Drewno wilgotne

Drewno wilgotne bardzo łatwo odkształca się, paczy, pęka, a poza tym jest szczególnie podatne na infekcję grzyba domowego. Objawom tym można zapobiec przez poddanie świeżego drewna procesowi suszenia. Suszenie drewna może odbywać się w sposób sztuczny lub naturalny. Sztuczne suszenie drewna polega na suszeniu go w specjalnych suszarniach tunelowych, gdzie suszenie odbywa się w sposób ciągły, lub w suszarniach komorowych, do których drewno załadowuje się i po zakończeniu suszenia wyładowuje się. Proces sztucznego suszenia trwa bardzo krótko, można go regulować, wymaga jednak odpowiednich pomieszczeń i kosztownych urządzeń (program uprawnienia budowlane na komputer).

Suszenie drewna w naturalny sposób polega na ułożeniu drewna na wolnym powietrzu w stosy. Pod wpływem dłuższego składowania drewno traci stopniowo wilgotność i osiąga stan użytkowy. Suszenie drewna na powietrzu jest sposobem tanim, lecz wymaga znacznie dłuższego czasu niż suszenie sztuczne. Miejsce przewidziane pod ułożenie stosu powinno być suche, nieco wzniesione, z zapewnionym odpływem wód gruntowych i opadowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Drewno przeznaczone do suszenia układa się na legarach opartych na betonowych słupkach. Minimalna wysokość składowania drewna wynosi 30 cm ponad teren. Każdą warstwę drewna układaną w stosie należy przełożyć w kilku miejscach (w odległości ok. 1,OH-1,2 m) podkładami z suchego drewna w celu umożliwienia swobodnego przepływu powietrza. Ułożony w ten sposób stos zabezpiecza się od opadów, przykrywając szczelnie z wierzchu pochyło ułożonymi deskami. Co pewien czas drewno ułożone w stosie powinno .być przekładane, aby umożliwić równomierne wysychanie (uprawnienia budowlane).

Gatunek drewna

W ostatnim okresie suszenia wskazane jest przeniesienie drewna do szopy, aby zabezpieczyć drewno przed opadami, najbardziej szkodliwymi, które występują w postaci zacinającego z ukosa deszczu. Po upływie kilku miesięcy, a często nawet kilku lat, w zależności od gatunku drewna i stopnia zawilgocenia, drewno osiąga stan powietrznosuchy i nadaje się do użytku. Drewno o dużych wymiarach, grube lub twarde wymaga dłuższego okresu suszenia. Drewna liściaste, twarde (np. dąb) również schną znacznie dłużej (opinie o programie).

W praktyce za wystarczająco suche drewno uważa się takie, które zawiera 13H-20% wilgotności. Przy dalszym suszeniu w szopie można obniżyć wilgotność do 12%. Po dokładnym wysuszeniu zabezpiecza się drewno środkami chemicznymi. Nasycenie drewna środkami chemicznymi, czyli tzw. impregnacja, ma na celu uodpornienie drewna na niszczące działanie grzyba domowego. W budownictwie indywidualnym stosuje się najczęściej metody impregnacji powierzchniowej. Metoda ta jest łatwa do przeprowadzenia i wystarczająco skuteczna (program egzamin ustny). Polega na wielokrotnym, najczęściej dwukrotnym, posmarowaniu drewna środkami chemicznymi, które zabezpieczają przed rozwojem grzybów i szkodników biologicznych. Smarowanie wykonuje się za pomocą pędzla lub szczotki z włosia. Drewno należy powlekać starannie, miejsce przy miejscu, ściśle według przepisu podanego na opakowaniu. Szczególnie dokładnie należy smarować w miejscach pękniętych tak, aby środek grzybobójczy przeniknął daleko w głąb drewna. Po raz drugi można powlekać drewno dopiero wtedy, gdy środek grzybobójczy zostanie całkowicie wchłonięty przez drewno (segregator aktów prawnych).

Nasycając drewno środkami chemicznymi, należy pamiętać o zachowaniu niezbędnych środków ostrożności, ponieważ są to w większości substancje trujące oraz łatwo palne. Pracownicy zatrudnieni przy impregnacji powinni posiadać odzież ochronną. W czasie pracy nie wolno przyjmować pokarmów ani palić. Nie należy dotykać rękami twarzy, zwłaszcza oczu. Po zakończeniu pracy trzeba dokładnie umyć twarz i ręce wodą i mydłem oraz zmienić odzież (promocja 3 w 1).