Drewno okrągłe

Określając technikę budowlaną jako gałąź techniki (w szerokim jej pojęciu), która ma szczególne właściwości uwarunkowane specyfiką działalności architektoniczno-budowlanej i występuje w obiektach budowlanych w postaci określonych budowlano-technicznych cech materiałów i konstrukcji, Kazarinowa stwierdza, że „konstrukcja i materiały bezpośrednio związane z techniką budowlaną jako obiekty jej oddziaływania na jaskrawej przedstawiają i uzmysławiają postęp techniczny”, ale jednocześnie ich bez zastrzeżeń utożsamiać z techniką budowlana (program uprawnienia budowlane na komputer).

Oczywiście, materiały i wyroby budowlane, części i elementy konstrukcji budowlanych nie mogą być bez zastrzeżeń objęte pojęciem techniki budowlanej, ponieważ nie są one środkami, ale przedmiotami pracy budowniczych, którzy je stosowali, a jednocześnie produktami pracy robotników, którzy je wydobyli, obrobili lub przygotowali (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Jako zastrzeżenie uważa się prawdopodobnie przypadki, kiedy „poszczególne materiały w procesie wytwarzania konstrukcji budowlanych mają spełniać rolę środków pracy”, np. deski w deskowaniu jednolitej konstrukcji żelbetowej. Tymczasem i tutaj środkiem jest samo deskowanie, a deska przedmiotem pracy robotnika przygotowującego deskowanie jednocześnie końcowym produktem pracy cieśli, który ją wyciął z drewna okrągłego (uprawnienia budowlane).

Proces stopniowego przechodzenia od drewna

Poddając krytyce na ogół prawidłowe określenie techniki budowlanej przez którą rozumie się „całokształt narzędzi pracy (maszyn, przyrządów itp.) i całokształt metod pracy, za pomocą których obrabia się naturalne materiały budowlane. Jak można wyjaśnić przyczyny katastrofy mostu kolejowego w Menchenstein (Szwajcaria) w 1891 r., jeśli się nie wie, że budowniczowie stosowali zamiast projektowanej klasy stali 320 MPa o współczynniku sprężystości 150 MPa stal o wytrzymałości 260 MPa i współczynniku sprężystości 100 MPa, że obliczyli zastrzały tylko na siły rozciągające 17,4 T, ignorując obciążenie ściskające 22,3 T… Czy z tego nie wynika, że badanie materiałów budowlanych powinno stanowić nieodzowną część składową historii techniki budowlanej (program egzamin ustny).

Rozpatrzmy tylko jeden z wyżej wspomnianych przykładów, dotyczących rozpiętości budowli kamiennych i na nim spróbujmy wyjaśnić wysuniętą przez J. Miłonowa tezę, że główny sens postępu techniki budowlanej sprowadza się z reguły do poszukiwania, ujawnienia i opanowania sposobów optymalnego na danym poziomie postępu technologii i mechanizacji produkcji budowlanej wykorzystania fizyczno-mechanicznych właściwości materiałów budowlanych i ich zastosowania w konstruktywnym rozwiązaniu problemów (opinie o programie).

Zasadnicza wewnętrzna kolizja występująca w kamieniu jako materiale budowlanym jest uwarunkowana nie mniej niż dziesięciokrotną różnicą wytrzymałości na ściskanić i rozciąganie (segregator aktów prawnych). Różnica ta ujawniła się przy odtworzeniu z tego materiału słupowo-belkowej konstrukcji budynków wzniesionych w okresie, gdy stosowano przeważnie drewno. W miarę zwiększania rozpiętości belki kamiennej następowało jej rozdwojenie na biegunowo różne pod względem charakteru pracy strefy materiału ściskaną i rozciąganą. Proces stopniowego przechodzenia od drewna do kamienia jako podstawowego materiału odbywał się w różnych krajach w różnych okresach. W starożytnej Grecji miało to miejsce prawdopodobnie ok. VI-VII w. p.n.e. Wczesne świątynie greckie w istocie rzeczy były drewnianymi budowlami z kamieni. Jednak próby budowania z kamienia tak samo jak z drewna poniosły fiasko budynki runęły, gdy rozpiętość architrawu przewyższyła jego sześciokrotną wysokość. Tę graniczną dla architrawów przestrzeń międzykolumnową, równą trzem grubościom kolumn, starożytni Grecy nazywali diastylem. W dużym interkolumnium według reguły Witruwiusza belki powinny były być tylko drewniane (promocja 3 w 1).