Doświadczenia łamania płyt szklanobetonowych

Od kilku dziesiątków lat znane były doświadczenia łamania płyt szklanobetonowych, które wykazały, że kształtki szklane uzyskują bardzo wielką przyczepność do betonu, dzięki czemu płyta zginana pracuje jak monolit, a pęknięcia przy próbie przechodzą w sposób ciągły przez beton i kształtki, omijając powierzchnie przylegania tych dwóch materiałów (program uprawnienia budowlane na komputer).

Niemniej jednak późniejsze doświadczenia wykazały celowość powlekania powierzchni bocznych kształtek farbą i asfaltem. Toteż w danym przypadku pomalowano powierzchnie boczne kształtek najpierw białą farbą olejną (pokostową), która znacznie powiększa przenikanie światła dzięki odbijaniu promieni świetlnych, a następnie powleczono emulsją asfaltową z posypaniem czystym piaskiem (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Obie te powłoki razem mają stanowić pewnego rodzaju złagodzenie dużych skoków właściwości obydwóch materiałów w miejscach ich przylegania (wpływ skurczu, zmian termicznych i docisku).

Beton użyto o wytrzymałości na ściskanie po 28 dniach 170 kG/cm2. Ilość cementu 400 kg w 1 m3 gotowego betonu. Kruszywo było stosowane w 2 frakcjach 0-2 mm i 2-7 mm w stosunku 1 : 3. Konsystencja betonu - plastyczna. Pręty uzbrojenia były ze zwykłej stali handlowej (uprawnienia budowlane).
Roboty wykonywano na poziomej odeskowanej podrusztowanej płaszczyźnie, znajdującej się 0,8 m poniżej obręczy wezgłowiowej kopuły. Na tej płaszczyźnie oparto promieniście kratowe krążyny z desek, które na obwodzie wezgłowia miały osiowy rozstaw 0,8 m, a przy górnym wieńcu prawie dotykały do siebie. Ponieważ deskowanie nie stanowiło równej powierzchni, a odpowiednie ostruganie desek byłoby robotą zbyt trudną, postanowiono wytworzyć
dokładną powierzchnię pod- niebienną przy pomocy 2 warstw wyprawy wapienno-gipsowej (program egzamin ustny). Pierwsza warstwa z zaprawy 1:1:5 miała grubość 1-3 cm, druga o proporcji 1:3:5 o grubości 0,3-hl,0 cm wykonana niezwłocznie za pierwszą stanowiła dokładną powierzchnię kulistą.

Obydwie warstwy

Obydwie warstwy były wykonane przy pomocy wzornika (szablonu) kratowego z desek, zaopatrzonego u dołu w blachę do zgarniania nadmiaru zaprawy. Wzornik mógł być obracany dookoła pionowej rurki ustawionej w osi kopuły. Na dolnym końcu wzornik miał dwa kółka, którymi jeździł po podłożonej wypoziomowanej blasze o grubości 3 mm (opinie o programie).
Dolny pas wzornika był zaopatrzony w grzebień z drutów z obrobionym (pilnikiem) na ostro końcami wystającymi 3 mm poniżej dolnej krawędzi blachy. Druty te były rozstawione w takiej odległości, że przy ruchu wzornika rysowały one na wyprawie linie wszystkich równoleżników, na których miały leżeć kształtki. Punkty osiowe kształtek na tych równoleżnikach wyznaczono następnie bardzo dokładnie przy użyciu teodolitu.

Po stwardnieniu wyprawy nałożono w miejscach wyznaczonych na kształtki krążki z kartonu o średnicy 12 cm i grubości 5 mm, przybijając je gwoździami papowymi 3-4 cm, a następnie wytworzone między krążkami przestrzenie wypełniono zaprawą gipsową i wyrównano ręcznie do lica z krążkami (segregator aktów prawnych).

Potem ułożono zbrojenie w 2 kierunkach. Pręty równoleżnikowe pojedyncze o średnicy 8 mm mają w stykach nakładki o długości 50 cm. Pręty ułożone w drugim kierunku o średnicy 8 mm są podwójne (przy dolnej i górnej powierzchni kopuły). Uzbrojenie obręczy wezgłowiowej składa się z 9 prętów o średnicy 16 mm spawanych w stykach.
Najpierw zabetonowano obręcz wezgłowiową. Następnie wykonywano betonowanie pasami pierścieniowymi na wysokość 5m rzędów równoleżnikowych kształtek.

Przed przystąpieniem do betonowania każdego pasa usuwano tymczasowe krążki (za pomocą zagiętego ostrego pręta) i wkładano zamiast nich kształtki szklane osmarowując je przy podstawie cienkim paskiem zaprawy w celu unieruchomienia.
Betonowanie każdego pasa odbywało się ręcznie ze specjalnych pomostów na rusztowaniach. Betonu nie doprowadzano do wierzchu kształtek tak, że po wyrównaniu jego powierzchni pozostawało jeszcze wgłębienie o grubości 5 mm. Wgłębienie to zostało następnie wypełnione kitem asfaltowym wodoszczelnym (promocja 3 w 1).

Całość robót ciesielskich i betonowania trwała 50 dni. Po stwardnieniu betonu usunięto spod kopuły krążyny i deskowanie, odbito i wydrapano wyprawę gipsową i po starannym oczyszczeniu powierzchni betonowej od dołu wyprawiono ją zaprawą cementowowapienną do lica z dolnymi powierzchniami kształtek.