Drewno wiązowe

Właściwości. Drewno wiązowe ma dość wąski biel o barwie jasnożółtej. Twardziel wyróżnia się barwą jasno- lub ciemnobrunatną. Drewno to jest umiarkowanie ciężkie, średnio twarde. Dobrze się struga, lecz jest trudno łupliwe. Odznacza się dość znaczną wytrzymałością. Jest trwałe zarówno na powietrzu, jak i w warunkach stałej wilgotności. Zastosowanie. Drewna wiązowego można używać do robót ciesielskich, np. na wiązary dachowe, ale stosuje się je rzadko ze względu na wysoki koszt. Z drewna wiązowego produkuje się deszczułki posadzkowe, okleiny, meble (program uprawnienia budowlane na komputer).

Drewno osikowe Właściwości. Drewno osikowe nie ma twardzieli. Barwa zbliżona jest do szarobiałej. Słoje są mało wyraźne. Drewno to jest bardzo lekkie i miękkie. Spośród wszystkich gatunków drzew jest najmniej trwałe w miejscach narażonych na zmienne warunki zawilgocenia. Zastosowanie. Z drewna osikowego produkuje się obłogi, wełnę drzewną, płyty wiórowe i pilśniowe (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Drewno wierzbowe Właściwości. Drewno wierzbowe ma biel wąski, o barwie białej. Twardziel jest brunatnoczerwona, z lekkim odcieniem różowym. Wyraźnie widoczne są słoje roczne. Drewno wierzbowe jest lekkie i miękkie. Ma niską wytrzymałość i jest nietrwałe. Zastosowanie. Drewno wierzbowe ma niewielkie zastosowanie w budownictwie. Używa się je do produkcji płyt wiórowych i pilśniowych. Drewno okrągłe jest to część pnia bez wierzchołków i gałęzi. Cienkie sortymenty drewna okrągłego o średnicy 7-H4 cm (mierzone wraz z korą, w odległości 1 m od grubszego końca) noszą nazwę żerdzi (uprawnienia budowlane).

Drewno okrągłe

Podział. Podział i wymiary drewna przeznaczonego do produkcji tarcicy zostały zamieszczone, a żerdzi. Zastosowanie. Drewno okrągłe przeznaczone jest głównie do dalszej przeróbki na tarcicę oraz jako stemple i słupy do rusztowań. Żerdzi używa się również do budowy rusztowań oraz prowizorycznych ogrodzeń lub innych podrzędnych obiektów. Wymagania. Gałęzie i występujące sęki powinny być ociosane równo z powierzchnią drzewa. Płaszczyzny czół powinny być przycięte praktycznie prostopadle do osi podłużnej drzewa. Płaszczyzny ścięcia żerdzi mogą być wykonane piłą lub siekierą (program egzamin ustny).

W zależności od tego, z jakiej części drewna pochodzi tarcica, rozróżnia się materiał główny, boczny oraz deski okorkowe. Materiał boczny występuje w części zewnętrznej. Deski okorkowe pochodzą z obwodowej części kłody drewna. Jedna strona deski okorkowej na części lub na całej długości ma kształt zaokrąglony (obły) (opinie o programie). Ze względu na grubość występuje podział tarcicy nieobrzynanej na deseczki, deski, bale i deski okorkowe. Szczegółowe wymiary grubości. Pod względem jakości tarcicę iglastą nieobrzynaną dzieli się na sześć klas oraz na deski hubiaste i okorkowe. Im niższa liczba klasy, tym tarcica wyższej jakości (tarcica I klasy - najlepsza, VI - najgorsza). Dopuszcza się łączenie pewnych klas w jedną grupę, np. klasy I i III jako klasę I/III. Oznacza to, że grupa klasy I/III ma cechy klas od I do III (segregator aktów prawnych).

Na każdej sztuce tarcicy nieobrzynanej oznaczona jest klasa jakości w postaci kropek wykonanych farbą olejną. Zastosowanie. Tarcica klasy I i II stanowi doskonały materiał stolarski. Tarcica zaliczona do klasy III i IV jest dobrym materiałem stolarskim i budowlanym. Drewno klasy V jest średniej jakości materiałem budowlanym. Drewno klasy VI oraz deski tzw. okorowe i hubiaste używane są do robót pomocniczych i wykonywania obiektów prowizorycznych. Przechowywanie. Tarcicę układa się na legarach opartych na betonowych słupkach umocowanych w ziemi (promocja 3 w 1).