Drogi rozszerzania się pożaru

O ile nagromadzony na powierzchni pył nie jest wybuchowy, to podmuch powstały bądź na skutek wybuchu pierwotnego, bądź też na skutek ciśnienia gazów, może go łatwo wzbić w powietrze i zapalić (program uprawnienia budowlane na komputer).
Spowodować to może obserwowane wypadki powstania tego rodzaju wybuchów, przenoszących się błyskawicznie z pomieszczenia do pomieszczenia i powodujących momentalne rozszerzanie się pożaru na cały budynek.

Drogi rozszerzania się pożaru uzależnione są od rozmieszczenia materiałów palnych i kierunków, w których mogą się wytworzyć ciągi powietrza i gazów. Pod tym względem należy rozróżnić drogi wewnętrzne i zewnętrzne.
Drogi wewnętrzne rozszerzania się pożaru stanowią:
- miejsca, w których znajdują się materiały palne;
- wszelkiego rodzaju otwory w stropach i ścianach;
- kanały wentylacyjne, szyby, świetliki i inne;
- próżne miejsca w stropach i pod podłogami (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W czasie pożaru drogi te mogą być ułatwione lub otwarte przez zniszczenie mało odpornych na działanie ognia i żaru przeszkód w postaci izolacji cieplnej oraz na skutek zawalenia się konstrukcji budowlanych, jak ściany, stropy itd.
Do dróg zewnętrznych rozszerzania się pożaru mogą być zaliczone:
- niezabezpieczone otwory w dachach i szczytach oraz inne niezabezpieczone otwory, jak np. okna;
- palne ściany zewnętrzne oraz palne okapy i konstrukcje dachowe;
- palne przybudówki, rusztowania i inne palne materiały nagromadzone w pobliżu budowli lub z nimi stykające się, jak np. płoty drewniane.
Należy zaznaczyć, że wyżej przytoczone dane nie wyczerpują wszystkich możliwości rozszerzania się pożaru i stanowią ty lico opis najczęściej spotykanych w praktyce (uprawnienia budowlane).

Momenty charakterystyczne pożaru

Dla każdego pożaru charakterystyczne są następujące momenty:
- natężenie i temperatura pożaru;
- czas trwania pożaru o maksymalnym natężeniu;
- rodzaj i prężność wywiązujących się gazów;
- dym;
- czas trwania pożaru (program egzamin ustny).

Natężenie pożaru jest funkcją ilości ciepła wytwarzanego na skutek jednoczesnego spalania się pewnej ilości materiału palnego o określonej jakości i w określonych warunkach tlenowych. Jest ono zwykle różne w tym samym momencie w różnych *miejscach pożaru. Związana jednak z nim temperatura stanowi jeden z ważniejszych czynników, charakteryzujących szybkość rozszerzenia się ognia, trudność jego opanowania oraz niebezpieczeństwo, na jakie są narażone konstrukcje budowlane.
Obserwowana temperatura w czasie pożarów w otoczeniu palących się materiałów leży w granicach 600-1550°C. Niewątpliwie mają tu miejsce większe lub mniejsze straty ciepła powstałe na skutek rozproszenia (opinie o programie).

Czas trwania pożaru o maksymalnym natężeniu zależy od intensywności spalania się ilości nagromadzonych w danym miejscu materiałów, które mogą być spalane z podobnym skutkiem termicznym.
Czas ten charakteryzuje zatem możliwość krótszego lub dłuższego oddziaływania danej temperatury na konstrukcje budowlane i łącznie z natężeniem pożaru stanowi drugi czynnik decydujący o niebezpieczeństwie dla budowli (segregator aktów prawnych).
Wg. obserwacji pożarów dużych obiektów maksymalne natężenie pożaru w określonym miejscu może trwać kilka godzin.

Gazy wywiązujące się w czasie pożaru zwykle posiadają mniejsze lub większe właściwości szkodliwe. Szereg natomiast gazów posiada właściwości wybitnie trujące. Powstające w czasie pożaru niebezpieczne gazy utrudniają akcję obronną, a czasami czynią ją niemożliwą.
Z drugiej strony obecność trujących gazów stwarza niebezpieczeństwo dla ludzi znajdujących się w pomieszczeniach zagrożonych.

Poza tym napływające fale gorących par i gazów mogą łatwo powodować śmierć przy ich wdychaniu na skutek przemian zachodzących w płucach (promocja 3 w 1).
Okoliczności te wymagają przeprowadzenia szybkiej akcji ewakuacyjnej, która może być skutecznie dokonana tylko w pewnych warunkach uwzględniających odpowiednie postulaty budowlane.