Deskowania i rusztowania łupin

Dla przekryć hal należy stosować rusztowania o konstrukcji stalowej z rur z rurami teleskopowymi lub rusztowania drewniane z klinami, aby istniała możliwość przesunięcia rusztowania przez ściągi przekrycia (program uprawnienia budowlane na komputer).

Rusztowanie takie musi być skonstruowane na wózkach ustawionych na torach, które z kolei powinny być zmontowane na odpowiednio przygotowanym podłożu hali.
Deskowanie łupin siodłowych lub beczułkowych. Dla przekryć z łupiną siodłową lub beczułkową należy stosować przy ich realizacji rusztowania przesuwne dwuczęściowe z górną częścią opuszczoną za pomocą dźwigników ustawionych na dolnym rusztowaniu. Opuszczanie górnego rusztowania powinno odbywać się według zasady opisanej przy rusztowaniu dla płyty dworca w Warszawie (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Jeśli konstrukcja hal przewiduje belki podsuwnicowe, stosowanie rusztowań kombajnowych wydaje się ekonomiczniejsze. Dla rusztowania przesuwnego na belkach podsuwnicowych mogą być również wykorzystane stalowe konstrukcje suwnic, o ile takie zostały wcześniej dostarczone na budowę oraz o ile inwestor wyrazi na to zgodę.

Suwnice takie po odpowiednim zabezpieczeniu mogą być zastosowane jako podpora pod górne rusztowanie przekrycia hali. Konstrukcje suwnic powinny być sprawdzone statycznie na obciążenie od rusztowań przesuwnych (uprawnienia budowlane).
Do zbiorników na materiały sypkie zaliczamy przede wszystkim silosy i bunkry. Konstrukcję silosów wykonuje się w zasadzie wyłącznie w deskowaniach ślizgowych. Jedynie wykonanie lejów silosów wymaga zastosowania deskowań i rusztowań indywidualnych.
Deskowanie słupów i belek podtrzymujących komory silosów wykonuje się podobnie jak deskowania i rusztowania stropów i słupów. Pewne trudności sprawia deskowanie leja, gdyż płyty leja muszą mieć podwójne deskowanie.

Tarcze deskowań ślizgowych

Tarcze deskowań ślizgowych stanowią zasadniczy element formy, w której wykonuje się betonowanie ścian. W zasadzie występują one w postaci dwu płyt o rozstawie równym grubości wykonanej ściany. Tarcza składa się z dwóch poziomych rygli i samego deskowania przymocowanego do rygli. Wysokość tarczy zależna jest w szczególności od rodzaju stosowanego betonu jak również od konstrukcji pomocniczych z nią związanych i wynosi zazwyczaj 120 cm.
Dla układów prostokątnych komór w silosach na zboże oraz budynków mieszkalnych i budowli o układzie - w rzucie poziomym - okrągłym, jak silosy na cement, chłodnię kominowe itp., stosuje się u nas deskowanie wykonywane z drewna o konstrukcji składającej się z dwu rygli i poszycia.

W układach prostokątnych rygle tarcz wykonuje się zwykle z bali o przekroju 79×160 mm. Przekrój bali wynika z obliczeń statycznych (zginanie dwukierunkowe, spowodowane parciem betonu oraz obciążeniem pomocniczym pomostów) (program egzamin ustny).
W układach okrągłych rygle tarcz formowane są w kształcie krążyn-wieńców. Krążyny składają się zazwyczaj z trzech lub dwóch warstw desek albo bali
- przekroju 38×180-50×250 mm, przycinanych na pile taśmowej lub tarczowej
- zbijanych dwustronnie gwoździami o 0 4,5 mm. Ze względu na możliwość użycia deskowań dla kilku budowli stosuje się podział krążyn na segmenty łączone ze sobą na śruby M12 lub M16.
Samo deskowanie tarcz wykonuje się z klepek grubości 25-P42 mm i szerokości 80-120 mm, jednostronnie ostruganych od strony przylegającej do betonu i przybijanych minimum dwoma gwoździami 0 3-4 mm do każdej krążyny - wieńca (opinie o programie).

Między klepkami pozostawia się odstęp równy ok. 3-4 mm konieczny ze względu na pęcznienie drewna wskutek wilgoci przenikającej z betonu. Przy zastosowaniu okładzin ścian układanych w deskowaniu odstęp między klepkami może być zwiększony niekiedy do 15 cm i więcej (segregator aktów prawnych).

Tarcze z obu stron ściany są ustawione zbieżnie do siebie w kierunku od dołu do góry. Zbieżność ta mierzona pochyleniem tarcz w stosunku do pionu waha się w granicach 0,25-r-0,5% W zależności od przyczepności tworzywa ściany i tolerancji wykonania robót ciesielskich (promocja 3 w 1).