Dopuszczalne wady i odchyłki wymiarowe uprawnienia budowlane

Dopuszczalne wady i odchyłki wymiarowe jak również postępowanie przy odbiorze z pobieraniem losowych próbek omawiane są w PN-557 B-14000 (program uprawnienia budowlane na komputer).
Do zalet cegły cementowej należą:
- ładna barwa stalowoszara, prawidłowe płaszczyzny i równe krawędzie, dzięki czemu cegła ta stosowana była przez wielu architektów jako licówka w elewacjach;
- taniość, szczególnie w tych miejscowościach, w których znajduje się odpowiedni piasek i żwirek;
- możność wykonywania cegieł na placu budowy; formy bądź ceglarki są stosunkowo tanie, a dowóz piasku i cementu na miejsce budowy jest łatwiejszy niż dowóz cegłya (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Do poważnych wad cegły cementowej należą:
a) około 10% większy ciężar objętościowy niż zwykłej cegły z gliny;
b) znacznie gorsza izolacja cieplna, co powoduje konieczność zwiększenia grubości murów; jeżeli się chce uniknąć zjawiska przemarzania;
c) wrażliwość na wydłużanie pod wpływem ciepła.
Najwłaściwsze warunki zastosowania cegły cementowej (uprawnienia budowlane).

Dachówki cementowe

Dachówki cementowe wyrabiane są z cementu portlandzkiego i piasku. Piasek powinien być kwarcowy, w miarę możności gruboziarnisty, lecz z ziarnami różnej wielkości i zupełnie czysty. Jeżeli piasek ma nawet nieznaczną ilość zanieczyszczeń, to należy go przed użyciem oczyścić.
Proporcja objętościowa cementu do piasku wynosi: dla dachówek o grubości powyżej 9 mm - 1:3, dla dachówek o grubości 8-^9 mm lub grubszych, ale z miałkim piaskiem - 1 : 2,5.
Mieszanie powinno się odbywać bardzo starannie i przy użyciu tylko takiej ilości wody, aby masa dała się należycie formować i wygładzać stry- chulcem; przyjmuje się ok. 15-i-20% wody w stosunku do ciężaru mieszaniny cementu i piasku.

Formowanie odbywa się w dachówczarkach. Przed rozpoczęciem formowania wszystkie części stykające się z zaprawą powinny być z lekka posmarowane ropą naftową lub naftą. Na włożoną do skrzynki formowej
podkładkę stalową wrzuca się masę z nadmiarem, po czym ubija się ją mocno ubijakiem, uważając, aby wszystkie zagięcia i naroża zostały dobrze wypełnione (program egzamin ustny).

Następnie zgarnia się nadmiar masy strychulcem, nadając dachówce gładką powierzchnię lśniącą od wilgoci. Ta czynność musi być specjalnie umiejętnie zrobiona, aby otrzymać gładką równą powierzchnię.
Jeżeli dachówka ma od góry z wierzchu poprzeczny występ (dachówka żłobkowana), to w dalszym ciągu pracy formuje się ten występ, upychając zaprawę w gniazdo ramki nakładanej na formę i zgarniając nadmiar masy strychulcem.
Powierzchnię dachówki uszczelnia się oraz jednocześnie barwi czerwoną farbą cementową przetartą starannie z cementem (na 1 część farby 3-8 części Wagowych cementu, zależnie od rodzaju barwidła i wymaganej barwy). W tym celu dachówkę posypuje się obficie przez drobne sitko mieszaniną sproszkowanego barwidła z cementem dopóty, dopóki warstwa posypana wchłania wilgoć z dachówki. Następnie po powierzchni ostrożnie przeciąga się strychulcem. Aby otrzymać ładne i trwałe zabarwienie, w dalszym ciągu skrapia się z lekka wodą powierzchnię i znów się posypuje barwidłem z cementem, wreszcie jeszcze raz przeciąga strychulcem (opinie o programie).

W rezultacie otrzymuje się zupełnie gładką powierzchnię, po której woda będzie łatwo ściekała.
Od dobrego wykonania warstwy wierzchniej dachówki zależy jej nieprzepuszczalność i trwałość.
Po odchyleniu górnej ramki podkładki, na której formowana jest dachówka, podnosi się ją wraz z ramką do góry, po czym zdejmuje się ją z dachówczarki i przenosi na półkę, gdzie następuje wiązanie i twardnienie.

Po l-2 dniach dachówki są na tyle twarde, że mogą być zdjęte z podkładek (segregator aktów prawnych). Przechowywanie świeżych dachówek powinno być bardzo staranne; muszą one być chronione od słońca, zimna a nawet od silnego wiatru, a przez pierwsze 10-H-14 dni po związaniu cementu powinny być systematycznie polewane wodą (polewaczką z sitkiem), tak aby powierzchnia ich była stale wilgotna. Po 4-6 tygodniach od wykonania dachówki są gotowe do układania na dachu.
Jedna na kilka dachówek zaopatrywana jest przy wyrobie w drucik, którym przywiązuje się ją do łaty. Wydajność dachówczarki wynosi około 20 dachówek na godzinę. Dachówkę cementową spotyka się w postaci karpiówki podwójnej, dachówki żłobkowanej i gąsiorów.

Karpiówka cementowa ma od góry kształt dwóch karpiówek zwykłych, z których jedna zachodzi na drugą jak przy pokryciu w koronkę (promocja 3 w 1). Takie zespolenie 2 dachówek obniża ciężar i dwukrotnie zmniejsza ilość spoin prostopadłych do okapu. Dachówka żłobkowana ma silnie wyrobione podłużne żłoby zwiększające wytrzymałość i ułatwiające odpływ wody.
Wzdłuż dłuższych boków biegną rowki i występy do połączenia z przyległymi dachówkami. Na krawędziach poprzecznych znajdują się występy do oparcia na łacie i połączenia z dachówkami niżej i wyżej położonymi.