Deskowanie dna

Deskowanie dna przy tym położeniu potrzebne jest tylko wtedy, gdy skrzynię buduje się nad lądem, na podporach i potem przy spuszczaniu przenosi na sanie.
stali i miejsce jej gięcia powinno znajdować się w bezpośredniej bliskości skrzyń. Jeżeli na budowie jest dźwignica do deskowań, może ona przewozić również niektóre partie zbrojenia, związanego wkładkami rozdzielczymi w szkielet (np. zbrojenie ścianek poprzecznych skrzyń) (program uprawnienia budowlane na komputer).

W innych wypadkach zwykle opłaca się raczej wiązać zbrojenie w deskowaniach.
Betonowanie skrzyń może być zorganizowane rozmaicie. Bardzo sprawnie betonuje się skrzynie z betonowni pływającej, która może przesuwać się wzdłuż brzegu od skrzyni do skrzyni. Dla betonowania dalszych szeregów, na skrzyniach pierwszego szeregu układa się tory robocze i beton, który wyszedł z rynny spadowej betonowni, rozwozi się dalej wywrotkami (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Pewne utrudnienie stanowi w omawianym wypadku konieczność synchronizacji pracy betonowni z pracą pogłębiarki podczerpującej grunt spod skrzyń. Pogłębiarka musi postępować za betonownią w takiej odległości, aby przez podczerpywanie nie były zagrożone skrzynie jeszcze niezupełnie stwardniałe.

Poza betonowaniem z betonowni pływającej możliwe jest oczywiście również betonowanie ze stałej betoniarki lądowej i rozwożenie betonu na miejsce taczkami, wywrotkami lub przenośnikiem taśmowym. Betoniarka zmontowana jest na poziomie terenu, wózki z betonem muszą zatem naprzód dostać się wyciągiem na poziom wierzchu skrzyń, po czym przesuwają się na miejsce po deskach lub torach, ułożonych na odpowiednio wysokich pomostach (uprawnienia budowlane). Przy betonowaniu wysoce wskazane jest wibrowanie betonu.
Szczególnej uwagi wymaga podczerpywanie gruntu spod skrzyń. Sposób podczerpywania zależy przede wszystkim od rodzaju gruntu. Podczerpywanie za pomocą pogłębiarki ssącej jest właściwe tylko przy gruncie piaszczystym, ten grunt gwarantuje również najprawidłowszy przebieg wodowania, stopniowe formowanie się skarpy i stopniowe przechylanie się skrzyni. Przy innych gruntach stosuje się pogłębiarki kubłowe (program egzamin ustny).

Grunt piaszczysty

Gdy grunt piaszczysty jest przewarstwiony iłem lub torfem, wodowanie się komplikuje. Możliwe jest. wówczas wyczerpanie piasku spod warstwy iłu, który pozostaje przez jakiś czas podwieszony, by w pewnej chwili nagle się załamać lub oberwać (opinie o programie). Stanowi to niebezpieczeństwo dla skrzyni, która w takim wypadku może być narażona na nieprzewidziane momenty zginające. W takich warunkach może być celowe budowanie skrzyń w pozycji stojącej, gdyż wówczas momenty gnące będą mniejsze, a wytrzymałość pionowego przekroju skrzyni większa. Należy wtedy dążyć do tego, aby warstwa iłu ułożyła się na swym podłożu ukośnie, tak, aby skrzynia mogła ześlizgnąć się po jej powierzchni.

Czasem, aby zapobiec zbyt nagłemu lub nierównemu obsunięciu się skrzyni w czasie wodowania, opuszcza się ją na linach i wielokrążkach, zaczepionych przeciwnymi końcami o jakieś stałe punkty na lądzie (segregator aktów prawnych). W ten sposób można regulować położenie skrzyni na skarpie i ewentualnie opóźniać jej opuszczanie się na wodę, gdy następuje ono zbyt gwałtownie. Zbyt gwałtowne wodowanie może bowiem spowodować nie tylko uszkodzenie samej skrzyni wskutek nadmiernych naprężeń, ale także i stojącej obok pogłębiarki, która musi mieć dosyć czasu, by móc się usunąć.

Duży wpływ na przebieg wodowania skrzyni ma jej długość. Im skrzynia jest dłuższa, tym trudniej spuścić ją na wodę. Tak na przykład, podczas budowy portu w Gdyni skrzynie 30 m długości okazały się za długie i przy wodowaniu zarysowywały się, gdy z jakichkolwiek przyczyn podbieranie gruntu nie mogło być równomierne. Zrezygnowano więc wówczas z takiej długości i poczęto wykonywać skrzynie długości ok. 20 m, które już żadnych kłopotów w tym względzie nie nastręczały.

Wiele szczegółów dotyczących wykonawstwa skrzyń żelbetowych na budowie portu w Gdyni zawierają prace (promocja 3 w 1).
Opisane wyżej metody budowy i wodowania skrzyń pływających nie wyczerpują wszystkich możliwości.
Wykonywanie pali i brusów ścianek szczelnych dla celów budownictwa morskiego najmniej może odbiega od metod wykonywania analogicznych robót lądowych.