Dioda usprawniąjąca

Dioda usprawniąjąca, buster - TV dioda impulsowa przeznaczona do tłumienia niepożądanych drgań powstających w układzie odchylania linii w odbiornikach telewizyjnych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dioda warstwowa - dioda złączowa.

Dioda z gorącymi nośnikami - dioda Schott- ky’ego.

Dioda zastępcza (lampy wieloelektrodowej) - teoretyczna dioda o katodzie identycznej z katodą określonej lampy wieloelektrodowej i o anodzie, do której jest przyłożone takie napięcie, że prąd katody w diodzie jest taki sam.

Dioda Zenera, stabilitron półprzewodnikowy - dioda półprzewodnikowa złączowa o złączu warstwowym stopowym, w której wykorzystane jest zjawisko Zenera do stabilizacji napięcia.

Dioda złączowa - dioda półprzewodnikowa ze złączem p-n (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dioksan, dwuoksan, C4H3O2 - sześcioczłonowy związek heterocykliczny z dwoma heteroatomami tlenu; d. otrzymywany jest z glikolu przez ogrzewanie z małą ilością kwasu siarkowego; ma własności trujące; stosowany jako rozpuszczalnik octanu celulozy, tłuszczów, smarów, żywic naturalnych i syntetycznych, olejów jadalnych, lakierów, farb, jako środek zwilżający w przemyśle włókienniczym, do wyrobu detergentów i środków czyszczących, w kosmetyce, do wyrobu klejów, mieszanek do polerowania, past do butów itd.

Dioptaz - minerał, uwodniony krzemian miedzi, CuSiCMOHfe, o układzie trygonalnym, kolorze szmaragdowozielonym, przezroczysty lub prześwitujący, o połysku szklistym; d. stosowany jest do otrzymywania miedzi.

Dioptria, D - jednostka miary mocy optycznej układu; moc optyczna układu, którego ogniskowa wynosi 1 m.

Dioptryjność - zdolność zbierająca.

Dioptryka - dział optyki geometrycznej; nauka o załamaniu światła przechodzącego przez powierzchnie załamujące.

Dioryt - skała głębinowa składająca się głównie z plagioklazu (oligoklazu lub andezynu) i hornblendy, czasem także z biotytu, piroksenu i in.; d. bywa stosowany jako materiał budowlany i dekoracyjny.

Diplekser - filtr rozdzielczy służący do odsprzężania obwodów dwóch źródeł zasilających wspólne obciążenie.

Diplekser 2 - multiplekser optyczny.

Dipol 1, dwubiegun - dipol elektryczny lub dipol magnetyczny (uprawnienia budowlane).

Dipol, antena dipolowa - antena w postaci przewodu (składającego się najczęściej z dwu symetrycznych części) o długości równej połowie (d. półfalowy) lub całej długości odbieranej fali (d. całofalowy)

Dipol dyslokacji

Dipol dyslokacji - para równoległych dyslokacji o przeciwnych znakach, znajdujących się w niewielkiej odległości od siebie (program egzamin ustny).

Dipol elektryczny - układ dwóch ładunków elektrycznych równych, lecz o znakach przeciwnych, umieszczonych w pewnej odległości od siebie.

Dipol elektryczny indukowany, dipol wzbudzony - dipol elektryczny powstający w wyniku rozsunięcia ładunków w atomie lub cząsteczce przez zewnętrzne pole elektryczne i znikający po odjęciu pola.

Dipol elektryczny trwały - dipol elektryczny istniejący w cząsteczce niezależnie od obecności zewnętrznego pola elektrycznego.

Dipol elementarny, dipol Hertza - elementarne źródło promieniowania fal elektromagnetycznych, stanowiące układ dwóch ładunków +e i -e o zmiennym w czasie momencie dipolowym e/(gdzie / - odległość między ładunkami); układ taki można zrealizować za pomocą krótkiego (w porównaniu z długością fali) przewodu, przez który przepływa prąd (opinie o programie).

Dipol magnetyczny - układ dwóch mas magnetycznych równych, lecz o znakach przeciwnych, umieszczonych w pewnej odległości od siebie.

Dipol podwójny - kwadrupol.

Dipol półfalowy - dipol.

Dipol wzbudzony - dipol indukowany.

Dipol zasilający - dipol utworzony przez dwie elektrody zasilające lub dwa zespoły elektrod.

Direktor antenowy - bierny element niektórych typów anten kierunkowych umiejscowiony zgodnie z kierunkiem głównej wiązki promieniowania i zwiększający zysk kierunkowy anteny.

Dirka, dirk - lina takielunku ruchomego utrzymująca na odpowiedniej wysokości nok bomu żagla gaflowego (segregator aktów prawnych).

Dit, jednostka informacji dziesiątkowa - ilość informacji zawarta w komunikacie o występowaniu jednej z dziesięciu możliwości.

Dławienie przepływu - spadek ciśnienia płynu przepływającego przez przewężenie bez wymiany ciepła z otoczeniem i bez wykonywania pracy zewnętrznej.

Dławienie wydobycia - celowe ograniczenie dopływu płynu złożowego do odwiertu.

Dławik - masz. element dławnicy w postaci tulei (najczęściej z kołnierzem) wciskanej do komory dławnicy w celu ściśnięcia znajdującego się tam szczeliwa.

Dławik 2 - cewka indukcyjna (z rdzeniem lub bez) o stałej małej impedancji dla prądów zadanej częstotliwości, a o dużej impedancji dla prądów o częstotliwościach większych od zadanej.

Dławik liniowy - dławik przeciwzwarciowy.

Dławik modulacyjny - dławik stosowany w układach modulacyjnych, którego zadaniem jest oddzielenie obwodów małej i wielkiej częstotliwości (promocja 3 w 1).