Drabina kubłowa

Drabina kubłowa może pracować przy nachyleniu od 20 do 50°, przy czym optymalne warunki istnieją przy 45°. Drabina może wykonywać ruchy wahadłowe w płaszczyźnie pionowej, przechodząc przez kadłub podłużnym szybem. Szyb taki może być otwarty  i wtedy pozwala na pracę na płytszych wodach, przy czym jednak budowa statku jest słabsza (pogłębiarki stacjonarne), albo też zamknięty, odpowiedniejszy dla pogłębiarek pełnomorskich (program uprawnienia budowlane na komputer).
Opuszczanie i podnoszenie dolnego końca drabiny odbywa się za pomocą lin nawiniętych na bęben wciągarki i przerzuconych przez bloki wielokrążka zawieszonego na specjalnej wieży dziobowej czy rufowej.

Praca pogłębiarki polega na tym, że kubły przechodząc wokół dolnego bębna zwrotnego wycinają grunt i zaczerpują materiał, który przenoszą potem wzdłuż drabiny do komory gruntowej, umieszczonej pod górnym bębnem. Z komory materiał dostaje się do rynny spadowej (wyrzutni), skierowanej zwykle pod kątem ok. 30° do poziomu, a z niej albo do ładowni pogłębiarki, albo do szaland, albo też rurociągiem czy przenośnikiem taśmowym na ląd (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W razie natrafienia przez kubły na opór dla uniknięcia pęknięć łańcucha napęd na górny bęben przenosi się albo za pomocą koła zębatego z twardego drewna (gwajak lub grab), które łatwo po ścięciu zębów wymienić, albo też za pomocą sprzęgieł ciernych, a nawet hydraulicznych, lub pasów, które ślizgają się, gdy naprężenia w łańcuchu przekroczą określoną wartość (uprawnienia budowlane).

Kubły o pojemności od 200 do 400 1, wyjątkowo do 1500 1, o współczynniku napełnienia wynoszącym zależnie od gruntu od 0,4 do 1,3, wykonywane są ze staliwa lub z blachy stalowej. Krawędzie ich, których zadaniem jest nacinanie gruntu, wyrobione są w postaci tępych noży z twardej stali manganowej. Do gruntów zwartych stosowane są również na krawędziach stalowe szpony.
Kształt kubłów bywa dostosowany do rodzaju gruntu. Do gruntów luźnych właściwe są kubły rozwarte, do gruntów zagęszczonych albo zwartych odpowiedniejsze są kubły wąskie. Do rozbiórki murów używane bywają kubły bardzo wąskie ze staliwnym zębem (program egzamin ustny).

Pogłębiarka wielokubłowa

Pogłębiarka wielokubłowa pracuje na sześciu linach lub łańcuchach tzw. frontu cięcia w dnie i przesuwanie pogłębiarki, w miarę postępu robót, wzdłuż jej osi w przód na łańcuchu lub linie zwalniającej (zasadniczej rufowej), która pozwala na cofnięcie się pogłębiarki na 4 łańcuchach lub linach do wykonywania ruchów bocznych, czyli tzw. motylkowania. Są to łańcuchy lub liny boczne, umieszczone po dwie z każdej strony burty, jedna przy dziobie, druga przy rufie. Boczne liny na dziobie noszą nazwę lin motylkowych, takież liny na rufie nazywają się bocznymi linami rufowymi (opinie o programie). Skracanie tych lin pozwala na przesuwanie się pogłębiarki w pewnych granicach na boki w celu wykonania wykopu odpowiedniej szerokości.
Przy mniejszych pogłębiarkach można zrezygnować z lin typu b), wtedy jednak liny boczne rufowe kotwi się z tyłu za rufą pogłębiarki (segregator aktów prawnych).

Linom typu a) i b) nadaje się możliwie duże długości; aby ułatwić ruchy pogłębiarki i ograniczyć wartość sił mogących w nich wystąpić w chwili natrafienia przez pogłębiarkę na jakąś przeszkodę, liny te przepuszcza się zwykle przez szereg pływaków, unoszących się na powierzchni. Końce lin czy łańcuchów opatrzone są kotwicami, które stanowią po rzuceniu ich na dno punkty stałe dla pogłębiarki. Gdy pogłębiarka pracuje w porcie, można końce lin zaczepiać o stałe punkty położone na lądzie.
Liny czy łańcuchy przechodzą przez wałki kierujące w kluzach w burtach pogłębiarki i nawinięte są na bębny wciągarek.

Przez obrót tych bębnów uzyskuje się właściwe skrócenie lub wydłużenie lin czy łańcuchów i odpowiednie do tego ruchy pogłębiarki (promocja 3 w 1)..
Pogłębiarki ssące (rys. 2.6) są to statki zaopatrzone w pompy gruntowe, które czerpią za pomocą rury ssawnej, tzw. smoka grunt stosunkowo luźny lub spulchniony (namuły, piaski luźne lub spulchnione itp.), zmieszany z wodą w stosunku 5-6 m! wody na 1 m:! gruntu, i przerzucają go do ładowni własnych, na szalandy lub rurociągiem refulacyjnym na ląd.