Deskowania dźwigarkowe

Nazwa deskowania pochodzi od określenia elementu nośnego - dźwigarka, lekkiej belki o przekroju dwuteowym, wykonanej z drewna iglastego.
Deskowanie dźwigarkowe stosowane jest w budownictwie przemysłowym, mieszkalnym, mostowym itp.

Stosuje się je przede wszystkim w obiektach o dużych wymiarach (program uprawnienia budowlane na komputer). Za pomocą tego deskowania można zaformować praktycznie konstrukcje o najbardziej złożonych kształtach.
Deskowanie dźwigarkowe zalecane jest do stosowania w obiektach, w których wymagana jest wysoka jakość powierzchni betonu w budynkach, w których architekt założył, że elewacje powinny mieć określoną fakturę (tzw. beton licowy). Powierzchnia deskowania może mieć dowolną fakturę w zależności od potrzeb (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Widoczne, a nawet eksponowane powierzchnie betonowe są ulubionym środkiem wyrazu we współczesnej architekturze.

System deskowań dźwigarkowych umożliwia zaprojektowanie dla każdego obiektu optymalnego deskowania wielkowymiarowego. W rozwiązaniu tym rozpatruje się indywidualne cechy danego obiektu oraz projekt technologii jego realizacji, tj. uwzględnia się geometrię obiektu, zalecane miejsca usytuowania ściągów, jakość wymaganej powierzchni betonu, przewidywane tempo robót, ciśnienie mieszanki betonowej, a także dostępność środków finansowych (uprawnienia budowlane).
Podstawę systemu stanowi zespół płyt połączonych za pomocą złączy i klinów. Elementy te pozwalają na utworzenie wymaganej formy deskowania.

Tak utworzona forma może być stosowana jako jednostka systemowa. Elementami uzupełniającymi są podpory pionujące, głowice oraz różnego rodzaju części dodatkowe gwarantujące prawidłową pracę konstrukcji deskowania.
Podstawowym elementem systemu jest płyta. Składa się ona z rygli kotwiących, dźwigarków i poszycia (program egzamin ustny). Dźwigarki są podstawowymi elementami rozważanego deskowania ściennego. Są to belki drewniane o przekroju dwuteowym. Charakteryzują się dużą nośnością, a jednocześnie małym ciężarem. Wykonane są one z wysokiej klasy drewna iglastego. Jakość używanych materiałów i przebieg procesu ich wytwarzania podlegają stałej, elektronicznej kontroli.

Pas dolny i górny

W praktyce budowlanej spotykamy najczęściej dwa rodzaje dźwigarków:
a) Dźwigarki ze środnikiem o konstrukcji kratowej drewnianej. Pasy dolny i górny połączone są z krzyżulcami opatentowanym węzłem klejonym (opinie o programie). Wysokość dźwigarków kratowych wynosi 24 cm.
Parametry określające nośność dźwigarków są następujące:
a) dopuszczalny moment Mdop = 7 kN • m,
b) dopuszczalna siła poprzeczna Qdop = 14 kN.
Producentem tego typu dźwigarków pod nazwą GT 24 jest PERI (segregator aktów prawnych).
b) Dźwigarki ze środnikami pełnościennymi z drewna klejonego lub z twardej płyty nasączonej żywicą syntetyczną - w zależności od producenta. Wysokość dźwigarków ze środnikiem pełnościennym wynosi 20 cm.

Parametry określające nośność dźwigarków - niezależnie od producenta - są następujące:
a) dopuszczalny moment A/dop = 5 kN • m,
b) dopuszczalna siła poprzeczna <2dop = 11 kN.

Producentami tego typu beleczek są wszystkie firmy produkujące deskowania dźwigarkowe.
Każdy z producentów oferuje dźwigarki o kilkunastu różnych długościach - maksymalny wymiar wynosi 6,0 m. Na zamówienie klienta mogą być wytwarzane znacznie dłuższe elementy, np. PERI przyjmuje zamówienia na GT 24 o długości do 17,80 m. Wymienione dźwigarki są używane także do deskowania słupów oraz stropów.

Rygle kotwiące, nazywane w literaturze także belkami kotwiącymi, utrzymują dźwigarki w stałym położeniu (promocja 3 w 1). Są one przeważnie wykonywane z dwóch stalowych profili ceowych. Pozwalają na szybki i prosty montaż elementów deskowań. Umożliwiają łatwe połączenie elementów płyt deskowania za pomocą nakładek i bolców. Na końcach profili rygli znajdują się otwory, które służą do łączenia rygli kotwiących między płytami.