Drwalnik paskowany uprawnienia budowlane

Chrząszcz ten niszczy drewno w lesie i w składach drewna; suchego budulca nie narusza (program uprawnienia budowlane na komputer). Larwy drążą chodniki średnicy ok. 1,5 mm, dość głębokie, w kierunku prostopadłym do włókien. Korzystne warunki rozwoju - duża wilgotność drewna. Atakuje drewno rodzajów iglastych, osłabiając go do ok. 30% pierwotnej wytrzymałości.

Te dwa rodzaje kołatków różnią się nieco wyglądem i wymiarami, jednak rozwijają się w takich samych warunkach i w ten sam sposób uszkadzają drewno drzew liściastych i iglastych. Samiczka kołatka składa jajka na powierzchni lub w szczelinach drewna martwego.

Larwy drążą chodniki o średnicy l-3 mm we wszystkich kierunkach i wypełniają je mączką drzewną i swoimi wydzielinami (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Kołatek daje o sobie znać charakterystycznym kołataniem. Kołatek może przekształcić drewno w masę gąbczastą, powodując zniszczenie podłóg, schodów, wiązań dachowych, mebli itp.Termity są najgroźniejszym technicznym szkodnikiem drewna w krajach tropikalnych. Niszczą całkowicie wewnętrzne części konstrukcyjnych elementów drewnianych - żywiąc się pobraną z drewna i przetworzoną celulozą. Najlepiej rozwijają się przy wilgotności względnej powietrza zbliżonej do 98%. Larwy świdraka, pływające w wodzie morskiej od strefy umiarkowanej do tropikalnej, gromadzą się na drewnianych elementach budownictwa portowego i drewnianych jednostkach pływających.

Dorosła postać małża wierci w drewnie chodniki. Atakuje wszystkie gatunki drewna. Jest to poważny szkodnik techniczny drewna. Limmnoria lignorum L. raczek, niszczący drewno elementów budownictwa portowego (uprawnienia budowlane). Żeruje przez okres całego roku i występuje masowo, wskutek czego jest poważnym szkodnikiem technicznym.

Zwalczanie owadów

Najlepszą bronią przeciw owadom jest odpowiednia gospodarka w lesie, na tartakach i w składach, stwarzająca warunki nieodpowiednie do rozwoju owadów, a mianowicie: wywożenie drewna z lasu we właściwym czasie, korowanie pni, odpowiednie przechowywanie oraz zachowanie czystości i usuwanie zarażonych i podejrzanych materiałów zarówno z lasu, jak i ze składów (program egzamin ustny). Należyta impregnacja przeciwwilgociowa w większości przypadków zabezpiecza drewno przed zniszczeniem przez owady. Zwłaszcza skutecznymi środkami przeciwko kołatkowi są fluorokrzemiany glinowe i magnezowe, chloronaftaleny, sublimat.

Przeciwko szkodnikom w wodzie morskiej stosuje się impregnację środkami oleistymi (olej kreozotowy) lub specjalnymi środkami nie wypłukiwanymi przez wodę. Zwalczanie szkodników, które już znajdują się w drewnie, jest dość trudne, chodzi bowiem o niszczenie zarówno samych owadów, jak i ich larw, poczwarek i jajek. Każda z tych postaci inaczej znosi działanie środków antyseptycznych. Stosowane są metody smarowania, wstrzykiwania i gazowania. Drewno konstrukcyjne należy przed tymi zabiegami oczyścić z nadwątlonych części i przekonać się, czy zachowany przekrój jest wystarczający, aby element można było pozostawić (opinie o programie). Porażone przez owady drewno, szczególnie przez spuszczela i kołatki, nie nadaje się do zastosowania na budowie.

Drewna okrągłego nieokorowanego nie należy stosować na budowie, gdyż szereg gatunków tych szkodników składa jaja w szczelinach kory. Drewno silnie zaatakowane należy spalić, a przy stosunkowo względnym stanie zaatakowanego drewna należy go odkazić za pomocą środków chemicznych (segregator aktów prawnych).

Stosuje się 3 metody zwalczania szkodników: mechaniczna, fizyczna, chemiczna. Metoda mechaniczna polega na usuwaniu zaatakowanych zewnętrznych części drewna przez ociosanie w założeniu, że pozostaje jeszcze dostateczna miąższość drewna, zdolna do przeniesienia pewnych zredukowanych obciążeń. Miejsca na wygląd zdrowe należy oczyścić szczotkami drucianymi, a pozostałe odpadki należy spalić. Stosując tę metodę usuwamy chwilowe zagrożenie, natomiast nie zabezpieczamy drewna przed dalszym atakowaniem go przez owady. Metoda fizyczna jest kłopotliwa w wykonaniu, gdyż polega na zwalczaniu szkodników za pomocą nagrzanego powietrza o temperaturze ok. 60°C, przy czym ta temperatura powinna być utrzymana przez kilka godzin (promocja 3 w 1).

Metoda chemiczna zwalczania szkodników polega na użyciu chemicznych preparatów trujących przez stosowanie powlekania, nawiercania i nasycania lub gazowania. Gazowanie wymaga specjalnych środków ostrożności ze względu na trujące składniki gazów i praktycznie nie jest stosowane.