Dodanie składników mineralnych uprawnienia budowlane

Dodanie składników mineralnych (mączka kamienna, azbest itp.) żywic i olejów może znacznie polepszyć właściwości lepików. Odporność na starzenie pod wpływem czynników atmosferycznych można polepszyć przez dodanie mączki mineralnej, np. łupkowej lub krzemionkowej, oraz żywic i talku (program uprawnienia budowlane na komputer). Zmniejszenie spływności można osiągnąć przez dodanie mączki mineralnej i azbestu. Plastyczność asfaltów w niskich temperaturach poprawia mączka łupkowa, azbest i pył węglowy. Przyczepność do podłoża wzmacnia dodatek żywic i olejów (około 2%). Odporność na wpływy mechaniczne potrzebną przy uszczelnianiu tarasów i szwów dylatacyjnych poprawia się dodatkami mineralnymi, jak włókna azbestowe itp.

Ważną rzeczą jest odpowiednie dobranie domieszek, właściwe uziarnienie mączek i sposób mieszania. Najkorzystniejsze zmiany stwierdzono przy jednoczesnym zastosowaniu dodatków mineralnych, żywic i olejów (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Nie należy stosować mączki wapiennej, która wywiera zły wpływ na właściwości lepików, oraz wełny szklanej.

dostarcza się w bębnach blaszanych o pojemności 100, 150 lub
200 kg. Lepik asfaltowy z wypełniaczami stosuje się w stanie rozgrzanym do przyklejania papy asfaltowej do podłoża betonowego, do sklejania warstw papy między sobą oraz do wykonywania powłok wodoszczelnych lekkiego typu bez wkładki papowej.
Lepiki asfaltowe bez wypełniaczy (wg PN-58/B-96177). Są to materiały używane na gorąco składające się z asfaltu ponaftowego lub z mieszanki asfaltów, ewentualnie z dodatkiem żywic lub olejów. Stosowane są do przyklejania papy asfaltowej do betonu, sklejania warstw papy ze sobą i jako powłoki wodoszczelne typu lekkiego bez wkładki papowej (uprawnienia budowlane).

Asfalty lane (asfaltobetony) przygotowywane są z asfaltów ponaftowych i kruszywa mineralnego o granulacji 0-5 mm. Kruszywo powinno być czyste, w miarę odporne na ścieranie i dobrane na minimum próżni. Asfaltu czystego powinno być tyle, aby pory między ziarnami zostały wypełnione z niewielkim nadmiarem (około 2% w stosunku do ciężaru kruszywa).

Asfalt lany

Przykładowy orientacyjny skład asfaltu lanego wykonanego na podłożu betonowym w hali fabrycznej:
a) asfalt drogowy D35 - 11%,
b) mączka kamienna - 30%,
c) grys lub pospółka o granulacji 2-5 mm - 35%,
d) piasek wiślany płukany - 24%.
Skład asfaltu lanego powinien być ustalony laboratoryjnie w zależności od materiałów (program egzamin ustny).

Asfalt lany otrzymuje się na budowie przez wymieszanie odpowiedniego, dobranego kruszywa ze stopionym asfaltem w specjalnych kotłach, co musi być wykonane bardzo dokładnie i starannie. Najlepiej do tego celu nadają się mieszarki mechaniczne. Spieczony asfalt, przylegający do dna i ścianek kotłów, nie powinien być używany do robót - należy go usunąć. Asfalt lany układa się na podłożu warstwami o grubości 2-5 cm.
Asfalty lane stosowane są jako posadzki w budynkach lub na tarasach i balkonach, układane na powierzchni poziomej lub z lekka pochyłej, jednak tylko tam, gdzie nie występują wody naporowe powodujące odrywanie powłoki od^ podłoża.
Asfalty lane kwasoodporne. Są to asfalty lane, podobne do poprzednio wymienionych, lecz zawierające kruszywo kwasoodporne (opinie o programie).

Próbka takiego asfaltu poddana w ciągu 24 godzin działaniu H2S04 (roztwór 40%) lub HN03 (roztwór 35%) nie powinna wykazać uszkodzeń.
Asfalty kwasoodporne lane znajdują zastosowanie do wypraw kwasoodpornych w miejscach nie podlegających działaniu benzyny, benzolu, olejów itp.
Masy zalewowe wg PN-56/S-30001 są mieszaniną asfaltu lub kombinacji kilku asfaltów i różnego rodzaju wypełniaczy; mają one zastosowanie do zalewania szczelin i spoin dylatacyjnych poziomych lub nieznacznie pochyłych. Masa zalewowa składa się orientacyjnie z 35^-60% asfaltów ponaftowych, 15-=-35% mączki mineralnej, 10-^30% azbestu; w zamian azbestu stosuje się wełnę żużlową (segregator aktów prawnych).

Najwyższe wymagania stawiane są masom zalewowym do jezdni betonowych, przy czym najważniejszą cechą jest rozpiętość między temperaturą topliwości masy i temperaturą jej łamliwości przy mrozie. Im bardziej spoiny są narażone na działanie atmosferyczne, tym rozpiętość ta powinna być większa.
Kity asfaltowe wg PN-56/B-30175 są mieszaniną miękkich asfaltów i materiałów włóknistych, np. wełny żużlowej. Dobry kit powinien być w temperaturze +18°C plastyczny i dawać się łatwo ugniatać i formować w wałki. Nie powinien tracić swej plastyczności w niskich temperaturach, pocić się i wyciekać w temperaturach podwyższonych, np. do 60°C.

Kity stosuje się do wypełnienia spoin dylatacyjnych pionowych i pochyłych ze znacznym spadkiem (promocja 3 w 1). Powierzchnie wypełniane kitem powinny być uprzednio powlekane roztworem gruntującym asfaltowym. Wypełnianie spoin wykonuje się przez wciskanie uformowanych z kitu wałeczków.
Masy asfaltowo-korkowe tworzy się przez dodanie do podgrzanego płynnego asfaltu mączki korkowej i staranne wymieszanie. Zaprawy te służą do przyklejania płyt korkowych w chłodniach. Na przykład w chłodni warszawskiej wyprawiono ściany ceglane płynnym asfaltem na zimno, a następnie przyklejono ciepłochronne płyty korkowe masą asfaltowo-korkową.