Deskowanie słupów ze zbrojeniem samonośnym

W konstrukcjach szkieletowych słupy ze zbrojeniem samonośnym wykonuje się w deskowaniach umocowanych do tego zbrojenia. Deskowanie zaleca się umocować do zbrojenia za pomocą drutów (program uprawnienia budowlane na komputer). Tarcze deskowania łączy się ze sobą za pomocą jarzm. W deskowaniu słupów dłuższych niż 3 m zaleca się wykonywanie okienek kontrolnych; przez okienka te doprowadza się masę betonową i wkłada się wibratory wgłębne nie tylko na poziomie fundamentu lub stropu lecz i w poziomach pośrednich.

Również przy budowie hal fabrycznych o większych rozpiętościach i wysokościach celowe jest niekiedy wykonywać slupy w konstrukcji żelbetowej ze zbrojeniem samonośnym (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Deskowanie takich słupów wykonuje się zwykle z gładkich tarcz o szerokości równej wysokości betonowanego poziomu. Tarcze deskowania ustawia się na dotyk do lica kątowników zbrojenia dźwigającego i umocowuje się za pomocą jarzm drewnianych lub stalowych. Jeśli całe zbrojenie ma być obetonowane, należy pomiędzy zbrojenie i tarcze ułożyć klocki betonowe odpowiednich wymiarów lub do zbrojenia przy spawać krótkie kawałki prętów. Przykładem zastosowania podobnych deskowań mogą być słupy wielonawowej hali przemysłowej typu ciężkiego wybudowanej w Polsce wg projektu Poznańskiego Biura Projektów Budownictwa Przemysłowego. Hala przeznaczona jest na odlewnię staliwa (uprawnienia budowlane). W przekroju poprzecznym ma ona sześć naw o różnych rozpiętościach i wysokościach.

Do betonowania słupów zastosowano deskowanie przestawne. Zamocowanie przestawnego deskowania słupów i betonowanie odbywało się z przesuwnego rusztowania drewnianego. Deskowanie słupów z kształtowników’ sztywnych wykonuje się w podobny sposób jak deskowanie słupów z kształtowników wiotkich, a więc najczęściej - z tarcz. Jeśli do zagęszczenia masy betonowej stosuje się obok wibrowania odpowietrzanie, to tarcze deskowania muszą być odpowiednio przystosowane. Pewne trudności sprawia betonowanie słupów o dużej wysokości, gdzie konieczne jest wprowadzenie masy betonowej z poziomów pośrednich (program egzamin ustny).

Wysokość slupów

Potrzebne są wówczas lekkie pomosty robocze umocowywane na odpowiednich poziomach bezpośrednio do zbrojenia samonośnego i deskowania słupów. Rodzaju rusztowanie użyte do betonowania slupów żelbetowych monolitycznych ze zbrojeniem samonośnym w hali fabrycznej (opinie o programie). Wysokość slupów wynosiła około 15 m licząc od poziomu posadzki. Do betonowania dolnej części słupa zastosowano pomosty w dwóch poziomach, opierając je z jednej strony na żelbetowych prefabrykowanych ryglach ściennych, a z drugiej na stalowych dźwigarach, które później wykorzystano jako płatwie konstrukcji dachu.

W celu zabezpieczenia pomostów przed wywróceniem pod jednostronnym obciążeniem, przymocowano poprzeczne belki pomostów do belek podłużnych za pomocą bali dociskowych i chomąt. Do podtrzymania pomostu drugiego poziomu wykorzystano belki podsuwnicowe, montowane równocześnie ze zbrojeniem samonośnym (przymocowywane do tego zbrojenia) (segregator aktów prawnych). Górny czwarty poziom pomostów przymocowywano do węzła pasa górnego kratownicy dachowej za pomocą wieszaków ze stali okrągłej. Tego rodzaju konstrukcja pomostów rusztowaniowych wymaga stosunkowo nieznacznej ilości drewna, a mianowicie jedynie na belki poprzeczne i na pokłady robocze. Pomosty ustawiano na jednym poziomie na długości dwóch działek roboczych, z których każda obejmowała jedną trzecią długości jednego rzędu słupów. Po wykonaniu betonowania na jednej działce pomosty były przenoszone na następną działkę lub na Wyższy poziom. Tego rodzaju pomosty trzeba demontować i na nowo ustawiać.

Wady tej nie mają rusztowania przesuwne, które montuje się w postaci wieży z drewna lub ze stalowych rur rusztowaniowych; wieżę tę przesuwa się na wałkach lub na wózkach po torach na następne stanowisko (promocja 3 w 1). Może być ono szczególnie korzystne przy znaczne długości hali, gdzie betonuje się przy użyciu tego samego rusztowania większą ilość slupów.