Stosowana aparatura

Sondy do pomiaru wilgotności powierzchniowej oraz w otworze o 0 40 mm są przystosowane do pracy z przelicznikiem polowym omówionym w pkt. 10.4.3 (rys. 10-5 i 10-6). Budowa sond neutronowych jest podobna do analogicznych, shiżących do pomiaru gęstości gruntu. Jak wyżej wspomniano detekcja neutronów termicznych (spowolnionych) jest mierz Lj identycznym układem elektronicznym dzięki zastosowaniu koszulek kadmowy,! na licznikach GM (BOB-33 lub STS-5) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ponieważ wynikiem pomiaru jest liczba uzyskana z podzielenia wyniku pomiaru terenowego przez wynik pomiaru standaryzaeyjnego, więc spadek aktywności źródła neutronów nie ma tu wpływu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Pomiary wilgotności w otworze zabezpieczonym rurami. Sonda ta typu WO-61 jest dostosowana do rur używanych do pomiaru gęstości. Ma ona również kształt walca, posiada z jednej strony komorę na źródła neutronów, a wewnątrz za ekranem ołowianym licznik GM w koszulkach z kadmu i układ elektroniczny przedwzmacniacza, analogiczny jak sonda GO-61. Z sondy wyprowadzony jest kabel koncentryczny do podłączenia z przelicznikiem, na którym to kablu opuszcza się sondę do otworu. Standaryzację przeprowadza się w kontejnerze polo wy m sondy wykonanym z tworzywa sztucznego (uprawnienia budowlane).

Cechowanie aparatury. Wykreślenie krzywej cechowania (rys. 10-13), pozwalającej odczytać jaka wilgotność odpowiada uzyskanemu wynikowi pomiarowemu, wymaga jak w przypadku sond gęstościowych, przeprowadzenia pomiarów kaJibracyjnych na modelach wzorcowych o określonej wilgotności. Ze względu na różne drogi przebyte przez neutrony w trakcie spowalniania w ośrodkach o różnej wilgotności, modele te dla zapewnienia warunków nieskończonych muszą mieć różne wymiary. Na przykład model do cechowania sondy do pomiaru wilgotności w ośrodku o wilgotności 5% musi mieć 0 120 cm a dla wilgotności 40% tylko 0 60 cm. Podobnie ma się rzecz z modelami do cechowania wilgotnościomierza powierzchniowego (WP-01) (program egzamin ustny).

Szyby i doły badawcze

Ponieważ promieniowanie jonizacyjne i neutronowe jest szkodliwe dla zdrowia, osoby zajmujące się pomiarami radiometrycznymi muszą być poddane specjalnej kontroli. Pracownicy placówek wykorzystujących izotopy promieniotwórcze objęci są kontrolą indywidualną dawek promieniowania jakie trzech godzin co godzinę, dalej co dwie godziny, aż do momentu, gdy osiadanie nie będzie przekraczać 0,1 mm w ciągu dwóch godzin (opinie o programie).

Przy wykonywaniu próbnego obciążenia muszą być spełnione następujące warunki:

1. zapewnione dokładne przyleganie płyty obciążającej do powierzchni gruntu,
2. ostrożne przykładanie obciążenia, bez wywołania wstrząsów,
3. niedopuszczenie do nawodnienia, wysuszenia lub zamarznięcia podłoża (segregator aktów prawnych).

Badaniom muszą być poddane te warstwy, których ściśliwość ma decydujący wpływ na osiadanie budowanego obiektu. Dla scharakteryzowania ściśliwości podłoża próbne obciążenie należy wykonywać w kilku poziomach, przy czym poziom ostatniego obciążenia powinien być tak dobrany żeby naprężenia w gruncie sięgały poza granicę bryły gruntu współpracującej z fundamentem. Poziomy pośrednie należy tak dobierać, aby miąższość badanej warstwy licząc od spodu płyty obciążającej, wynosiła co najmniej trzykrotną jej szerokość. Należy zwrócić uwagę na to, aby obciążenie wykonywane w pewnym poziomie nie miało wpływu na wyniki badań wykonywanych na niższym poziomie. Zasięg wpływu obciążenia zależny jest od wymiarów powierzchni obciążanej i od wielkości obciążenia. Dla płyty o wymiarach 70,7×70,7 cm odstępy w kierunku pionowym należy przyjmować zgodnie z podanymi (promocja 3 w 1).

Szyby i doły badawcze należy rozmieszczać w planie tak, aby prosta łącząca krawędź podstawy najbliższego fundamentu z krawędzią dna dołu badawczego miała nachylenie mniejsze od 1:3. Wymiary dołu badawczego muszą być trzykrotnie większe od odpowiednich wymiarów płyty obciążającej. W przypadku gdy grunt na badanym poziomie znajduje się poniżej zwierciadła wody gruntowej, należy poziom wody obniżyć co najmniej 0,5 m poniżej powierzchni obciążanej.