Domieszka żywicy

Betony z cementów portlandzkich lub glinowych z domieszką żywic lub lateksów (naturalnego mleczka kauczukowego lub zawiesiny cząstek kauczuku syntetycznego w wodzie z dyspergatorami i stabilizatorami). Do tego celu używane są również cementy magnezjowe (MgCl2 + MgO), ale ze względu na ich małą trwałość w wodzie i korozyjne działanie na stal w budownictwie morskim nie należy ich stosować. Stosowane do polimerobetonów żywice mogą być fenoloformaldehydowe, epoksydowe lub poliestrowe (program uprawnienia budowlane na komputer).

Najszersze zastosowanie znalazły betony o spoiwie z żywic epoksydowych lub furfurolowo-acetonowych (monomer FA). W Polsce badano zaprawy wykonane z krajowej żywicy epoksydowej (Epidian 5), mączki kwarcowej i piasku o różnym stosunku składników. Zaprawy o składzie ż : m : p = 1 : 1 : 0 wykazywały już po 1 dniu utwardzania wytrzymałość na ściskanie równą prawie 1000 kG/cm2 (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Tę samą wytrzymałość zaprawa składzie 1:1:3 wykazywała po 5 dniach. Z biegiem czasu wytrzymałość zaprawy się podnosi. Na przykład zaprawy 1 : 1 : 0 i 1 : 2 : 3 osiągają wytrzymałość na ściskanie równą 1100 kG/cm2 po 30 dniach. Ich wytrzymałość na rozciąganie przy zginaniu wynosiła około 350 kG/cm- po 5 dniach.

Zaprawy z żywic furfurolowo-acetonowych, stosowane w Rosji w budownictwie hydrotechnicznym, mają wytrzymałość na ściskanie 700-800 kG/cm2, a na zginanie i rozciąganie odpowiednio 160-200 kG/cm2 64-70 kG/cm2 (Małasiewicz).
Ogólnie stwierdzono, że wytrzymałość na ściskanie betonów polimerowych jest średnio 2 do 2,5 razy większa od betonów cementowych. Wykazują one też wysoką wytrzymałość na korozję mechaniczną, ścieranie i kawitację (uprawnienia budowlane).
Grubość warstw okładzinowych z polimerobetonu stosuje się od 1-3 mm, rzadziej do 5 mm.

Polimerobetony odznaczają się wysoką wodoszczelnością i wytrzymałością oraz bardzo dobrą przyczepnością do podłoża. Według Komguta [33J „dla zapewnienia dobrej przyczepności polimerobetonów do podłoża należy warstwy świeżo przygotowanego materiału nakładać przed rozpoczęciem żelowania (program egzamin ustny).

Żywice sztuczne

Plastobetony są to betony bez cementu w spoiwie, który jest zastąpiony całkowicie przez żywice sztuczne (w ilości 5-12%), lub analogiczne zaprawy piaskowe, w których udział żywic dochodzi do 20%. Jak podaje Korngut: „plastobetony furanowe lub epoksydowe mają wytrzymałość na ściskanie 600-800 kG/cm2, na zginanie 150-200 kG/cm2 i na rozciąganie 50-60 kG/cm2. Nasiąkliwość wodą w ciągu 24 h - 0,6-1,2%”,
Możliwe jest również zastosowanie tworzyw sztucznych jako spoiwa a polimerobetonów jako materiału konstrukcyjnego zastępującego słabsze od nich zwykłe betony. Zagadnienie to szeroko omawia Hop (opinie o programie).
Nowoczesną metodę układania powłok izolacyjnych stanowi napylanie drobno mielonych proszków za pomocą specjalnych palników. W budownictwie morskim na razie nie znalazło zastosowania, ale ze względu na swe zalety powinno wzbudzić zainteresowanie i w tej dziedzinie.

Folie z tworzyw sztucznych (z polietylenu, polichlorku winylu lub poliizobutylenu) stosowane są jako okładziny przeciwwilgociowe kładzione na zagruntowanej powierzchni ścian budowli. Folie o grubości około 2 mm mogą być układane pojedynczo, cieńsze (od 0,2 mm w górę) z reguły - w kilku warstwach przedzielonych masami izolacyjnymi, będącymi również klejem łączącym folie (segregator aktów prawnych).
Folie układane są w arkuszach, na zakładki (do 5 cm) spawane specjalnymi aparatami, lub klejone przy użyciu specjalnych rozpuszczalników.
Do uszczelniania spoin dylatacyjnych używa się tworzywa sztucznego w postaci mas plastycznych (kitów) lub przekładek.

Kity o konsystencji gęstej pasty wytwarza się z tworzyw sztucznych z dodatkiem plastyfikatorów i wypełniaczy takich, jak talk, azbest, sproszkowany węgiel kamienny lub sadza. W Polsce produkowany jest Polkit 115, wytwarzany z plastyfikowanych kopolimerów polistyrenu z wypełniaczami mineralnymi, oraz Olkit 120, wytwarzany z modyfikowanych olejów lniano-tungowych z wypełniaczami mineralnymi (promocja 3 w 1).