią dobrą pożywkę dla niszczących drewno grzybów Wyznaczając miejsce składowania drewna trzeba zwrócić uwagę na to, by główny kierunek wiatru (przeważnie z zachodu na wschód) nie miał na swej drodze przeszkód w postaci budynków itp.

Sztapel tarcicy można umieścić na podbudowie o wysokości 20-60 cm, w poprzek do głównego kierunku wiatru. Dobrze nadają się do tego cokoły betonowe z położonymi na nich legarami podłogowymi. Odległość między nimi reguluje się w zależności od ciężaru składowanej tarcicy (promocja 3 w 1).