Blog

Ogólne ramy działalności zdjęcie nr 2
08.10.2020

Dno studzienki

W artykule znajdziesz:

Dno studzienki

Ogólne ramy działalności zdjęcie nr 3
Dno studzienki

W ten sposób zapewnia się brusom jednostronne prowadzenia, a równocześnie przedłużając drogę wodzie przez szczeliny ścianki w gruncie zmniejsza się niebezpieczeństwo przebicia hydraulicznego. Najczęściej dziś (zwłaszcza w Polsce) stosowane rozwiązanie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Obie sąsiadujące ze sobą ściany boczne brusów wykształcone są w postaci wpustów. Przekrój brusa zbliża się wówczas do dwuteowego. Dwa obok siebie zagłębione w grunt brusy tworzą dzięki obustronnym wypustom studzienki pionowe (lub ukośne), równoległe do osi brusów. Studzienki te, w pierwszej fazie wypełnione gruntem, oczyszcza się przez wypłukanie wodą za pomocą odpowiedniej rury (płuczki), a potem wprowadza się w nie długie worki jutowe lub płócienne, nasunięte na rurę, doprowadzając dna worków do dna studzienki (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Worki te wypełnia się zaprawą cementową pod ciśnieniem, dostarczoną rurą, na którą nasunięty był worek.

Można również worek wsuwać do studni, posługując się prętem stalowym lub kilkoma prętami powiązanymi w kosz, a zaprawę doprowadzać jak poprzednio rurą. W miarę betonowania worka rurę się podciąga. Zamek można uzbroić prętami stalowymi. Zwykle jest to jednak niepotrzebne. Wadą tego rozwiązania jest również brak bocznego prowadzenia brusa w czasie wbijania. Wskutek tego brusów często nie można zagłębić w należyty sposób, wpusty sąsiadujące ze sobą przesuwają się wzajemnie, przy czym przesunięcia te są różne w różnych poziomach. Do takich zniekształconych studzien nie można wprowadzić worka. W najlepszym wypadku wypełnienie zamka uzyskuje nieregularny kształt, nie zawsze zapewniający szczelność. Pewnym wyjściem jest połączenie tego rozwiązania z rozwiązaniem (uprawnienia budowlane).

Brusy otrzymują wówczas dwustronne wpusty tylko w górnej swej części, w dolnej natomiast z jednej strony dajemy wpust, z drugiej zaś pióro. Uzyskuje się w ten sposób boczne prowadzenie, a równocześnie lepszą szczelność w części górnej, tzn. tam, gdzie w zwykłych warunkach (bez nasypów kamiennych) jest ona bardziej potrzebna. W praktyce polskiej przyjęło się rozwiązanie brusów z piórem obcym, drewnianym.

Wymiary listwy

Zamek taki okazał się bardzo dogodny. Polega on na wykształceniu wpustów w obu bocznych ściankach brusów i na osadzeniu w jednym z nich, na stalowych ocynkowanych wąsach lub śrubach dębowej listwy o przekroju w postaci podwójnego trapezu (program egzamin ustny).

Wymiary listwy są nieco mniejsze (o kilka milimetrów) od wymiarów wpustów dlatego, aby po nasiąknięciu wodą napęczniałe drewno mogło wypełnić szczelnie wpusty. Można również listwę przed osadzeniem we wpuście namoczyć w wodzie. Wtedy jednak trudniejsze jest zagłębianie brusów ze względu na dodatkowe opory w zamku. Stosowanie listwy o wymiarach identycznych z wymiarami wpustu, poza wspomnianymi trudnościami przy wbijaniu, może spowodować rozsadzenie betonu po spęcznieniu drewna i odpryski betonu otulającego listwę (opinie o programie). Rozwiązanie to nie może być stosowane wtedy, gdy ścianka ma znacznie wystawać z wody (powyżej granicy gnicia), gdyż w takim wypadku listwa ulega po pewnym czasie przegniciu.

Także i w wodach, w których występują drzewojady, stosowanie wspomnianych listew drewnianych jest niewłaściwe. Oryginalne, chociaż nieco bardziej skomplikowane rozwiązanie podaje inż. P. G. Kuzin. Brusy otrzymują tu obustronne wpusty, jednakże tak zwymiarowane, że policzki ich mogą częściowo wchodzić we wpusty brusów sąsiednich. Brusy zagłębia się nie w tej samej płaszczyźnie, lecz przestawia się je na przemian o 1/s ich grubości, przy czym odwodny policzek cofniętego brusa wchodzi częściowo we wpust brusa sąsiedniego (segregator aktów prawnych).

Każdy zamek w tych warunkach składa się z dwóch studzienek, które po przepłukaniu wodą pod ciśnieniem wypełnia się czystym żwirkiem lub tłuczniem. W studzienkę odlądową wprowadza się przedtem rurę pionową.

Po wypełnieniu studzienki kruszywem doprowadza się rzadką zaprawę lub mleko cementowe, podnosząc stopniowo rurę. W ten sposób metodą podnoszącej się zaprawy uzyskuje się wypełnienie studzienki betonem (promocja 3 w 1).

Najnowsze wpisy

13.11.2025
Ogólne ramy działalności zdjęcie nr 4
Jakie będą budynki przyszłości – drukowane, modułowe, zeroemisyjne

Budynki przyszłości coraz mniej przypominają tradycyjne konstrukcje, które znamy z naszych miast i osiedli. Rozwój technologii, presja klimatyczna, rosnące koszty…

13.11.2025
Ogólne ramy działalności zdjęcie nr 5
Zalety prefabrykacji w budownictwie – dlaczego technologia prefabrykowana zmienia współczesne budownictwo

Prefabrykacja w budownictwie od kilku lat przeżywa intensywny rozwój, stając się jednym z kluczowych kierunków modernizacji sektora konstrukcyjnego (segregator na…

Ogólne ramy działalności zdjęcie nr 8 Ogólne ramy działalności zdjęcie nr 9 Ogólne ramy działalności zdjęcie nr 10
Ogólne ramy działalności zdjęcie nr 11
Ogólne ramy działalności zdjęcie nr 12 Ogólne ramy działalności zdjęcie nr 13 Ogólne ramy działalności zdjęcie nr 14
Ogólne ramy działalności zdjęcie nr 15

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami
Ogólne ramy działalności zdjęcie nr 16

100%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym
Ogólne ramy działalności zdjęcie nr 17

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami
gwiazdka gwiazdka gwiazdka
certyfikat na uprawnienia budowlane 2024
gwiazdka gwiazdka gwiazdka
użytkownik

53 465

użytkowników zdobyło uprawnienia budowlane z nami
OK

100%

powtarzalności bazy pytań na egzaminie pisemnym i ustnym
zegar

32

sesje egzaminacyjne doświadczeń i nauki razem z nami